ประสบการณ์ฝึกงาน

เจี๊ยบ ณิชากร จันทร์คำ

สาขาวิทยาการคอมพิวเตอร์
คณะวิทยาศาสตร์

สวัสดีค่ะ นางสาวณิชากร จันทร์คำ เจี๊ยบ รุ่น#MJR2001 จากมหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ คณะวิทยาศาสตร์ สาขาวิชาวิทยาการคอมพิวเตอร์ ฝึกตำแหน่งWordPress Developer
รู้ตัวว่าต้องได้ฝึกงานในภาคเรียนที่ 2 อาจารย์ก็แนะนำให้เลือกที่ฝึกงานจากที่รุ่นพี่เคยมาฝึก แต่เวลาก็ผ่านเร็วมากจนเกือบมาถึงสัปดาห์สุดท้ายในการหาที่ฝึกงาน ลองส่ง Resume ไปตามบริษัทเดิม ๆ ที่รุ่นพี่เคยมาฝึกงานก็ไม่มีที่ไหนตอบกลับ จนไปดูรุ่นพี่รหัส 57 เขาแนะนำสถานที่ฝึกงานไว้ ก็มาเจอกับ เมาเทน จากนั้นไม่รีรอรีบเข้าไปดูเว็บไซต์ของบริษัท เข้าไปเจอกับกฎของบริษัท เฮ้ย!!! ทำไมโหดจังวะ ถอยดีไหม? ตาย่านโพดดด เอ้า ! อ่านประสบการณ์การฝึกงานของแต่ละคนก่อนละกัน พออ่านแล้วก็รีบกรอกใบสมัครโลดด เห็นส่วนมากบอกว่ารอ 10 กว่าวันก็ยังไม่ตอบกลับ เราสมัครตอนประมาณ 3 ทุ่ม ตื่นเช้ามาเรียนตามปกติ เข้าเช็คเมลเป็นระยะ ๆ มีเมลตอบกลับประมาณ 5 โมงเกือบเที่ยง คุณพระ! เป็นเมลตอบกลับจาก เมาเทน ตกใจแทบไม่เชื่อทำไมตอบกลับเร็วจัง ฝึกงานวันแรกเรา มะปราง หนุงหนิง เป็นกลุ่มแรกของรุ่นที่มาก่อนเพื่อน งง ๆ เงียบ ๆ เรามาในช่วงบริษัทปรับปรุงพี่พอดีต๊ะพาไปทำงานที่ห้องประชุมของคอนโด งง พาไปไสวะมันแมนบ่น้ออออ ฮ่าๆๆๆๆๆ ยาวเกิ๊นไปพูดถึงเพื่อน ๆ แต่ละคนดีกว่า

ปั่น : ปั่น ย้า เป็นกลุ่มที่สองที่ตามมาในอาทิตย์ที่สองของการฝึกงาน เย้ ๆ มีเพื่อนแล้ว เจอหน้าปั่นครั้งแรก เกย์ ปะวะ 5555 ดูนิ่ง ๆ เงียบ ๆ ไม่ค่อยพูด มือนี่อ่อนจังเล้ย พอรู้ว่าเป็นโอตะ อ่อเป็นผู้ชายแหละ 555 เวลาพูดถึงเรื่องสาว ๆ BNK  จะรู้เรื่องหมด แต่ปากบอกว่าผมไม่ค่อยได้ติดตามนะพี่ โอ้โห้ไม่ค่อยติดตาม 555 พูดถึงการทำงานเวลาเราถามงานปั่นจะชอบพูดว่า ไม่บอก!!  เอ้า อิหยังวะ แต่สักพักก็บอกแหละ เวลาทำงานก็เงียบ ๆ แหละ ไม่รู้ว่าขี้เกียจพูดหรืออะไร แต่เป็นคนที่ทำงานได้ดีเลยทีเดียว web กะเริ่ดเด้อออ

ย้า : ผู้ชายที่ทำให้เรารู้ว่าคนที่มีผมแบบนี้ คือ ผมจริงเด้อ ฮ่า ๆ ปล่อยผมกับมัดก็ดูดีไปอีกแบบ ตอนเจอครั้งแรกนึกว่ามี something กับปั่น (เรามันใจบาปขอโทษษษ5555) เพื่อนกันนี่เอง!!! ย้าว่าง ๆ ก็นั่งม้วนผมตัวเองเล่น และเป็นโอตะอีกคน เวลาเขาคุยกัน 3 คน ปั่น ย้า อ๋อม เราไม่ค่อยรู้เรื่องหรอก ก็ งง ๆ อิหยังวะ แต่ก็ถามจะได้รู้เรื่องบ้าง ว่าง ๆ นั่งปั่นวิว เพลงโดดดิด่งกับปั่น ติดหูเราจนต้องไปเปิดฟังอ่ะ ชอบมาสายเด้อบอกตื่นไม่ทัน ตอนทำงานก็เป็นคนที่เก่งเลยทีเดียวแก้เว็บตรงนั้นตรงนี้ตลอดเลยห้ะท่านหัวหน้า

เฟิร์ส : เป็นกลุ่มที่ 3 ที่เข้ามาพร้อมกับ ฟิว กาย โห้! คนเริ่มเต็มละทีนี้ ตอนเจอเฟิร์สครั้งแรกโห้วววนึกว่ามากับพระอาทิตย์ (หยอก ๆ) เป็นผู้ชายที่หื่น ๆ แหละ แต่ก็เข้าใจเอาฮาเนาะตลก ๆ (รึเปล่า??) ชอบยุ่งกับฟันของเราอ่ะ  เข้าครัวชอบนั่งคุย ฮู้งานในครัว อาจจะไม่ชอบทำก็ได้เข้าใจ ๆ เวลากายทอดไก่ชอบบอกว่าเอาดำ ๆ นะ ชอบของดำหรอ? ฮ่า ๆ ก็เป็นคนกรี๊ดดังอยู่นะ แต่เวลาทำงานเฟิร์สก็เป็นคนที่ตั้งใจทำงานตามโจทย์ที่พี่ให้มา เราชอบงาน LOGO ที่เฟิร์สออกแบบ พัฒนาต่อไปค๊าาาาาา มาทีหลังกลับก่อนเฉย

ฟิว : คู่กรรมคู่เวร หุงข้าว ล้างจาน ซื้อของ เป็นผู้ชายที่เวลาออกไปข้างนอกต้องใส่เสื้อคลุม mask ขณะที่เราเป็นผู้หญิงลืมเสื้อคลุม  mask อะไรก็ไม่ใส่ ก็ดูจากสีผิวก็รู้แล้ว 5555 เป็นคนเงียบ ๆ ถ้าเราไม่ชวนคุยก็ไม่ค่อยพูดเท่าไหร่ แต่กับเพื่อนผู้ชายด้วยกันก็พูดเยอะน๊า เล่นมุกอไรกับพี่ต๊ะก็ไม่รู้เล่นไป งง ไปแต่พยายามเล่นกับพี่เขา555 การทำงานของฟิวก็เป็นผู้นำได้ดี รับหน้าเวลาทำงาน ตั้งใจทำงานที่มีมอบให้ทุกงาน ฝึกจบก่อนก็ไม่มีใครต่อมุกกับพี่ต๊ะเลย5555

กาย : ผู้ร่างใหญ่เชฟทอดไก่ของรุ่น มาแรก ๆ ค่อนข้างสุภาพ พูดคุณกับผม จนเฮ้ย! ทำไมผู้ชายคนนี้พูดเพราะจัง หลัง ๆ กูมึง อิหยังวะ เป็นผู้ชายที่ทำอาหารอร่อยแหละ กายไปใครจะทอดไก่ ส่วนเวลาทำงานกายก็เป็นคนที่ตั้งใจทำงาน พัฒนาต่อไปเด้อ ไว้เจอกันใหม่จ้าาาาาาาาา

หนุงหนิง : เป็นผู้หญิงที่เข้ากับคนได้ง่าย สนุกสนาน ร่าเริง ก็มาด้วยกันเป็นรูมเมทตั้งแต่ปี 1 ไม่รู้จะพูดอะไรเยอะ ฮ่า ๆ ทำกับข้าวให้กินตั้งแต่อยู่บุรีรัมย์ส่วนเราจะเป็นสายเตรียมเป็นลูกมือในการทำ 555 ส่วนการทำงานเราว่าหนุงหนิงก็เป็นเพื่อนร่วมงานที่ดีกับทุกคนได้ค๊าาาาา

มะปราง : หลายคนบอกว่ามะปรางพูดไม่รู้เรื่อง เรามาด้วยกันแต่พึ่งจะมาอยู่ด้วยกันจริง ๆ ตอนฝึกงาน ก็ได้รู้ว่าจริง ๆ เขาไม่ใช่คนพูดไม่รู้เรื่อง แต่ระหว่างที่มะปรางจะพูดเขาคิดอยู่ คิดก่อนที่จะพูดออกมา จนบางครั้งเราย้อนกลับมาดูตัวเองกลายเป็นคนพูดไม่คิดไปเลย ฮ่า ๆ  แต่บางทีมันช้าไป คิดไปลืมไปว่าจะพูดอะไร เลยกลายเป็นเรียบเรียงคำพูดไม่ได้ มะปรางบอกบางครั้งพูดเอง ก็งง เองซะงั้น ฮ่า ๆๆๆ

ซาร่า : สาวมุสลิม เอาจริง ๆ เราไม่เคยมีเพื่อนต่างศาสนาที่ได้มาอยู่ด้วยกันเกือบ 2 เดือนมันก็น้อยไปเนาะ แต่เราสนิทกันเร็วมากเหมือนอยู่ด้วยกันมาหลายเดือน ทำให้เราได้เรียนรู้ศาสนาของซาร่าด้วย ได้เห็นการละหมาดอะไรหลาย ๆ อย่างที่ บุรีรัมย์ไม่ค่อยมีให้เห็น ซาร่าเป็นคนมั่นใจพูดจาฉะฉาน ตั้งใจทำงานกล้าที่จะทำกล้าที่จะพูด วันไหนมีโอกาสไปเที่ยวภูเก็ตจะตรงไปหาเล้ยยย ฮ่า ๆ สู้ ๆ น๊า dev คนสุดท้ายของ รุ่น#mjr2001

อ๋อม : สาวหล่อจากหาดใหญ่ของ รุ่น#mjr2001 หนึ่งในโอตะของรุ่นอีกแล้ววววว เป็นสาวหล่อที่อ่อนโยนอ่ะขอแมน ๆ หน่อยอ๋อมมม ฮ่า ๆ พูดเพราะแต่กับซาร่าก็น่าจะกูมึงแหละ5555 เป็นสาวหล่อของ Graphic Designคนเดียวไปอี๊กก เป็นคนตั้งใจทำงาน มาชุดสุดท้ายของรุ่นพี่ต๊ะให้ตามงานที่เคยทำมาตั้งแต่ต้นให้เพื่อนGraphic  สอนแปปเดียวทำเร็วมากแปป ๆ ส่งงาน และออกมาดีด้วย รูปเราน่ารักกก ฮ่า ๆ เป็น Graphic คนสุดท้ายของ รุ่น#mjr2001 อีกแล้วเพราะมาพร้อมกับซาร่า สู้ ๆ

พี่ต๊ะ : ในวันแรกที่มาสัมภาษณ์ ก็เจอกับพี่ต๊ะแต่ไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร จนต้องถามพี่เบนซ์พี่คะคนนั้นใครหรอคะ? พี่เขาชื่ออะไรคะ? ก็พี่ต๊ะไงเจ้าของบริษัท อ้าวววเลย ฮ่า ๆ พี่ต๊ะเป็นคนจริงจังกับงานมากกก ในเวลาเครียดดดจนบางครั้งเจี๊ยบก็กลัวแหละไม่กล้าพูดด้วย แต่พี่ต๊ะสอนอะไรหลาย ๆ อย่าง การแบ่งงานให้ชัดเจนการทำงานเป็นทีม ทำให้เรารู้ว่าแต่ละงานเราควรจะตั้งใจ ละเอียดรอบครอบมาก ๆ สอนการใช้ชีวิต พี่ต๊ะชอบยกตัวอย่างชีวิตคนรอบข้างของพี่ต๊ะให้ฟัง ถึงตอนเวลาที่พี่ต๊ะเฮฮาก็ตลกดี เจี๊ยบชอบเวลาพี่ต๊ะเล่าเรื่องไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตามพี่ต๊ะจะมี Acting มีเสียงหนึ่ง เสียงสอง เสียงสาม  ในการเล่าเรื่องซึ่งมันทำให้น่าฟังและสนุกสุด ๆ ชอบเพลงที่พี่ต๊ะเปิด บางครั้งแอบจำเนื้อเพลงแล้วไปค้นหาฟังเอง เพราะไม่เคยฟังแต่พอฟังแล้วมันเพราะฮ่า ๆ ขอบคุณพี่ต๊ะที่พาไปเที่ยวทั้งที่แทบหาวันไปไม่ได้เลย แต่พี่ต๊ะก็พยายามหาวันไปจนได้ ถึงจะเป็นเวลาที่เที่ยวไม่นานแต่มันดีสำหรับเจี๊ยบจริง ๆ ค่ะ เพราะเจี๊ยบไม่ได้มีโอกาสไปเที่ยวแบบนี้บ่อย ๆ อยู่แต่บุรีรัมย์ 5555 และขอขอบคุณพี่ต๊ะอีกครั้งที่ให้โอกาสเจี๊ยบได้มาฝึกงานที่เมาเทน ถึงจะเป็นรุ่นที่ทำให้พี่ต๊ะปวดหัวสุด ๆ ก็ตาม5555 ขอบคุณค๊าาาาาาา

พี่อร : เป็นผู้หญิงที่ทำให้เจี๊ยบเห็นว่าทำไมถึงเก่งขนาดนี้ เป็นทุกอย่างในบ้านซื้อของ ทาสี เจาะสว่าน เลี้ยงฌาดา ยิ่งเรื่องกับข้าวคืออร่อยทุกอย่างจัดจ้านอิหลี่ เจี๊ยบได้ออกไปกับพี่อรบ่อย ๆ ไปเลี้ยงน้องฌาดา พี่อรเป็นอีกคนที่ชอบยกตัวอย่างของคนรอบข้างให้ฟัง เรืองผีก็เล่า เม้าท์พี่ต๊ะก็ด้วยสมัยจีบกันแรก ๆ 5555 บางครั้งเล่าเหมือนเล่านิทานกล่อมพวกเราบนรถ จะหลับก็ไม่ได้ต้องคุยก่อน ฮ่า ๆ ขอบคุณพี่อรอาหารทุกมื้ออร่อยมากค่ะและพี่อรเป็นผู้หญิงแบบอย่างของเจี๊ยบได้ดีจริง ๆ ขอบคุณมากค่ะ

พี่เบนซ์ : พี่ที่เจอคนแรกในบริษัท มาวันแรกพี่เบนซ์ได้ชื่อไป 3 ชื่อ เราคนเดียวที่จำชื่อถูก ฮ่า ๆ ฟังไม่ค่อยรู้เรื่องเพราะพี่เบนซ์พูดเบามากกกก พูดอะไรก็ไม่รู้ฟังไม่รู้เรื่อง เราก็หูไม่ดีก็ห้ะ ๆ อยู่นั่นแหละ ไม่ค่อยกล้าพูดด้วยเพราะกลัวฟังไม่รู้เรื่อง ไม่อยากห๊ะอะไรนะคะบ่อย ๆ กลัวพี่รำคาญ555 แต่เรื่องการทำงานพี่เบนซ์เทพจริง ๆ ได้ทั้ง web ทั้ง Graphic และเป็นพี่เลี้ยงที่ขอลายเซ็นง่ายมาก ๆ ไม่บ่นเลย (หรือแอบบ่นในใจก็ไม่รู้) ฮ่า ๆ ๆ หลัง ๆ เริ่มฟังรู้เรื่องแล้ววว  ขอบคุณนะคะ

น้องฌาดา : ไม่เคยเจอเด็กที่ไหนน่ารักขนาดนี้ เรียนรู้เร็วมาก จำชื่อพี่ได้ครบทุกคนพูดเก่งแต่ไม่รู้พูดอะไร ฮ่าๆ อย่างแย่งน๊า หวงตลอดเลยยยยย  เป็นเด็กที่พูด ค่ะ ค่ะ ตลอด หู้ยยยฟังแล้วน่ารัก ต้องคิดถึงเสียง คิดถึงแก้มมมมย้วยของน้องแน่ ๆ เป็นเด็กดีของแม่และปาป๊านะคะ

สุดท้ายนี้ขอบคุณพี่ต๊ะ พี่อร พี่เบนซ์ และเพื่อนทุก ๆ คน รุ่น#mjr2001 ที่ผ่านไปด้วยกันงานต่าง ๆ ขอบคุณเมาเทน ที่ที่เป็นเหมือนบ้าน เป็นที่ฝึกงาน เป็นครอบครัว เป็นประสบการณ์ดี ๆ ในชีวิตหนึ่งของการออกมาฝึกงานในเมืองหลวง ตอนก่อนมาฝึกงานก็บ่นทำไมอาจารย์ให้ฝึกนานจัง พอถึงวันกลับจริง ๆ มันก็เร็วเหมือนกันนะ ใจหาย รักและคิดถึงทุกคนนนนนนนนน