คืนก่อนเริ่มฝึกงานจำได้ว่าวันนั้นนอนหลับสบายมาก ไม่ใช่ว่าพร้อมนะ แค่รู้สึกว่ากังวลไปก็เท่านั้นแหละยังไงก็ต้องฝึกงานอ่ะ เฮ้ย รีบๆ ไปฝึกให้จบละกัน สองเดือนเอง คิดไว้ว่าอยู่ที่นี่คงได้ทำงานๆๆ ลองทำนู่นนี่ ได้เรียนรู้งานแบบที่ไม่ใช่การบ้านส่งอาจารย์สักที แต่กลายเป็นว่า Mountain ไม่ใช่แค่อะไรแบบนั้น จริงอยู่ที่มันไม่ใช่ทำส่งอาจารย์เพราะเราทำให้ลูกค้า ดังนั้นมันเลยไม่มีคำว่าลอง ทุกงานที่เราได้ทำคืองานจริงๆ ทำจริง ชมจริง ด่าจริง มันก็เลยเกิดการเรียนรู้จริงๆ ประโยชน์เต็มๆ (อย่างกับโฮลเกรนแน่ะ) Mountain ให้ทุกอย่างที่คิดไว้ว่าอยากมาเห็นในชีวิตการทำงานจริง แต่ Mountain อินดี้กว่านั้นตรงที่พี่ๆ ไม่ได้ฝึกแค่เรื่องงานให้เราแต่เค้าฝึกการใช้ชีวิตให้ด้วย คงมีไม่กี่บริษัทที่จะสอนเราทำกับข้าวเวลามาฝึกงาน แบบว่าสอนวิธีหั่นไก่ไปด้วยสั่งแก้งานโลโก้ไปด้วย ฟันธงว่าไม่มีบริษัทไหนที่ฝึกงานสองเดือนแล้วทำน้ำหนักเราขึ้นมาสองโลได้ ที่พีคคือไม่มีบริษัทไหนที่กินข้าวกลางวันเสร็จแล้วจะพากันปิดออฟฟิศไปตระเวนหาซื้อติมกูลิโกะแน่ๆ (55555555) พี่บอกเสมอว่าเราอยู่กันแบบพี่น้อง ขอบคุณที่พี่เลือกพวกเราแต่ละคนอย่างหลากหลายเพราะมันช่วยให้เกิดการเรียนรู้กันเยอะจริงๆ ค่ะ สนุกมาก
ขอบคุณพี่ต๊ะกับพี่อรมากๆ ที่ช่วยสอนการทำงานต่างๆ สอนวิธีคิด การใช้ชีวิต และก็เลี้ยงดูน้องๆ เป็นอย่างดี หนูไม่คิดว่าจะเจอเจ้าของออฟฟิศที่เฮฮาขนาดนี้เลยค่ะ
ขอบคุณพี่เกียรติที่ช่วยสอนทำกับข้าว ถึงมุขพี่จะไม่ผ่านแต่สกิลอาหารผ่านมากค่ะ ขอบคุณสำหรับปีโป้ด้วยค่ะ
ขอบคุณพี่บอม พี่จ๋อม พี่โมด้วย ถึงนานๆ จะเข้าออฟฟิศสักที แต่ก็ทำให้รู้สึกออฟฟิศอบอุ่นขึ้นเยอะ (คนแน่นเลย)
ที่ขาดไม่ได้คือขอบคุณเพื่อนๆ ร่วมชะตากรรม ฟาจัง นานี มิ้ม แนน แก้ม และเปีย ที่ช่วยดูแลกันและกัน (และชวนกันกิน) เป็นอย่างดี แอบตกใจที่เพื่อนร่วมฝึกงานเยอะขนาดนี้ ได้เจอทุกคนทำให้ได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆ เต็มเลย ขอบคุณนะที่ช่วยกันทำงาน แก้งาน สอนนู่นนี่ กลับดึกพร้อมๆ กัน ไปตลาด ทำกับข้าว ล้างจาน และตามล่ากูลิโกะ สุดท้ายก็เลยรู้สึกว่าเวลาสองเดือนนี่ไวมาก ได้อะไรกลับไปเยอะแยะ ต้องคิดถึงมื้อกลางวันที่นี่มากแน่ๆ เลยค่ะ ขอบคุณชาว Mountain มากๆ ฝึกจบแล้วแม่ต้องภูมิใจที่ลูกสาวทำกับข้าวเป็นแล้วแน่ๆ #อ้าว #ทีมกูลิโกะ #mtv700
ไข่มุก รัตนากร กนกนาค
สาขาเทคโนโลยีการศึกษาแพทยศาสตร์
คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล
มหาวิทยาลัยมหิดล