ไม่มีอะไรมาก แค่อยากจะบอกว่าที่นี่อบอุ่นมากคะ ตอนแรกมิ้งโครตกลัวมาที่ทำงานไม่ถูกเลย ที่บ้านก็ลงทุนจ๊าดดด ขับรถมากันทั้งคณะมาดูที่ทำงานว่าเป็นยังไง อันตรายมั้ย บอกเลยว่าไปถึงแต่ไม่ถึงที่ค่ะ เพราะมิ้งเข้าซอยผิด5555 และอีกเรื่องที่ชอบมากมากเลยคือการทำอาหารกินกันเอง แค่มื้อแรกที่เราได้เจอกัน เราก็ได้กินด้วยกันแบบมื้อใหญ่จัดเต็มเลย ตกใจ+ประทับใจไปในตัว
จากคนที่ไม่เคยทำอาหารเป็นเลย แต่บริษัทนี่เน้นทำอาหารกินกันเอง แรกแรกมิ้งก็งงว่าเอ๊าทำไมไม่ซื้อ ทั้งทีเร็วกว่าเยอะ แล้วมิ้งก็รู้ว่าช่วงเวลาทำอาหารนี่แหละดีที่สุดที่เราได้สนิทกับเพื่อนๆในที่ฝึกงาน กวนตีนกันไปกันมา ปล่อยมุขบ้าบอตลอดให้ได้อมยิ้มกันทุกวันเลยคะ
พี่ต๊ะ : บอกเลยตอนแรกมิ้งกลัวพี่นะ หน้าดูเข้มๆ (สีผิวน่ะ หยอกๆ) พี่ต๊ะเป็นน่ารักมากคะ ชอบปล่อยมุขให้ขำตั้งแต่วันแรกที่เราได้เจอกัน ทำให้บรรยายกาศในห้องสบายขึ้นเยอะ พี่พูดอะไรมาก็ขำไปหมด มิ้งเป็นพวกเส้นตื้นมาก
และขอบคุณที่มอบสิ่งดีดีตลอด 2 เดือนที่เราได้อยู่ร่วมกันมา ทำให้มิ้งได้ฝึกทำงานส่งลูกค้าจริง พบกับปัญหาที่ลูกค้าไม่ชอบ แล้วเราต้องแก้ไขให้ผ่านจนลูกค้าถูกใจ อีกทั้งแข่งขันกับเวลาเพราะเราต้องทำงานส่งวันต่อวัน
บวกกับยามพี่เครียด พวกมิ้งก็รู้ว่าพี่เครียดนะ อยากให้พี่อารมณ์ดีไปทุกวันแค่นี่น้องก็ดีใจมากแล้ว
พี่อร : สาวคนสวยแห่ง mountain studio หญิงแกร่งแห่งการทำอาหาร ชอบเวลาพี่อรเข้าครัวมาก เพราะวันที่พี่เข้าครัววันนั้นอาหารจะอร่อยสุดๆแล้วรวดเร็วดังใจน้องคนนี่มากก๊าาาา หนูมิ้งอยากให้พี่อรพักผ่อนเยอะๆน๊าคะ พี่อรเป็นเหมือนพี่สาวมิ้งเลย ดูแลทุกคนเท่ากัน รักกันด้วยไม่ต้องพูดว่ารัก มิ้งก็รู้สึกได้แม้จะแค่ 2 เดือนก็ตาม (เขียนไปน้ำตาจะไหล TT)
ขอบคุณพี่อรที่รักพวกหนูมากถึงขนาดนี่คะ
พี่เกียรติ์ : บอกเลยคนนี่เด็ดจริงใน mountain studio ถึงหน้าตาพี่จะดูหม้อ แต่ใจพี่หล่อมากนะก๊ะ พี่เป็นคนน่ารักชอบแกล้งน้องเวลาทำอาหาร ให้ชิมบ้าไรไม่รู้ทั้งน้ำปลา น้ำซุปจืดๆแบบไม่ปรุง เนื้อสดงี้ ชอบยื่นใส่ปากน้องตลอด ไอเราก็อ้างปากเราตลอดด้วยดิ สุดท้ายมิ้งคงคิดถึงการกินปีโป้ของพี่แน่ๆ
พี่บอม : พี่ตัวเล็กมาก นึกว่าเด็กเดาอายุไม่ออกอ่าเอาจริงวันแรกที่เจอ พี่บอมชอบเดินไปเดินมา แรกๆนี่ตกใจ จนพี่บอมโดนพี่ต๊ะกะพี่เกียรติ์ด่าตลอด5555 ไม่มีอะไรมากอยากบอกพี่ว่า ไปเล่นกับเก็บออมนะคะ (55555หยอกๆนะพี่ชาย)
จา : เธอคนนี่บอยบอยแมนแมนคุยกันครัช เราตั้งให้นายคือจาวิค จาวิคเป็นคนน่ารักคนนึง มีลักษณะนิ่งเงียบแต่กวนตีนอยู่หน่ะ ชอบตอนพี่เกียรติ์แซวแล้วจาวิคก็ถือมีดขึ้นมา มันเป็นอะไรที่แบบ เหยดดดดดจามาวะ ของมันขึ้นๆ555555 และมิ้งยังจำเพลงนี่ได้ “แล้วฉันจะวีน” ฟังจาร้องที่ไรก็ขำทุกที และขอบคุณสำหรับช่วงเวลาดีดี นายแมนมากวะจาวิค
ต้อม : คนห่าอะไรแม่งพูดมากชิพหาย ไม่เคยเจอมากก่อน พูดก็ไวยังกะน้ำไหลไฟไหม้ พูดไม่ได้หยุดเลยค๊าาาอีคนนี่ แล้วเลือดเอ็งอ่ะก็รักจังหวัดเหลือขนาดจัด ใส่ชุดจังหวัดมาอย่างบ่อย กลัวไม่รู้ไงว่าเด็กจังหวัดบุรีรัมย์ห๊าาา ตอบ!! ขอบคุณสำหรับการนั่งรถไฟกลับด้วยกัน 14 ชม. ที่ทำให้น้องมิ้งกิได้แกล้งตลอดการเดินทางครั้งนี่ ไม่ถือโทษโกรธช๊ะ 5555 ถ้าโกรธก็ไม่ง้อว่ะ สนุกจัด
จ๋อม : ส่วนนางคนนี่มาแรงแซงโค้งจริงๆ บอกเลยเจอครั้งแรกนึกว่ารุ่นพี่ หน้าตาเอ็งนี่ตลกชิพหาย นิสัยยังกวนสนตีน เล่นแต่ละมุกแล้วแบบ มึงคิดได้ไง บ้าบอคอพอกมาก คิดถึงวงเหล้าที่เอ็งบอกว่า ขอจับมือแบบหมอลำหน่อย เราคงคิดถึงท่านี่ไปอีกนานเลยวะจริงๆ
ต่อ : คนนี่เลย เป็นคนที่ใส่หูฟังตลอดเวลา ชอบแกล้งคนอื่น แล้วยังชอบมาแย่งชั่งน้ำหนักด้วยตลอด ขอบคุณสำหรับที่สอนทำอาหาร อย่าขี้เก๊งมากนะ หมั่นหน้า5555 อยากบอกว่า “ยุ่ง” คงจำเสียงคำนี่ได้เนอะ
โส : ผู้ตอแหลของเรา เป็นคนขี้ถามสัส ถามห่าไรมากมาย แกเคยถามเราว่า แกเป็นคนยังไงที่ร้านกินข้าวแถวหออาทตี้มัน เราบอกเลยว่า แกเป็นเพื่อนที่ดีคนนึงเลยสำหรับที่นี่ แกเป็นพวกเห็นคนอื่นมาก่อน เป็นพวกเยอะยังกะAFตอนลากกระเป๋าไปรถไฟ(จะต้องเว่อ อีดร๊อกกก)
ขอบคุณมากจริงๆวะที่พาไปเลี้ยงแมคตอนที่ฟันเราไม่ดี ขอบคุณจริงๆอีโสทุ่งสง
อาท : คนนี่ก็ติสจัดดดด “ของจริง!” เป็นคนที่เข้ากับเพื่อนง่ายมาก บอกเลยว่าอิจฉา นายดูแบบเก่งหลายๆอย่าง ขอบคุณที่พายเรือให้ รู้ว่าเมื่อย ขอบคุณที่ติสๆตอนอยู่บนเรือไม่ด้วยกันแล้วเข้าก่อหนามไปด้วยกัน เจ็บสาสสสส รอยแผลนั้นยังอยู่5555 ขอบคุณจริงๆแม้เวลาจะสั้นที่เราได้เจอกันนะเพื่อน
น้องน้ำ : น้องคนนี่สุดรักของมิ้งเลย มิ้งเป็นคนอยากมีน้องอยู่แล้ว อยากมีน้องชายอ่ะ แต่น้ำเป็นคนที่พี่มิ้งอยากมีน้องสาวเป็นคนแรก นั่งทำงานด้วยกันมาตั้งเกือบ 2 เดือน พอจะจากกันก็ใจหาย มันเศร้าแบบพูดไม่ออก อยากให้รู้ว่าพี่รักและคิดถึงน้องน้ำมาก น้ำเป็นคนตลก ทำงานเก่ง เวลาพี่เครียดงาน น้องน้ำจะหันมาถามว่า พี่มิ้งมีอะไรให้น้ำช่วยมั้ยคะ คือน้องทำให้พี่สบายใจเขียน80%เลย เราชอบดูคลิปตลกๆ ภาพตลกๆด้วยกันยามเครียดการงาน เราได้ไปสยามด้วยกันทั้งทีงานยังไม่เลิก ขอบคุณที่เดินมาด้วยกันถึงที่นี่ เลิฟน้องสาวคนนี่มากมายจริงๆ (นี่ไม่ได้เขียนยาวนะขอบอก)
ใหม่มิ้น : เขียนรวมกันเลยแล้วกัน ไอเราก็สนิทกันมาระดับนึงที่หอ แล้วไม่คิดว่าจะมาเจอที่ฝึกงานด้วยกัน เวลาอยู่หอพวกเรามั้งจะลงไปเม้ามอยนินทาชาวบ้านบ่อยๆ5555 มันเป็นอะไรที่สนุก แล้วดันมาเจอที่ทำงานอีก ยิ่งสนุกเข้าไปใหญ่ ขอบคุณสำหรับการเป็นเพื่อนที่ดีตลอดมา แม้เราจะเรียนต่างสาขาแต่เราก็สนิทๆสัสๆเลยตอนนี่ มีอะไรก็เม้ามอยได้ แล้วไปเจอกันต่อที่ทีสิสน่านนะยะ แก๊งสามสาวเม้าเทน
อ่าวหมดทุกคนแล้วหรอ อยากมีอะไรบอกมากมายเลย ขอบคุณทุกคนและทุกทุกอย่างจริงๆนะคะ จะเก็บความทรงจำที่เราไปสตูลด้วยกัน นั่งกันแบบบ้าบอคอพอกมาก ตั้ง 14 ชม. แถมยังนั่งกะบะท้ายต่ออีก5-6 ชม. สุดยอดสาส ชีวิตนี่ไม่เคยทำแบบนี่เลย ทนแดดทนฝนมากจ้าขอบอก สุดท้ายนี่ เราขอบคุณมากจริงๆไม่อยากพูดแล้วเด๋วน้ำตามันจิไหล #ของจริง #หยอกๆ #บ้าบอคอพอก #จับมือแบบหมอลำ #ฮมังสียโสวทุ่งสง #เอาตามลำบากเลย #สามสาวเม้าเทน
ณัฏฐนันท์ คูเจริญไพศาล
มีเดียอาตส์
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี