เริ่มจากตอนเเรกไม่ได้คิดไว้เลยว่าจะมีทีมในออฟฟิศจะเเค่สองคนคิดว่าคนในออฟฟิศมีเยอะกว่านี้ วันเเรกเกร็งสุดๆ วันเเรกของการเข้าออฟฟิศประเดิมด้วยเอารถออกไปซื้อข้าว รถสตาร์ทไม่ติด ยางรั่ว ลู่ทางเเถวนั้นก็ไม่รู้เเต่ได้น้าๆร้านซ่อมรถยนต์บอกให้ทางร้านซ่อมให้ วันเเรกกว่าจะได้กินข้าว555555 ต่อมาพี่ๆเริ่มสอนงานไม่เกร็งมากเพราะเวลาทำอะไรผิดพี่จะบอกจะเเจ้งตลอดว่าผิดตรงไหนตรงไหนยังไม่ดี ทำให้กล้าถามมากขึ้นเวลาสงสัยงานส่วนต่างๆ ส่วนตัวเองยังรู้ว่าอ่อนเรื่องเทคนิคมาก เลย์เอาท์ก็ยังไม่ดีเเต่พยายามทำงานออกมาให้ดีที่สุด เวลางานออกมาไม่ดี พี่ดุก็มีบ่นบ้างนะคะเเต่ก็รู้ว่าผิดตรงไหนเเล้วต้องเเก้ตรงไหน ถึงในตอนทำงานอาจจะไม่ได้มีบทบาทมากเเต่ก็พยายามช่วยเหลือให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้
ชอบฟังพี่พูดเรื่องชีวิตการทำงาน ชีวิตของคนที่โตกว่า ได้เห็นมุมมองของคนที่โตกว่า การทำงานว่าจะต้องทำตัวยังไงวางตัวยังไงในการทำงานมีหลายเรื่องที่จะนำไปปรับใช้เพราะรู้สึกว่ามันจะเกิดผลดีกับตัวเรา พาร์ทของการทำความสะอาดไม่ติดอะไรเลยรู้สึกว่าต่อให้องค์กรใหญ่ หรือเล็กเรื่องนี้ก็สำคัญเพราะอยู่ร่วมกัน ตอนออกกองรู้สึกสนุกมากเหนื่อยเเต่ได้เห็นพี่เเต๋มทำงานเเล้วรู้สึกชอบงานประมาณนี้ด้วย ส่วนเด็กน้อยคนเดียวที่อยู่ในออฟฟิศ ที่เราจะได้ยินเสียงร้องไห้เขาทุกเย็นโตมาต้องเป็นเด็กที่เก่งมาก อยากให้ซัพพอร์ตน้องเรื่องการกล้าเเสดงออกเพราะดูเอนจอยกับการเต้น ร้องเพลง ดูเป็นคนสนุกสนาน
พี่ต๊ะ พี่อร
คาเเรคเตอร์ต่างกันเเต่ดูไปด้วยกันได้ดี นับถือเรื่องทำงานด้วยกันมาก เป็นทั้งครอบครัวทั้งคนทำงานด้วยกัน เเละสุดท้ายขอบคุณที่ใจเย็นกับพวกหนูนะคะ พวกหนูดื้อบ้าง ทำงานผิดพลาดบ้างเเต่พี่ก็ยังใจเย็นอยู่ ขอบคุณอาหารทุกๆมื้อเลี้ยงพวกหนูอย่างดี พี่อรเบาน้ำส้มก๋วยเตี๋ยว กับพี่ต๊ะเบาน้ำหวาน หน่อยก็ดีนะคะ เพื่อสุขภาพนะคะ
ปล.ขอโทษมากๆ อยู่มาไม่ถึงสองเดือนรถกระจกเเตก ยางรั่ว
ปล.รูปรีวิวฝึกงานหนูมีเเต่ถาดอาหารครัวภูเก็ตค่ะ5555555