มิ้ม ลลดา วรปัสสุ

ตอนแรกที่รู้ว่าจะต้องมีฝึกสหกิจศึกษาหนูก็รีบหาบริษัทตั้งแต่รู้ เพราะกลัวว่ามันคงจะหายากเพราะมีเพื่อนที่ต้องออกฝึกสหกิจเยอะแน่นอน หนูหาอยู่หลายที่ก็ยังไม่เจอที่ที่น่าสนใจ หาอยู่ซักพักหนูก็มาเจอ Mountain Studio หนูเข้าไปดูเว็บ FB นั่งอ่านรีวิวพี่ๆที่จบไปแล้ว แต่ตอนแรกที่เห็นว่าอยู่แถวรัชดา หนูก็ปรึกษากับที่บ้านว่ามันจะไกลไปมั้ย กลัวจะเดินทางไม่ไหว แม่ก็ถามบริษัทเป็นยังไงน่าสนใจมั้ย หนูบอกน่าสนใจมาก งานก็แน่น ดูแล้วที่นี้สามารถให้ประสบการณ์หนูได้เยอะแน่ๆ แม่เลยบอกหนูว่างั้นจะรออะไรสมัครไปเลย ได้ไม่ได้ค่อยว่ากัน ไม่รีรอหนูก็รีบกรอกรายละเอียดพร้อมแนบไฟล์โดยด่วนเลย นั่งรอรอลุ้นอยู่ประมาน 2 อาทิตย์ หนูก็คิดแล้วว่าพี่คงไม่รับหนูแล้วแน่เลย หนูเลยไปสมัครอีกที่หนึ่งเขาเรียกสัมภาษณ์หนูก็เตรียมตัวจะไปสัมภาษณ์ แต่ระหว่างที่หนูกำลังเตรียมเอกสารที่จะไปสัมภาษณ์ก็มีข้อความจาก FB ส่งมาว่า “เจอกันปีใหม่ครับ” ตอนเห็นข้อความคือหนูรีบหันไปถามเพื่อนเลย แกแบบนี้พี่เค้ารับแล้วใช่มั้ย คือดีใจมากที่เห็นข้อความที่พี่ส่งมาอาการตอนนั้นคือตอบพี่ แล้วรีบโทรหาแม่เลยคะ

วันแรกที่ได้ก้าวเท้าเข้ามาที่ Mountain Studio วันแรกที่หนูได้เข้ามาฝึกคือวันนั้นหนูมีเพื่อนที่เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกันแต่คนละสาขามาฝึกด้วยเธอชื่อ “เปีย” ตอนนั้นคือคิดว่ายังดีเรามีเพื่อนมาด้วย มีอะไรจะได้ช่วยกันดูได้ แต่ไม่นานเปียก็ย้ายที่ฝึกงานไป หลังจากนั้นหนูก็เริ่มคิดแล้วว่าจะต้องหาวิธีให้สนิทกับพี่ๆ เพื่อนๆให้ได้ไวๆ จะได้ไม่เหงาเวลาอยู่ที่นี้ แต่เหมือนพี่ต๊ะจะรู้ทัน หนูชอบวิธีของพี่ต๊ะมากเลยคะที่ให้จำรายละเอียดของเพื่อนๆ ไม่ว่าจะ ชื่อ – นามสกุล, พ่อแม่ทำอาชีพอะไร, ชอบกินอะไรไม่ชอบกินอะไร แรกก็กลัวว่าจะจำไม่ได้นะคะ แต่พออยู่ไปอยู่มา เอ้า! จำได้เกือบทุกคนเลย ทำให้เราทุกคนเริ่มสนิทกันมากขึ้น กล้าพูดคุยกันมากขึ้น กล้าแสดงความคิดเห็นในเรื่องต่างๆมากขึ้น ตอนแรกก่อนจะมาฝึกงานหนูก็กลัวนะคะว่าแบบเวลาพี่ๆสอนงานหนู หนูตามไม่ทันพี่ๆจะดุรึป่าว แบบโอ๊ยน้องทำไมคิดช้าจัง แต่ว่าพอมาฝึกจริงๆพี่ๆน่ารักมากคะ คือค่อยๆสอนให้เราเป็นที่ละอย่าง บอกและแนะนำในสิ่งที่เราไม่รู้ สอนวิธีคิดในการออกแบบงาน คอยตักเตือนว่าแบบนั้นไม่ได้นะ แบบนี้ไม่ควรทำนะ เพราะงานทุกๆงานที่ทำกันคือส่งลูกค้าจริงๆงานจะต้องเป็นระเบียบ ไม่มีจุดบกพร่อง ไม่งั้นลูกค้าจะตำหนิงานเราได้ ทำให้หนูมีความละเอียดในการทำงานมากขึ้นเยอะเลยคะ แต่ที่ Mountain Studio ไม่ได้มีแค่งานที่จะมอบให้หนูติดตัวกลับไป นโยบายของที่นี้คือมื้อกลางวันเราจะทำกับข้าวร่วมกัน จะมีการแบ่งหน้าที่ไปจ่ายตลาด ตอนแรกหนูคิดว่าจะรอดมั้ย เพราะปกติหนูก็ทำแค่เมนูไข่ปกติทั่วๆไป จะให้ทำมากกว่านี้ยากแน่ๆเลย จะกินกันได้รึป่าว แต่ทำไปทำมา พี่อรกับพี่เกียรติทำให้หนูทำกับข้าวเป็น ถึงจะไม่ทุกอย่างแต่หนูได้เมนูอร่อยๆจากพี่ๆกลับไปทำให้แม่กินแน่นอนคะ และทีเป็นของแถมไม่ใช่เพียงเมนูอาหาร แต่เป็นน้ำหนักและไขมันที่เพิ่มพูนให้ความอบอุ่นแก่หนูท่ามารถนำไปใช้ได้ในหน้าหนาวแต่ถึงจะต้องอ้วนหนูก็ไม่หวั่น เพราะช่วงเวลาแบบนี้มันสำคัญที่จะเก็บเกี่ยวมันเอาไว้ มากกว่าที่จะมาห่วงว่าฉันจะอ้วนนะจนกินอะไรไม่ได้เลย ทุกๆวันที่ฝึกกลับไปหนูรู้สึกเหมือนตัวเองพัฒนาอะไรไปหลายๆอย่าง พัฒนามากขึ้นเรื่อยๆ เวลากลับถึงบ้านหนูจะมีเรื่องคุยกับแม่แทบทุกวันเกี่ยวกับที่ฝึกงาน แม่ก็จะบอกว่าดีแล้ว แปลว่าเราเลือกที่ที่เหมาะกับเราที่ๆสามารถมอบประสบการณ์ดีๆให้กับเรา เวลาหนูคุยกับเพื่อนๆ ที่มหาวิทยาลัย ทุกๆคนก็จะอิจฉาหนู ทุกคนจะแบบทำไมบริษัทฉันไม่มีแบบนี้ พี่ๆไม่ใจดีแบบนี้เลย หลายๆอย่างที่เพื่อนๆพูด ทำให้หนูยิ่งรู้สึกว่าหนูโชคดีมากจริงๆคะที่ได้มาเป็นส่วนหนึ่งของ Mountain Studio หนูไม่เคยผิดหวังหรือเสียใจเลยที่เลือก Mountain Studio และหนูยิ่งรู้สึกดีใจมากกว่าที่พี่ๆเลือกหนู ให้หนูได้เป็นส่วนหนึ่งของ Mountain Studio ได้มาเป็นครอบครัวเดียวกันขอบคุณคะ #mtv700

–  ครั้งแรกที่หนูเจอพี่ชายคนนี้ความรู้สึกแรกที่เข้ามาในสมองคือ พี่เขาน่ากลัวจัง ถ้าโดนดุต้องร้องไห้แน่ๆเลย แรกๆคือถ้าพี่ไม่ถามหรือคุยกับหนูก่อนหนูนี้ไม่กล้าคุยกับพี่จริงๆคะ แต่พอหลังๆพี่เริ่มชวนคุยมาขึ้นกลายเป็นพี่ไม่ได้น่ากลัวแบบตอนแรกที่คิดไว้ พี่เป็นคนตลก ทำให้น้องๆหัวเราะได้เสมอ หนูชอบเวลาที่ได้ฟังพี่เล่าเรื่องต่างๆ เรื่องที่พี่เล่ามักจะเป็นเรื่องที่ถ้าคุณเครียดๆ เศร้าหรืออกหักมา รับรองความรู้สึกนั้นคือหายไปแน่ๆๆเมื่อได้ฟังเรื่องต่างๆจากพี่ชายคนนี้  พี่เป็นคนที่สอนสิ่งใหม่ๆในการทำงานให้แก่หนูเสมอ เวลามีอะไรใหม่ๆพี่ก็จะคอยบอกคอยอัพเดตให้ฟังเสมอ ถึงแม้พี่จะเป็นคนดูทะลึ่ง แต่หนูว่าพี่ก็ไม่ได้หมกมุ่นแบบที่ปั๊นบอกนะคะ (หนูคิดว่าเป็นเรื่องปกติของผู้ชายมากกว่า 5555) ขอบคุณพี่มากนะคะสำหรับทุกๆอย่าง “พี่ต๊ะ”

– ครั้งแรกที่ได้เจอคือหนูคิดแบบที่เพื่อนคิดเลยคะ ว่าพี่คือนางฟ้าของ Mountain Studio แน่นอน 555 พี่เป็นคนน่ารักมากคะ เวลาขำชอบคำค้างด้วย ทำกับข้าวก็เก่งถึงพี่จะบอกว่าทำไม่เป็นหรอกก็ดูจากกูเกิ้ลนั้นแหละ แต่คือเหมือนพี่ทำมาเป็นสิบรอบแล้วเลยคะ อร่อยทุกครั้งเลย แถมยังคอยสอนงานในเรื่องต่างๆ ค่อยๆบอกรายละเอียดต่าง แล้วก็ชอบทำอะไรตลกๆให้พวกหนูขำได้ตลอดเลย เวลาไปคุยงานพี่ก็จะกลับมาเล่ามาเม้าท์ให้ฟัง ลูกค้าหล่อ น่ารัก ทำเอาพวกหนูนี้อยากจะติดสอยห้อยตามไปด้วยเลยคะ ขอบคุณสำหรับทุกๆอย่างนะคะ “พี่อร”

– ครั้งแรกที่ได้คุยกะพี่คือ หนูจะคุยยังไงดีกะพี่ให้เราสื่อสารเรื่องเดียวกันรู้เรื่อง 555 คือไม่ใช่เราคุยกันไม่รู้เรื่องนะคะ แต่บางเรื่องเหมือนหนูก็ตามไม่ทันนิ 555 พี่เป็นผู้ชายที่หนูรู้จักอีกคนที่ชอบทำอาหาร พี่ทำกับข้าอร่อยมากคะ คือแบบเมนูอะไรที่กินซ้ำๆมันไม่ใช่คิดไม่ออกอย่างเดียวนะคะ แต่ว่าแบบคืออร่อยกินแล้วไม่เบื่อ มันก็กินซ้ำได้ตลอด เวลาคุยกันพี่มักจะชอบดีเลเสมอ “ห๊ะ” นี่คือคำที่ได้ยินบ่อยมากจากพี่ ถึงพี่จะดูงงๆ เวลาที่คุยๆกัน แต่หนูก็พยายามเข้าใจพี่อยู่นะคะ บางเวลาพี่ก็เหมือนจะเป็นคนตลก แต่บาทีก็เหมือนจะไม่ตลก หนูก็งงๆ ไม่รู้ว่าพี่จะตลกหรือไม่ตลก 555 ยังไงก็ขอบคุณที่คอยช่วยเหลือหนูมาตลอดนะคะ “พี่เกียรติ”

– มเหสี ตอนแรกที่เจอคือนางเรียบร้อยมากจ๊ะ ดูเนิร์ดๆเลยก็ว่าได้ แต่พอได้ดู FB นาง เฮ๊ย!! นางแซ่บอะ สวยมาก คือหลังจากนั้นคือชอบนางมากคะ ชอบเข้าไปดูรูปนางแบบนางสวย ถ่ายรูปขึ้น หน้าสดนางก็ยังสวย (มีความอิจฉาเบาๆ 555) แถมหุ่นดีอีกด้วย เหมือนมีนางเป็นไอดอลเลยทีเดียว นางเป็นคู่จิ้นกับพี่เกียรติพ่อหนุ่มนักทำอาหาร นางดำรงสายฝรั่งนะจ๊ะ ชอบคนสักด้วย ว้าว!! ชอบเหมือนกันเลย บางทีชอบคิดว่านางแอบหลับรึป่าว ชอบถามนาง แต่คือจริงๆหน้านางดูงัวเงียเป็นปกติอยู่แล้ว นางมีความเป็นตัวแม่เรื่องติดเรทเลยทำให้เป็นที่มาของมเหสี “แนน”

– นางสนมคนที่ 1 ตอนแรกที่เจอกันคือเป็นคนที่คุยเก่งเข้าหาทุกๆคนถามชื่อถามรายละเอียดเพื่อนๆ ความจริงคือนางก็คุยเก่งนั้นละ เวลานั่งด้วยกันที่ไรคือโต๊ะแตก มีเรื่องให้เม้าท์กันได้ตลอด นางเป็นเจ้าแม่น้ำจิ้มนะจ๊ะ น้ำจิ้มนางอร่อยเด็ดทำขายได้เลย นางชอบบ่นว่าก้นนางใหญ่ นางชอบร้องเพลงด้วยนะ แต่นี้ก็ยังไม่เข้าใจว่าใหญ่ตรงไหน 5555 เวลากินข้าวต้องนั่งติดนางเสมอๆก็ไม่รู้ทำไมถึงชอบนั่งใกล้นาง เวลาดูอะไรคือหน้านางจริงจังมาก เหมือนนางหลุดเข้าไปในนั้นก็เป็นได้ นางชอบรู้ทันตลอดเลย เหมือนเกือบจะรู้ใจกัน นางเป็นตัวแม่อันดับต้นๆของความทะลึ่งเลยก็ว่าได้ “แก้มบุ๋ม”

– นางสนมคนที่ 2 ตอนแรกที่เจอนางยิ้มให้ตลอดเลย คือไม่ค่อยคุยกันแต่ยิ้มหวานใส่ตลอด หลังๆพอเริ่มสนิทกันก็มีเรื่องให้คุยกันมากขึ้น นางเป็นคนที่ทำให้เราขำได้เลยหละ เวลามีเรื่องอะไรกันแค่มองตาก็ขำละ เหมือนจะคิดเหมือนกัน เวลานั่งข้างๆนางแอบต้องคอยรับมือนางให้ทันนะ เวลานางเขิลนางจะชอบตี นางชอบโอ้ปป้าด้วยนะ เวลาไปจ่ายตลาดด้วยกันจะมีเรื่องให้ขำตลอด นาเป็นคนหนึ่งที่ทำให้เราได้เรียนรู้วิถีชีวิตในแบบของนาง เหมือนได้ใช้ชีวิตอีกแบบ “ฟา”

– สามัญชนคนที่ 1 ตอนแรกที่ได้เจอนั่งข้างๆกันเลย แต่ไม่ค่อยกล้าคุยด้วยเท่าไร หน้านางแอบดุ 555 แต่เอาเข้าจริงๆแล้วนางก็เป็นคนมีอารมณ์ขันนะ แต่เพราะเป็นคนเงียบๆเลยดูน่ากลัวก็เป็นได้ นางเป็นเจ้าแม่หั่นไก่ตัวจริงเลยหละ ไม่ว่าจะหั่น เลาะ สับ นางทำได้หมดคะ แถมนางยังเป็นเจ้าแม่อาหารทะเลด้วยนะ แกะกุ้ง แกะปูเก่งสุดยอด ข้าน้อยขอคาราวะเลย นางบอกนางไม่ชอบของหวานแต่นางก็กินของหวานนะ 555 นางเป็นคนกินเก่งแต่ไม่อ้วน นางเป็นที่เก่งนะใช้โปรแกรมต่างๆคือมีความคล่องเลย อยากรู้อะไรถามได้ตอบได้จ้า “นานี”

– สามัญชนคนที่ 2 ตอนแรกที่เจอกันคือ เฮ๊ย!! เห็นแล้วรู้เลยนางมีความฮิปปี้อยู่ในตัวเอง ดูเป็นตัวของตัวเองดี นางเป็นสาวนักปั้นคู่กับฟาเลยนะ ปั้นเสาสวยกันทุกเสาเลย นางเป็นสาวนักกินด้วยนะ นางชอบฟังเพลงสากล ทำให้นางไม่รู้จักท่อนที่ร้องว่า Alright จากเพลงมันเป็นใคร นางเป็นอีกคนที่ดำรงสายฝรั่งนะจ๊ะ ถึงจะจบไปก่อนแต่ความคิดถึงเหมือนเดิมนะ “ไข่มุก”

– สามัญชนคนที่ 3 ตอนแรกที่เจอกันคือพอน้องพูด น้องแอบมีความเซ็กซี่เบาๆของเสียงนะเนี่ย แอบเป็นคนขี้สงสัยในเรื่องผีใช้ได้เลยนะ มีความสูงที่ทำให้พี่รู้สึกเตี้ย   “เจนนี่”

– สามัญชนคนที่ 4 ตอนแรกที่เจอไม่คิดว่าจะมีความเป็นเด็กในตัวเยอะขนาดนี้ หรือเพราะยังเด็กอยู่ด้วยเลยยังไม่โต เป็นน้องที่มีความขี้สงสัยระดับ10 ขี้สงสัยทุกอย่าง ถามทุกอย่าง แต่ก็ดีนะเราไม่รู้อะไรก็ถาม แต่บางทีก็เยอะไปตอบไม่ถูก มีความกวนประสาทใช้ได้เลย “ปั๊น”

รวมถึง พี่จ๋อม พี่บอม พี่โม พี่ไกด์ พี่เต่า พี่ต่อ ที่เข้ามาคอยสร้างสีสันให้พวกหนูถึงจะไม่ได้เจอกันบ่อยไม่ค่อยสนิทกัน ก็ขอบคุณมากนะคะ

มิ้ม ลลดา วรปัสสุ
สาขาการออกแบบนิเทศศิลป์ คณะนิเทศศาสตร์
มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ