ประสบการณ์ฝึกงาน

กะทิ รวิทัศน์ แหวนทอง

สาขาเทคโนโลยีมีเดีย เอกชีวการแพทย์
คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์และการออกแบบ

อันยอง…. สวัสดีค่ะ ชื่อนางสาวรวิทัศน์ แหวนทอง ชื่อเล่นชื่อกะทิ รุ่น #mjr1002  เรียนอยู่คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์และการออกแบบ ภาควิชาเทคโนโลยีมีเดีย เอกชีวการแพทย์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี ( หรือที่ทุกคนรู้จักกันว่าบางมด ) ระยะเวลาฝึกงานทั้งหมด 2เดือน ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่ารีวิวอาจจะยาวหน่อยๆ เพราะเราอยากให้รีวิวนี้เหมือนไดอารี่ที่บันทึกความทรงจำและสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นในเมาเทน 

ประสบการณ์ฝึกงาน “ จากเชียงใหม่สู่ห้วยขวางกรุงเทพ ” เรายื่นเอกสารทุกอย่างเรียบร้อยเหลือแค่รอวันและเดินทาง         ตอนแรกเราตั้งใจจะไปฝึกไกลๆ เพราะตอนนั้นมีหลายเรื่องเข้ามาจนเราอยากหนีไปให้ไกลที่สุดไปในที่ๆไม่มีใครรู้จัก ไปใช้ชีวิต ไปอยู่กับตัวเอง แต่ก็ลืมไปว่ามันไกลเกินกว่าที่อาจารย์จะให้ไป  จนมันเลยกำหนดที่จะยื่นเรื่องฝึกงานมาหลายวันแล้ว สำนักงานของมอก็ขยายเวลาให้เพิ่มเราเลยต้องมาตามหาที่ฝึกงานใหม่ให้อยู่ในกรุงเทพ แล้วก็เซิสหาที่ฝึกงานปกติจนได้เจอเว็บเมาเทนก็เลยสมัครไปในใจคือหวังมากๆว่าต้องได้ แต่มันก็เลย10วันตามที่ในเว็บกำหนดแล้วก็ไม่มีใครตอบกลับมา จนมีที่อื่นเรียกสัมภาษณ์แล้วเค้าก็ให้งานมาทำตอนนั้นจำได้แม่นเลยว่าบอกพี่ที่นั่นว่าเดี๋ยวหนูส่งงานกลับมาแน่นอนค่ะ ด้วยความที่กำหนดวันมอก็จะหมดเขตส่งที่ฝึกงานแล้ว และไม่มีที่ไหนตอบกลับมาแล้ว เลยสัญญากับพี่เค้าดิบดีว่าจะมาแน่ๆ แต่พอกลับมาจากสัมภาษณ์ คืนนั้นก็มีเมลล์ของเมาเทนเด้งมาว่าให้ยื่นเอกสารไป นี่ก็เลิกทำงานเลยจ่าาาา อีกวันก็โทรนัดวันที่จะเอาเอกสารเข้ามาให้พี่ต๊ะเซ็นเลย จริงๆบอกพี่อรว่าจะเข้าไปก่อนเที่ยง ซึ่งนี่เป็นคนที่ดูแมพเก่งม๊าาากกกกก พาหลงจ่ะ หลงไปไหนไม่รู้ กว่าจะไปถึงก็เที่ยงกว่าๆเกือบบ่ายแหน่ะ เข้าไปวันนั้นก็แอบงงหน่อยๆ ภาพที่เห็นคือทุกคนนั่นกินข้าวพร้อมกันเหมือนเวลากินข้าวกับที่บ้านเบย ได้เห็นวงข้าวตั้งแต่วันแรกเลย 

พีเอลฟ์ 

กะทิเจอพี่เอลฟ์ตั้งแต่วันสัมภาษณ์แล้ว ซึ่งวันนั้นเรานึกว่านางเป็นผู้หญิง !! แล้วก็นึกมาตลอด จนวันที่มาทำงานวันแรก แนะนำตัวมาคือตกใจอ้าวว… พี่เค้าไม่ใช่ผู่หญิงหรอ เซอร์ไพรส์นิดหน่อย แล้วก็ได้จับเวรต่างๆนี่ได้คู่พี่แกหมดเบยย ตอนเราเข้าไปก็เป็น 2 อาทิตย์สุดท้ายของพี่เอลล์แล้ว และนี่ก็ได้เป็นเวรทั้งหมด 2 อาทิตย์สุดท้ายของพี่เล้ยยย เย้!!!! ช่วงนั้นเลยได้คุยกันเยอะหน่อย ทั้งเรื่องงาน เรื่องเรียน งานอดิเรก ส่วนเรื่องงานพี่เอลฟ์เป็นคนตั้งใจทำงาน และงานก็ดีทุกงานเลย นี่ก็ยังเสียดายที่เข้าช้าไปหน่อยทำให้ได้ทำงาน ได้เล่นกันแค่แปปเดียวเอง นางช่วยเล่นเกมทู๊กกกวันน แต่นี่ไม่เคยเล่ยเล้ยยย ซอรีน้าาาาพี่เอลฟ์  พี่เป็นคนนิ่งๆ เข้มๆตามประสาผู้ชายเนาะ แต่อีกมุมนึงพี่ดูเป็นคนใจดี และตลกมากๆ มักจะมีมุกอะไรที่คิดไม่ถึงมาประจำ แล้วก็ภาคหนังเก่งม๊ากกกก เป๊ะทุกฉายทุกคำ  ยิ่งตอนที่พี่อยู่กับน้องฌาดาพี่ดูตัวเล็กน่ารักตามน้องไปเลย 555555 เสียงพี่เวลาแกล้งน้องหรือ “ หม่ำๆ ”ยังอยู่ในหัวอยู่เลย 55555 

แล้วเจอกันใหม่นะคะ “ หม่ำๆ ”

เม้าส์ 

เม้าส์… แอดเฟสบุคมาตั้งแต่วิแรกที่เรากดติดตามเพจเมาเทน แต่ก็ไม่ได้รับเพราะกลัว 555555 จนได้ไปสัมภาษณ์แล้วก็จำได้ว่าเป็นคนที่แอดมาเลยรับไป พอได้มาทำงานด้วยกันจริงๆ ภาพเม้าส์ที่เห็นในเฟสบุคกับตัวจริงช่างตรงข้ามอะไรกันขนาดนี้ ถึงจะได้เจอกันแค่แปปเดียวแต่เม้าส์ก็ทำให้เราเปลี่ยนความคิดในการดูคนจากภายนอกไปได้เลย เม้าส์เป็นคนเก่งมากๆ ทั้งๆที่มาฝึกเว็บแต่ก็ทำงานกราฟฟิคไปพร้อมๆเด็กกราฟฟิคตลอด เม้าส์เป็นคนใจดี ช่วยเหลือตลอด แต่ก็ขี้แกล้ง แกล้งตลอดดดด และก็ยังเดินทางเก่งอีกชื่อเสียงเรื่องชลบุรี -ปราจีน คือดังมากก 55555 เป็นคนที่ทำเหมือนปราจีนอยู่ตรงปากซอยเมาเทนมันดูใกล้ม้ากกก แต่ยังไงก็เป็นห่วงเรื่องแง๊นๆของเม้านะ เบาๆหน่อยเน้อออ เอ้อออล่าสุดนางบอกจะลง windows ใหม่ให้ ตอนนี้ยังไม่ได้ลงให้เลยจ่ะ หย่อกๆน้าาาาา 

มิ้น 

หัวหน้าแม่บ้านประจำเม้าเทนนนนนน !! และผู้มีสัมผัสพิเศษ !!  นี่ก็เป็นคนนึงที่ชวนเราคุยเก่งงงตั้งแต่วันแรกๆที่เข้ามาเลย มิ้นเป็นคนผู้หญิงที่แกร่งจริงๆ ทำเป็นทุกอยางเว่อ นางเป็นคนขยันสะจนคนขี้เกียจอย่างฉันต้องยอมขยันไปพร้อมๆกะนาง ขนาดตอนเมาจิตใต้สำนึกยังจะต้องไปล้างจานอ่ะคิดดู วันแรกที่เจอคือเห็นนอนอยู่ในคอกฌาดา และนี่ไหว้นางอย่างสวยงามไปหนึ่งดอก พอได้มาทำงานทั้งคู่ทั้งกลุ่มด้วยกันทำให้รู้เลยว่ามิ้นเป็นคนละเอียดและตั้งใจมากๆ บางงานก็มีความว่าต้องสเก็ตมือก่อน หรือวางแผนแน่นอนก่อน และงานมิ้นก็มีเอกลักษณ์ของมิ้นเสมอ นอกจากเรื่องงานที่เก่งแล้วยังมีอีกหลายเรื่องเลยที่เก่ง ตื่นเช้าเก่ง ทำอาหารเก่ง แต่งหน้าเก่ง มอมตัวเองเก่งด้วย 555555 จริงๆมิ้นเป็นเสียงหัวเราะของพวกเราเลยนะ วลีเด็ดๆของมิ้นคือ “ พี่เอลฟ์คือความสุขของหนู ” มากทม.เมื่อไหร่ไปไหว้พระขอผัวกันใหม่นะ 

เอิร์ท

สาวสุรินทร์ ที่ฝึกเว็บอยู่เพียงลำพัง 5555555 แต่นางก็ไม่ลำพังนะจ้ะ ด้วยความเป็นเอิร์ทนางจะยุกยิกกระจุ๊กกระจิ๊กตลอดเวลา และจะรมเสียตลอดทุกครั้งที่ได้เก้าอี้ไม่มีล้อเพราะจะเดินทางไปไหนมาไหนไม่ค่อยได้ แรกๆที่เข้าไปก็ไม่ค่อยได้คุยอะไรกันเท่าไหร่ แต่ก็จะได้ยินเสียงของเอิร์ทอยู่ตลอด จนเป็นคำที่ทุกคนได้เอามาล้อกันวันที่เอิร์ทลา 555555 นางจะชอบพูดคำว่า “ จริงอ๋ออออววววว ” “ เอออ..เอิร์ทผิดเอ้งง ” จนเริ่มมาอาทิตย์หลังๆที่คนน้อยลงแล้วจับคู่ไปตลาดกัน ทำให้ได้คุยกันมากขึ้นม้ากกกกก ยิ่งอาทิตย์สุดท้ายก่อนเอิร์ทจบนี่ได้ไปตลาดด้วยกันตลอดดด และที่สำคัญคือตลอดทางไปตลาดมันไม่มีช่วงเดทแอร์หรือเงียบเลย นางเม้าเก่งมากแม่  เรื่องงานเอิร์ทเป็นคนทำงานไว และแบ่งงานเก่ง แบบพูดรู้เรื่องเคลียๆไปเลยงี้ ยังไงก็ไว้เจอกันเนอะ 

วา 

วาคือคนที่นั่งข้างๆกันวันแรกเลย คอยบอกกฎทุกๆอย่าง ช่วยทุกอย่างเลย รวมถึงช่วยกันแกล้งพี่เบ้นด้วย 5555555 วาเป็นคนที่ใจดีมาก ไม่เคยเกี่ยงงานเลย ช่วยกันทำงานตลอด เป็นคนมีระเบียบในการทำงานมากๆ คอยจัดงานแบ่งงาน แบ่งเวร และเป็นคนนึงที่เข้ากับเราได้แบบมากๆ แทบทุกอย่างจริงๆที่คิดเหมือนกันอย่างกับอ่านใจกันออก แค่มองตากันก็รู้ใส้รู้พุงเว่อ เราได้ผ่านนาทีชีวิตร่วมกันบ่อยมากเพราะได้ไปตลาดด้วยกันบ่อย ทั้ง 4 แยกวัดใจ ไม่รู้ว่าวัดใจใครแต่วากะกูเกือบวัดพื้น 55555555 และยิ่งเวลาที่อยู่ด้วยกันยิ่งพากันบ้าไปใหญ่ ขำจนจะตายได้อ่ะ ครั้งนั้นที่เสียงวายังติดอยู่เลยคือ อยู่ๆวาก็ขำแล้วตะโกนมาหานี่ที่ซ้อนมอไซอยู่ว่า “ เฮ้ยมึง !! กูขับรถเหยียบขี้แมว เก่งป้ะ ” พวกเรามักจะขับรถเก็บแต้มมาริโอ้กัน ไม่ว่าหลุมอะไรวาเก็บเรียบจ่าาา  วาชอบกินกระเทียม รสจัดและสารก่อมะเร็ง 555555 เป็นห่วงนะนิ นอกจากชอบกินแล้วทุกครั้งที่เข้าครัววาจะวิ่งไปเอาครกมาวางพร้อมตำตลอดเหมือนเด็กเบย แต่พอวาจบมือตำก็ได้หายไปมาใช้เครื่องปั่นแทน 555555 นี่ก็เป็นผู้สืบทอดวิชาหุงข้าวมาจากวาอีกทีนุง 1ข้อๆ  ไว้มาหรรษาด้วยกันอีกนะ เจ้าแฝด

นา 

สาวอิสลามที่มีความยูนีคที่สุดแล้วคนนี้ นาเป็นคนที่เริ่มฝึกงานพร้อมกัน เจอวันแรกหน้าบ้านเลยยย วันแรกคือนั่งกันเงียบกริ้บ จนได้มาทำงานคู่ แลกกันทำคาแลคเตอและนั่งข้างกันอยู่บ่อยๆ ทำให้ได้คุยกันหลายๆเรื่องทั้งถามเรื่องงาน และเรื่องเพลง สไตต่างๆคือกลายเป็นว่าเข้ากันได้มาก ยิ่งเรื่องงานนี่จะคอยถามนาตลอดว่าโอเครึยัง และนาก็แนะนำเราได้ดีทุกๆครั้ง นาเป็นคนเก่งเราชอบสไตการทำงานของนา เวลาออกแบบอะไรออกมาจะเป็นสิ่งที่เราคาดไม่ถึงและเป็นแนวใหม่ๆสำหรับเราแต่บอกได้ว่านี่คืองานของนา และก็จะมีแค่นากับเราที่ขับมอไซไม่เป็น เลยไม่เคยได้ไปตลาดพร้อมกันเลย ไว้เราเดินไปกันเนาะ 5555555 นาจะเป็นคนที่เห็นตลอด เวลาที่เราทำอะไรโก๊ะๆเอ๋อๆอยู่คนเดียว แต่นางจับฉันทันจ่าาาละก็มานั่งขำ เขินจรุม และก็เป็นอีกคนที่ทำอาหารเก่ง ขอบคุณน้ำพริกคูมแม่ด้วยที่ถือมาให้กินกัน ฝีมืออร่อยมากๆ แต่นางดุอยู่เด้อทุกประโยคที่นาพูดมาเด็ดดวงทั้งน้านนน ไปคอนที่ไหนก็ชวนได้เน้ออ ไว้ฉันจะกลับไปหาไปเม้าบ่อยๆนะ หน่องนา

ปลาย

สาวโคราชที่มีสำเนียงเป็นเอกลักษณ์ ไม่ว่าจะพูดอะไรออกมาก็เรียกเสียงหัวเราะได้เสมอ จะมีคำแสลงอีสานออกมาให้ได้เรียนรู้กันตลอด ปลายมาหลังจากเราไม่กี่อาทิตย์ และก็เข้ากันได้อย่างง่ายดาย ทั้งเรื่องเม้าเก่ง เรื่องเพลงที่นางฟังครบทุกแนว ในทุกๆเช้าปลายจะคอยส่งเพลงเข้าแชทมาทุกวันแบบวันนี้ฟังอะไรดีนะ และเรื่องงานที่นี่ฝากปลายลงแชร์ให้ทู๊กกวันนน 5555 ขอบคุณน้าาา ปลายจะเป็นคู่ปรับกับมิ้นที่คอยด่ากันตลอดเวลา และทำให้ทุกคนได้ขำกับเรื่องนางทั้งสองอยู่ตลอดทั้งวัน ปลายถือเป็นเพื่อนแก้งสาวๆของเรามาก เวลาอยู่กับนางทำให้รู้สึกเหมือนอยู่กะเพื่อนมัธยมเลย  รวมถึงเรื่องหอที่ตอนแรกมิ้นชวนมาเล่นกัน หลังๆเริ่มนอนกันจริงๆจังๆ แล้วก็อย่าลืมมาสู่ขอกูนะ 555555555 กอดจนกูเขินหมดละเนี่ย ไว้ไปร้านที่นัดกันไว้เนาะ ยังไงก็สู้ๆนะอยู่ยาวๆเลย จะกลับไปหาบ่อยๆ จุ๊ฟๆ

อาร์ท

อาร์ท…ผู้ชายที่เหลืออยู่คนเดียวของรุ่น ไม่รู้จะเริ่มตรงไหนก่อนเลย รู้ตัวอีกทีก็หยอดเก่งเหมือนต้องเก็บแต้มประจำวันของนางเลย 555555 อาร์ทเป็นอีกคนนึงที่เริ่มทำงานพร้อมกัน และจบบพร้อมกัน วันแรกที่เจอก็ได้นั่งตรงข้ามกัน และจำได้ว่ากลัวอาร์ทอ่ะ เพราะทำงานไปก็ด่าคอมตัวเองไปแบบงง หลังจากนั้นนางก็แบก PC ของตัวเองมาตั้งเลย เรื่องงานของอาร์ทคือไม่ต้องพูดถึง เป็นตัวแบกเลยก็ว่าได้เป็นคนที่เก่งมากๆๆๆ ทำงานเร็ว และดีออกมาเสมอ “ ดำดิ่ง ” คำนี้ต้องให้เค้าเลย เป็นคนที่ทำอะไรก็ทำให้ดีไปเลย มีสมาธิอยู่กับงานมากๆ เรื่องงานคือที่สุดแล้วจริงๆ ถ้าไม่นับเรื่องอวดมังกรน้อยของอาร์ท อาร์ทเป็นผู้ชายที่ดีคนนึงเลยเวลาที่จับคู่ไปตลาดหรือล้างจานมักจะเป็นคนอาสาช่วยและทำแทนตลอด ยิ่งตอนล้างจานนี่คือถึงจะขี้บ่นก็เถอะ แต่จริงๆแล้วนางไม่ให้เราจับจานเลยจะล้างอยู่คนเดียว ( หรือกูเกะกะนะ เอ๊ะ ) 5555555 อาร์ทจะมีสำเนียงหรือมีคำของตัวเองอยู่ ทั้งคำว่า “ บัก ” จะบักโน่นบักนี่อยู่บ่อยๆ “ แซบบบบบบบ แซบมากกกกก ชอบบบบ ” “ เสย ” คืออาร์ทเลย แต่!! เมื่อพูดถึงเรื่องหลี๋ๆ ฟวยๆ นี่ก็จัดเต็มแล้วก็ต้องให้เป็นที่สุดไม่น้อยไปกว่าการทำงานดีเลย ทั้งสองเดือนคือไม่มีวันไหนที่ไม่มีประโยคอะไรเด็ดๆมาพูด ต้องมาวันละดอกสองดอก คำว่า “ ท่านมังกร ” ก็ได้มาจากการอวดของนางเองนี่แหล่ะ แต่พอได้คุยจริงๆอาร์ทเป็นคนที่มีความคิดที่ดีอ่ะ แบบพัฒนาตัวเองตลอด ไงก็สู้ต่อไปเนาะ บ้ายบายเจ้ามังกร 

พี่ต๊ะ 

ขอบคุณก่อนเลย ของคุณที่ตอบรับได้ทันเวลา ถึงมันจะเกินสิบวันก็ตาม 5555555 ขอบคุณที่เลือกกะทิเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของเมาเทน ตั้งแต่วันแรกที่กะทิเข้ามาทำงานก็ได้เห็นความจริงจังของพี่ต๊ะเลย พี่เป็นคนที่ทำให้เห็นในหลายๆมุม หลายๆหน้าที่ พี่แบ่งได้อย่างชัดเจน บางมุมทำให้เห็นว่าพี่เป็นเหมือนครูคอยหาอะไรใหม่ๆมาให้เรียนรู้ สอนการทำงานผ่านจากการจริงจังของพี่ ทำให้เรามีระเบียบไปได้โดยที่ตัวเราเองยังไม่รู้ตัวเลย รู้สึกอีกทีก็กลายเป็นคนที่ทำงานเป็นขั้นตอนไปแล้ว แต่ภายใต้ความจริงจังในการทำงานนั้นพี่ต๊ะเป็นคนที่ตลกมากๆ และก็ชงเก่งมากอีกด้วย 5555555  พึ่งได้สักเกตเสียงตัวเองก็ตอนที่พี่ต๊ะทักขึ้นมานี่ีแหล่ะ บางทีพี่ก็ทำให้รู้สึกเหมือนเป็นคนในครอบครัว จริงๆที่พวกเราสนิทกันไว้พี่ก็มีส่วนที่ทำให้เราสนิทกันมากๆเลย ทั้งเล่าเรื่องในวงข้าว สอนการใช้ชีวิตบ้างผ่านจากการเล่าเรื่องของพี่และพี่อร บางมุมพี่ก็ทำให้เห็นว่าชีวิตคู่มันน่ารักอะไรขนาดนี้ นี่ต้องสารภาพว่าชอบดูพี่อรกับพี่ต๊ะคุยกันคือมันน่ารักมากๆ  ขอบคุณนะคะ ทุกอย่างที่พี่ทำมันช่วยหนูได้ในหลายๆเรื่องเลย ขอบคุณที่พาไปเที่ยวด้วย ขอบคุณจริงๆค่ะ

พี่อร 

แม่จ๋าของฌาดา หญิงแกร่งแห่งเมาเทนที่ขึ้นชื่อเรื่องอาหารและการเล่าเรื่องมากๆ ทุกๆเช้าจะเห็นพี่อรเปิดประตูมาพร้อมกับฌาดาตัวน้อยและประโยคที่พูดกับน้องว่า “ สวัสดีค่ะพี่ๆรึยัง ” 

พี่ออนเป็นคนลิสวัตถุดิบและทำอาหารในทุกๆวัน  ฝีมือทำอาหารแซบเว่อยังรอกินส้มตำอยู่นะคะ พริกร้อยเม็ดไปเลยย 5555555 ไม่ว่าจะมื้อไหนๆก็อร่อยหมดเลย เป็นคนที่ทำให้หนูจากคนที่น้ำหนักขึ้นยากยังเพิ่มได้ พีอรเป็นคนตลก และเป็นนักเล่าเรื่อง มีเรื่องมากมายเว่อซึ่งในวงข้าวทุกกลางวันจะมีเรื่องตลกๆมาให้ได้เม้ากันทุกวัน และนี่ก็หลงคิดมาตลอดว่าพี่อรอยู่ข้างหนูเวลาโดนอาร์ทแกล้ง แต่ป่าวเล้ยยย ที่พึ่งสุดท้ายของนุ้งง 55555555 แล้วนี่ก็ต้องสารภาพอีกว่าเวลาพี่อรกล่อมน้อง น้องไม่หลับ แต่หนูจะชิงหลับก่อนน้องทุกทีเบย 5555555555 มันแค่เคลิ้มๆโน้ะ ยังไงก็ต้องขอบคุณทุกเมนูที่ทำให้ทานในทุกๆวัน ของคุณประสบการณ์ต่างๆที่เล่าให้ฟัง และสอนอะไรหลายๆอย่างในทุกๆวันนะคะ ไว้หนูจะกลับไปเป็นลูกมือทำอาหารอีกนะคะ 

ฌาดา

หน่องฌาดาจะจำพี่ได้ไหมน้าาาาา หนูต้องจำพี่ไม่ได้แน่ๆเลย ไว้มาอ่านตอนโตก็ได้เนาะ เด็กน้อยผู้ที่ชอบชี้ป๊าตัวเองแล้วถามว่าใคร ?ทั้งวัน แววมาแล้วว่าต้องเป็นคนขี้แกล้งแน่ๆ ดูจากการที่หนูแกล้งทุกคนอยู่บ่อยๆ ตั้งแต่เข้ามานี่ได้เห็นพัฒนาการของน้องชัดเจนมากๆ ระยะเวลา2เดือนนี้ได้เห็นความเปลี่ยนแปลงของน้องในทุกๆวัน ทุกๆสัปดาห์เลย หนูสูงขึ้นมากๆ และจะพูดได้แล้ว ประโยคที่ตราตึงใจถึงทุกวันนี้คือ  “ ทำอาาารายยยอ้าาาาาาา ” เสียงฌาดาที่ตะโกนดังลั่นมาจากประตูกระจกครัวในวันที่เราออกไปรับจดหมายหน้าบ้าน ภาพที่หันมาเห็นคือน้องวิ่งเขย่งมาพร้อมตะโกนเป็นประโยคที่ฟังรู้เรื่องมาเลย “ จายยยยย ” เป็นคำอุทานที่น่ารักมากๆของฌาดาเวลาตกใจเลย วันไหนที่ฌาดาไม่อยู่ บ้านก็เงียบเหงาขึ้นมาทันที น้องมักจะถูกสะกดจากธารารัตน์ และเบบี้ชาคจนหลับไป กลับไปครั้งหน้าหนูต้องพูดได้แล้วแน่ๆเลย ไว้จะกลับไปเล่นด้วยนะจ้ะ  

พี่เบ้น

55555555555555 พูดถึงพี่เบ้นก็ขำแล้ว “ พี่คุยกับใครอ่ะ ” เป็นประโยคที่ทำให้พี่เขาแค้นฉันเว่อ หลังจากนั้นก็ไม่ใช่แค่กะทิที่ถามแล้ว ขนาดฌาดายังถามเลยล่าสุด 555555555 เข้ามาตอนแรกมีกฎว่าให้คุยกับพี่แกให้ครบ 5ประโยคต่อวัน แต่ในทุกๆวันสักประโยคก็ยังไม่ได้คุย ไม่ครบสักวัน จนมาวันนึงอยู่ๆพี่แกก็เดินผ่านแล้วพูดมาเป็นเรื่องเลยย แล้วก็เดินผ่านไป เลยเกิดประโยคที่คอยถามพี่เบ้นอยู่ตลอดว่าพี่คุยกะใครอ่ะ คุยหนูปะ ตลอด555555555 แล้วก็ต้องซอรี่ขอโทษแหล่ะ ที่ตอนแรกๆ นั่งขำอยู่กับวาจนพี่รู้ตัว จนทำให้ทุกคนสังเกตพี่ตามไปด้วย พี่เป็นเป็นคนใจดี ชอบพูดคนเดียว และขี้หัวร้อนเวลาเล่นเกม แต่หลังๆพีเป็นคนก็กวนแหล่ะจริงๆแล้ว พี่เบ้นก็คือพี่เบ้นจริงๆ ด้วยความที่พี่เป็นพี่อ่ะมันก็ตลกแล้ว แต่ก็ชอบเล่นมุกหักมุมตลอดดด ตอนแรกๆนี่ก็ชอบบอกพี่เบ้นตลอดว่ามุกพี่มันขัดใจหนูอ่ะ หลังๆเริ่มรู้ว่าไม่ได้ขัดแค่เรา 5555555 ขัดใจทู๊กโคนนนน ที่ชอบแกล้งเพราะพี่เป็นงี้แหล่ะน้องก็หยอกๆน้าา ว่าแต่พี่คุยกะใครอ่ะ 55555555 เรื่องการทำงานของพี่เบ้นพี่เป็นคนที่ตั้งใจทำงานมากๆ บางทีก็อยากช่วยแต่พี่ก็ไม่ตอบไรหนูง่ะ ทำงานก็สู้ๆไว้ไปถ่ายรูปกัลลลลโน้ะ

พี่ต่อ

บุคคลปริศนา…ชายสวมหมวกกันน็อคที่เจอกันทุกเช้าและเย็น ช่วงแรกๆไม่เคยเห็นหน้าพี่ต่อจริงๆเลย เห็นแต่ตา55555555 จนวันที่พี่เอลฟ์กับเม้าจบแล้วพี่แกลงมานั่งกินด้วย เป็นวันแรกที่เห็นหน้าชัดๆ แต่หลังจากนั้นพี่แกก็ชอบทำให้ตกใจอยู่บ่อยๆ ชอบแว๊บไปแว๊บมาเดินอยู่แถวๆครัวแบบเงียบๆ มันน่ากลัวเด้อออ ตกใจจริงงไม่ใช่แค่ตกใจเวลาแกอยู่บ้านอย่างเดียว เวลาออกจากบ้านก็ตกใจ เสียงเรือของพี่ต่อไม่ทำดาาานาจา พี่ต่อเล่นเกมเก่งมากเว่อไม่ธรรมดาเลยคนนี้ หลังจากที่ได้เล่นอูโน้ กับไพ่ยุงไป พี่ต่อซ่อนของเก่งม้ากกกกกกกกก ถึงมากที่สุดจริงๆ ไม่รู้ว่าจะได้เจอกันอีกเมื่อไหร่แต่ยังอยากเล่นด้วยอยู่นะคุณลุง สนุกจริงๆ

พี่เต้ย

ไม่รู้ว่าพี่จะได้มาอ่านไหม แต่พี่เต้ยเป็นคนแรกที่เจอในเมาเทนเลย จริงๆวันนั้นนี่เดินเลยบ้านด้วย นึกว่าไม่มีใครเห็นพี่เต้ยก็ยังมาเล่าอีกว่าเห็นเดินผ่านบ้านไป เขินจรุมมม พี่เต้ยเป็นคนสัมภาษณ์เราอยู่คนเดียว และก็ทำให้บทสัมภาษณ์ครั้งนั้นจำได้จนทุกวันนี้ เพราะทุกคำถามไม่เหมือนการไปสัมภาษณ์ที่อื่นเลย เป็นคำถามเฉพาะที่นี่จริงๆเชื่อแล้ว พอมาทำงานจริงๆทำให้รู้ว่าพี่จบฝึกงานไปนานแล้ว แต่ก็ยังเจอพี่เต้ยอยู่บ่อยๆ อาทิตย์แรกเลยได้นั่งกินเบียร์และคุยกันยันสว่าง รู้ตัวอีกทีก็เหลือเราแค่สามคนรวมอาร์ท พออาทิตย์ถัดมาเราก็ได้คุยกันอีก และทอปปิคคือ! เรื่องเดิม 5555555555 พี่พูดเหมือนเดิมเลยง่ะ เป๊ะเลย แต่สิ่งใหม่ที่เห็นคือโควปเวอเป็นแบรคพิ้ง แต่ฟังจากที่พี่เล่าแล้วถึงจะเป็นเรื่องเดิมก็เถอะ พี่เป็นคนเก่งเลยอ่ะ ถึงตอนนั้นเมาแต่พี่ก็อธิบายงานที่กะทิทำ รวมถึงสอนงานทั้งๆที่เมาด้วย หลายๆเรื่องที่เล่ามาคือ พี่เป็นคนสู้มากๆเลย สุดยอดดดดแล้ว!!!

สุดท้ายแล้วต้องขอบคุณอะไรก็ตามที่ทำให้เราทุกคนได้มาเจอกัน มาใช้ชีวิตร่วมกัน มาทำงานด้วยกัน มาเป็นครอบครัว  ทำให้รู้ว่าเสียงกระเส่าเป็นยังไง 555555 เป็นหยั่งงี้นี่เอง งิงิ ใครว่าสองเดือนมันนาน พอเอาเข้าจริง 2เดือนมันโคตรไว ผ่านไปไวมากๆ ขอบคุณพี่ต๊ะ พี่อร และทุกคนที่คอยช่วยเหลือกันตลอด ที่นี่สอนประสบการณ์หลายๆอย่าง ไม่ใช่แค่การทำงาน ทั้งเรื่องการใช้ชีวิต เมาเทนคือทุกอย่างแล้วจริงๆ อและต้องขอบคุณ อาหารอร่อยๆ ฝีมือพี่อร รวมถึงของแถมคือน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นด้วยฮ้าฟฟฟ เลิฟมากๆ ไว้ต้องได้เจอกันอีก!!!! นะทู๊กกกกโคนนนนนนน  เลิฟยูวเวรี่ๆเลย #mjr1002