“คิดจะปีนเขา ถ้าปีนเขาธรรมดาจะแข็งแกร่งได้อย่างไร”
สวัสดีครับ ผมชื่อนายศศิษฎ์ วงศ์รู้คุณ ชื่อเล่น ซีดี จากสาขาวิชาเทคโนโลยีสารสนเทศ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี ตามที่ผู้อ่านน่าจะได้อ่านผ่านๆมารอบนึงแล้วตอนคลิกเข้ามาดู
ประโยคข้างบน นี่เป็นประโยคที่ผมบอกตัวเองในวันแรกๆที่เริ่มเข้ามาสหกิจศึกษาที่เมาเทน สตูดิโอ และตลอดทำงาน 4 เดือนที่ผ่านมา ก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ
วันแรกที่เข้ามา รู้สึกกดดันมาก (ประโยครีวิวฝึกงานสุดคลาสสิค) ด้วยความที่มีสกิลติดตัวที่น้อยและยังไม่เข้าที่เข้าทางกับสายออกแบบกราฟิกเท่าไร พอได้ทำงานจริงแล้วพบว่า จากงานในมหาวิทยาลัยที่ให้เวลาทำเป็นอาทิตย์ ต้องทำให้เสร็จภายใน 1 วัน ก็เลยยังทำออกมาได้ไม่ดี (ทุกวันนี้ก็ไม่แน่ใจว่าดีขึ้นมั้ย 55555) โชคดีที่ขณะนั้นมีเพื่อนที่ร่วมฝึกงานเก่งๆหลายคน เลยได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆเยอะ รวมถึงคำแนะนำและประสบการณ์การทำงาน การใช้ชีวิต ที่อาจจะหาจากที่อื่นไม่ได้
การทำงานที่นี่ บอกก่อนว่า ถ้าคิดจะมา นอกจากสกิลด้านกราฟิกหรือด้านเว็บแล้วแล้ว ต้องมีสกิลทำอาหารด้วยนะ เพราะที่นี่ทำกับข้าวกินกันเอง น่าจะเป็นที่ฝึกงานแห่งเดียวในประเทศไทยที่คุณจะได้แวะเดินตลาดเพลินๆ หั่นหมู ซอยผัก ฯลฯ ด้วยตัวเองทุกวัน แต่ก็สนุกดี ได้ลองทำอะไรใหม่ๆที่ไม่เคยทำมาก่อน อยู่ที่นี่ คุณสามารถเป็นได้ทุกอย่าง ตั้งแต่นักศึกษาฝึกงาน พนักงานล้างจาน ยันแขกรับเชิญรายการสาระแนโชว์ (55555555)
ผมจึงรู้สึกว่า “ภูเขา”ลูกนี้ ไม่ใช่ภูเขาธรรมดาๆที่เราสามารถใส่รองเท้าแตะเดินได้ชิลๆ แต่คุณจะต้องมีความพร้อม ทั้งก่อนปีนเขา ระหว่างปีนเขา ต้องเรียนรู้ที่จะหาวิธีต่างๆ จนกระทั่งพิชิตยอดเขาลูกนี้ได้สำเร็จ แม้ว่าจะเหนื่อยไปบ้างบางครั้ง แต่จะเป็นประสบการณ์ที่คุณไม่มีวันลืมทีเดียว
ต่อไปเป็นช่วงขอบคุณนะครับ 🙂
พี่ต๊ะ & พี่อร – ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่มอบให้จากเมาเทน สตูดิโอ ทั้งเรื่องงาน ประสบการณ์ต่าง ๆ รวมถึงข้อคิดดี ๆ ที่ทำให้เราพัฒนาตัวเองอยู่เสมอ ขอบคุณที่ดูแลเป็นอย่างดีในตลอด 4 เดือนที่ผ่านมา แม้จะมีบรรยากาศมาคุบ้าง ตึงเครียดบ้าง ก็เป็นเรื่องปกติที่ต้องพบเจอในการทำงาน ขอบคุณที่เลือกผมเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเมาเท่น และจะเป็นประสบการณ์ที่ผมจะไม่มีวันลืมครับ // แต่ที่บอกว่าอยากให้พี่คอมเม้นต์งาน ผมพูดจริงนะครับ T T
พี่เกียรติ –ขอบคุณที่ดูแลและเป็นห่วงน้อง ๆ อย่างดี(ย์) รวมถึงความเป็นพี่เกียรติที่เป็นสีสันประจำบริษัทเลยก็ว่าได้ ผมจะไม่พูดถึงเรื่องแฟนนะครับ เชื่อว่าทุกคนคงพูดถึงจนพี่เบื่อแล้ว เป็นกำลังใจให้พี่เกียรตินะครับ 5555
Part เพื่อนๆ
โบ๊ท – รู้สึกยินดีที่ได้รู้จักเพื่อนคนนี้ ไปๆมาๆ โบ๊ทกลายเป็นคนที่น่าเคารพไปซะแล้ว ด้วยองค์ประกอบหลายๆอย่าง 5555
โบ๊ทเป็นคนที่เต็มที่กับทุกเรื่อง ทั้งเรื่องงาน เรื่องทำอาหาร เรื่องเพื่อน เรื่องเที่ยว(?) เป็นคนที่มี power ตลอดเวลา ทำให้เรารู้สึกมีไฟไปด้วย ถ้าไม่มีโบ๊ท เพื่อน ๆ คงเหงากันแน่ ๆ ขอบคุณสำหรับทุก ๆ อย่างที่ผ่านมา แต่เนี่ย บอกจะกลับมาบริษัท อุตส่าห์รอ จนเราไปแล้วยังไม่ได้เจอกันอีกเลยเนี่ย แย่ ๆๆ (ล้อเล่นน)
กาย – อาจจะเคยบอกไปแล้ว ว่ากายเป็นเพื่อนที่ ”น่าร๊าก” คนนึง เป็นคนที่เสริมบรรยากาศให้สนุกตลอด รู้สึกดีที่มีคนคุยเรื่องที่สนใจเหมือนๆกัน เล่นมุกรับส่งกัน นาน ๆ ทีจะมีคนเล่นมุกด้วยกันได้อย่างนี้ 5555 ยังอยากเห็นไอเดียกายในการออกแบบโลโก้อยู่นะ แล้วก็ รักษาสุขภาพด้วย เป็นห่วง ห่วงทั้งคนห่วงทั้งงู = =”
ต้า – ต้าเป็นคนที่น่าสงสารที่สุด ทำไมมีแต่เพื่อนชอบแกล้ง 5555
ขอบคุณสำหรับมิตรภาพที่ผ่านมา ขอบคุณสำหรับการดีดกีต้าร์ ร้องเพลง สร้างความสุขให้กับทุกคน (ทำนอง Love yourself ท่อนเดียว ยังติดหูอยู่ทุกวันนี้ เพราะต้าดีดบ่อยมาก) นี่ถ้าต้าดูแลสุขภาพอีกนิดจะเป็นคนที่ Perfect คนนึงเลยนะ ไม่รู้ว่าต้ายังเดินทางสายออกแบบอยู่มั้ย ไม่ว่ายังไงก็สู้ ๆ ในทุก ๆ เรื่องนะ ปกลจห.
เนส – รู้สึกเป็นเรื่องตื่นเต้นนิดๆในชีวิตสำหรับการได้รู้จักเนส 5555 ไม่นึกมาก่อนว่าเราจะมีเพื่อนที่ผ่านอะไรมาเยอะขนาดนี้ ขอบคุณสำหรับทุก ๆ อย่าง เนสเป็นคนมีน้ำใจมาก ชอบดูเวลาเนสโชว์พ่นควันเป็นวงกลมนะ มันเจ๋งดีอ่ะ แต่ก็เป็นห่วงสุขภาพอยู่ ลดๆลงบ้างเด้อ ( แท็กผู้ชาย MTV801 ทุกคน )
ปาล์ม – อยากดูปาล์มตอนทำงานอีกกก ปาล์มเป็นคนที่มีสกิลน่าสนใจ ชอบเวลาดูปาล์มวาดรูปหรือเขียน typography ขอบคุณที่ช่วยสอนสกิล AI รอดูโปรเจคต์จบของปาล์มอยู่นะ แต่ไม่รู้ว่าปาล์มจะยอมเอามาให้ดูมั้ย ถถถถ
กุล – กุลเป็นคนที่เทพมากคนนึงที่เราเคยเห็น เป็นแรงบันดาลใจให้เราพอสมควรเลย (ชาบู 3 ครั้ง) เรายังจำภาพกุลบนเรือได้นะ ถึงเราจะไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไร แต่เราจะไม่ลืมฝีมือและผมสีม่วงของกุลเลย
บาย – (ตามี) บายเป็นคนที่มีสกิลและคาแรคเตอร์ Unique มาก ชอบไอเดียเวลาบายออกแบบหรือวาดรูป โดยเฉพาะการดีดกีต้าร์แบบจะเข้ อันนี้ Amazing จริงๆ อยากเห็นอีก ถึงจะไม่ค่อยได้คุยกันแต่ก็ยินดีที่ได้รู้จักนะ เอ้อ ทุกวันนี้เรายังสั่งนมปั่นสตรอเบอรี่บิสกิตชีสตามบายอยู่เลย 555
ครีม – ครีม ตอนแรกเป็นเพื่อนผู้หญิงที่ได้คุยกันน้อยที่สุดเพราะครีมทำงานด้านเว็บ แต่พอเข้าสู่ 802 เต็มตัว ก็ได้คุยกันมากขึ้น ได้ไปตลาดกันบ่อย ชอบเวลาอยู่กับครีมแล้วสบายใจ หลังๆบางทีก็แอบสงสารครีม ทำไมทุกคนต้องแซวครีมเรื่องของกินด้วย ถถถถถ ขอบคุณสำหรับทุกๆอย่างตั้งแต่รุ่น 801 หวังว่าจะได้ไปเที่ยวด้วยกันอีกรอบ
#MTV801 ถึงจะเป็นช่วงเวลาที่สั้นมาก ๆ ที่ได้รู้จักการ แต่ก็เรารู้สึกโชคดีมาก ๆ ที่ได้รู้จักทุกคน ขอบคุณสำหรับมิตรภาพและเรื่องราวต่าง ๆ ที่ได้ทำร่วมกัน ถ้ามีโอกาส หวังว่าคงได้กลับมาเจอกันอีกนะ คิดถึงทุกคนครับ
ปอนด์ – ตอนแรกที่ปอนด์ยังไม่มา พี่ต๊ะบอกว่า เราจะมีเพื่อนฝึกงานคนใหม่เป็นอิสระ ฮาตะ ด้วยความที่เห็นปอนด์ตอนมาส่งเอกสารฝึกงาน บวกกับรู้ประวัติปอนด์จากพี่ต๊ะ เราก็คิดว่า พี่แกพูดเล่นๆ แซวทรงผมเฉยๆมั้ง จนกระทั่งได้รู้จักกัน.. เออ พี่อิสระ ฮาตะ จริง ๆ ด้วย 555555 นึกว่าปอนด์จะเป็นคนซีเรียสมากกว่านี้เพราะเห็นว่ามีน้องแล้ว รู้สึกดีที่เวลาเล่นมุกแล้วมีปอนด์สนใจอยู่คนเดียว (//เช็ดน้ำตา) ขอบคุณที่พาแว้นไปส่งหลังเลิกงาน+แว้นไปไหนมาไหนทุกครั้ง ยินดีที่ได้รู้จักครัช (พิมพ์แค่นี่ก่อน เดี๋ยวยาวเกิน)
อีฟ – อีฟดูเป็นคนซื่อ ๆ ดีอ้ะ แต่หลังจากได้อยู่ที่นี่สักพักคงได้รู้อะไรมากขึ้นแล้วล่ะมั้ง 5555 อีฟเป็นคนแรกที่ทำให้เราได้เข้าโรงพักด้วยกัน ติดฝนในเซเว่นเป็นชั่วโมงด้วยกัน นึกแล้วตลกดี ต่อจากนี้ก็ตั้งใจทำงานนะ สู้ๆ
ฟลุ๊ค – ฟลุ๊คเป็นเหมือนพี่ใหญ่ใจดีประจำรุ่น ชอบเวลาฟลุ๊คพูดถึงข้อมูลเรื่องนู้นเรื่องนี้ หรือเวลาพาไปหาของกินจะมีความสุขมาก ขอบคุณที่คอยไปส่งในบางครั้ง แม้จะเกือบหงายหลังตกรถบ้าง ชอบฟังเวลาฟลุ๊คเม้าท์เรื่องอะไรกับพี่ต๊ะ ดูสนุกดี 55555 ต่อจากนี้ ทำงานต่อถึงธันวาก็สู้ๆนะ
ขอบคุณทุกคนที่มีโอกาสได้รู้จักกัน
ขอบคุณเมาเท่น สตูดิโอ
ขอบคุณอีกครั้งครับ 🙂
ซีดี ศศิษฎ์ วงศ์รู้คุณ
ภาควิชาเทคโนโลยีสารสนเทศ
คณะนิเทศศาสตร์
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี