เปิดมาสัปดาห์แรกก็ work from home ไปเลย พี่ต้ะก็ให้ออกแบบคาแรกเตอร์ โลโก้ สัญลักษณ์นู้นนี่นั้น เหมือนดูพื้นฐาน พอได้เข้าสตูจริงๆก็เกร็งกันมาก จะหยิบจะอะไรก็เก้ๆกังๆไปหมด มาวันแรกก็แบ่งเวรกันออกไปซื้อข้าว นี่ได้เวรออกไปวันแรกกับอีฟ ประสบการณ์เยอะสุดๆ55555มอเตอร์ไซต์สตารท์ไม่ติด กว่าจะหาร้านซ่อมได้ สรุปคือ ออกไปซื้อข้าวประมาณสองชั่วโมง ทุลักทุเลมาก พอผ่านไปเรื่อยๆก็หายเกร็ง
เริ่มทำสตูให้เหมือนบ้าน มี big cleaning day ทุกวันจันทร์กับวันศุกร์ ก็คือบ้านจริงๆ(บ้านทรายทอง ล้อเล่นๆ) แล้วก็จะมีวันนึงที่ออกไปซื้อข้าว ไปรถชนอยู่หน้าร้านก๋วยเตี๋ยว(ขออนุญาตไม่เอ่ยชื่อร้านนะคะ อาย5555)ตอนนั้นคือสติไม่อยู่แล้ว กระจกข้างขวาแตกหมด แต่ก็เข็นรถไปจอดหน้าร้านก๋วยเตี๋ยวแล้วก็บอกกับอีฟว่า “ไปสั่งก๋วยเตี๋ยวก่อนเลย” ตัวแม่สุดๆจะเกิดเหตุการณ์อะไรก็ชั่งแต่ต้องสั่งของกินนะ แล้วก็สั่งผิดด้วย แล้วพี่ต้ะก็ส่งไลน์มาให้รีบแง้นๆกลับสตู เอาให้เข่าติดพื้น หนูอยากบอกมากเลยค่ะว่าเข่าหนูไม่ติดพื้นแต่จะไปติดอยู่รถคนอื่นแทนแล้ว55555 พอกลับมาก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นนั่งทำงานปกติ จนพี่ต้ะเล่าเรื่องเกี่ยวกับรถล้มให้ฟัง เหมือนพี่มีตาทิพย์อ่ะ ก็เลยได้บอกว่าไป อ่อก็โดนแล้วเหมือนกันค่ะวันนี้เลย แต่ก็ยังดีที่ไม่เป็นไรมาก แค่ช้ำนิดหน่อย(ไม่หน่อยอ่ะ เยอะเลยแหละ) แต่เราต้องสตรองเดินมาทำงานตามปกติเหมือนเดิม ออกไปไหนทีก็มีแต่เรื่องกลับมา แถมมีวันนึงซื้อก๋วยเตี๋ยวมาแต่ลืมน้ำซุปไว้ร้าน จนจะแกะกินค่อยนึกขึ้นได้ (คนละร้านกับที่รถชนนะ เพราะตั้งแต่ตอนนั้นก็ไปได้ไปอีกเลย อายเจ้าของร้าน) แต่ละวันคือสนุกสุดๆ กลับมาทีเรื่องงานบ้าง ทุกวันศุกร์ก็จะมีพรีเซนต์เทคนิคAIกับPS ก็ทำโชว์ไปเลย (พี่ต้ะบอกว่ารุ่นแรกเลยที่ได้ทำโชว์ มันเริศนะ) กับเรื่องงานก็คือจริงจัง งานคืองานเล่นคือเล่น แต่เวลาเล่นคือขำค้างไปเลย
พี่ต้ะ
ตอนแรกคือเกร็งมาก นิ่งสุดๆ ยังไม่กล้าคุย แต่พอนานๆไปเริ่มมีเล่นมุก เริ่มกล้าคุย เวลาสั่งงานก็คือจริงจังมาก แต่ถ้าหลุดจากเรื่องงานเหมือนไหร่คือมีเรื่องให้หัวเราะตลอด จนคิดว่าเหมือนไม่ใช่คนเดียวกัน อยู่ดีๆก็ตะโกนขึ้นมาให้ตกใจ เดาอารมณ์ไม่ออก
พี่อร
ใจดีมากๆ เวลาไม่เข้าใจงานอะไรก็จะถามพี่อรตลอด ได้ยินคนรีวิวมากเยอะว่าพี่อรทำกับข้าวอร่อย นี่ก็ว่าจริง คนอะไรทอดไข่ดาวยังหอม แต่มีโอกาศได้กินแค่ไข่เจียว (โซแซดมั้กๆเลย แต่ก็แซ่บหลายๆเด้อ) ชอบตอนที่พี่อรหัวเราะมากๆ เหมือนแผ่นเสียงสะดุดเลยค่ะ
น้องฌาดา
น้องน่ารัก ดื้อๆซนๆตามประสา เวลากลับจากโรงเรียนพี่อรก็จะสอนการบ้านน้อง แรกตะโกนเสียงดังฟังชัด(ไปถึงบ้านข้างๆ) หลังๆเสียงเริ่มแผ่ว สุดท้ายได้ยินเสียงสะอื้น สรุปคือวนลูปแบบนี้ทุกวัน เอนเนอร์จี้น้องไม่เคยแผ่ว แต่มาแผ่วช่วงหลังตอนทำการบ้าน
สุดท้ายนี้คือขอขอบคุณพี่ต้ะกับพี่อรมากๆเลยค่ะ ได้ประสบการณ์กลับมาเยอะจริงๆ ไม่ใช่แค่เรื่องงานหรือเทคนิคต่างๆ แต่ยังมีเรื่องเกี่ยวกับประสบการณ์ชีวิตจริงที่เราต้องไปเจออีกด้วย ถึงเวลาฝึกจะน้อยแต่พี่ๆก็สอนอะไรได้หลายอย่างมากๆ ปล.ขอโทษนะคะที่ทำกระจกรถมอเตอร์ไซต์พี่แตก แต่พี่บอกเองนะคะว่าอยากได้รถใหม่ หนูเลยจะถือนี้โอกาศฌาปนกิจรถเก่าให้พี่เองค่ะ