กาย ปฏิรัตน์ ศรีผิวจันทร์

Mountain studio เส้นทางบนขุนเขาที่อบอุ่น

สตูดิโอออกแบบขนาดกระทัดรัด ที่ทำให้ผมรู้สึกเหมือนมีบ้านที่พิเศษเพิ่มมาอีกหลัง ได้พบกับสิ่งที่เรียกว่า “เพื่อน” ที่ต่างคนต่างมาจากแต่ละสถาบันและก็ได้มารู้จักกันและสนิทกัน
ได้รู้จักกับคำว่า “พี่ ” ที่มากกว่าคำว่าพี่ และทั้งสองอย่างนี้ก็ได้มากลายเป็นครอบครัวของผมแบบไม่ทันรู้ตัว

พี่ต๊ะ พี่ชายที่คอยดูแลเด็กดื้อที่มาอยู่รวมกัน พี่สอนสิ่งต่างๆที่ควรรู้ในโลกของการทำงาน สอนเทคนิคต่างๆในการออกแบบ สิ่งสำคัญที่ตัวผมเองได้เรียนรู้จากพี่ต๊ะคือ “เล่นก็ต้องเล่นให้สุด งานก็ต้องงานให้สุด” ก็ไม่รู้ว่าแกต้องการจะให้ผมรู้อย่างนี้หรึเปล่านะ ฮ่าๆ พี่ต๊ะเป็นคนใจดีมากครับ มักจะมี เสียง เว๊ย! เห้ย! เรียบร้อยยยยยย และคำพูดต่างๆมาเรียกเสียงหัวเราะ ซึ่งผมน่าจะติดจากแกซักคำใดคำหนึ่ง ฮ่าๆ แต่พอพี่แกอยู่ในโหมดทำงานนี่ดูจริงจัง มีกลิ่นความซีเรียสเล็กน้อยถึงปานกลาง แต่สำหรับผมก็เฉยๆครับไม่ได้กลัวหรือเกร็งเพราะเรามาทำงานแบบพี่น้องที่รักกัน อิอิ ขอบคุณพี่ต๊ะมากนะครับที่ดูแลและสอนสิ่งต่างๆให้พวกผม รักพี่นะครับ

พี่อร พี่สาวที่คอยมอบรอยยิ้มที่สดใสให้กับน้องๆเสมอ อาหารนี่ไม่ว่าจะอะไรพี่อรก็ทำได้ ตัวผมเองรู้สึกประทับใจมากครับจะกินอะไรก็ได้กิน เหมือนมีแม่มาทำกับข้าวให้กินที่ออฟฟิศ ประเด็นคือ ” ต้องกินให้หมด ” พีคมากครับสำหรับผมที่ต้องกินช่วยเพื่อนใครว่ากินข้าวมื้อเดียวต่อวันไม่อ้วนให้ลองมาเป็นผมนะครับ ฮ่าๆในบางครั้งพี่อรจะเล่าประสบการณ์ต่างๆ ในช่วงเวลาหลังกินมื้อเที่ยงเสร็จ ซึ่งผมรู้สึกว่ามันอบอุ่นมากครับเหมือนลูกๆนั่งล้อมวงทานอาหารฟังเรื่องเล่าของแม่สมัยสาวๆอะไรประมาณนี้ ฮ่าๆ ขอบคุณที่ดูแลพวกผมตลอดสองเดือนนะครับ รักพี่นะครับ

พี่เกียรติ พี่ชายสุดคูล เชฟแดนปลาแดก พี่ชายผู้เป็นทุกอย่าง เชฟ ช่างไฟ ช่างแอร์ ช่างไม้ ช่างซ่อม เป็นตลก ขอโทษครับ ฮ่าๆ เจอกันครั้งแรกผมนี่ก็งงตัวเองเหมือนกันครับผมรู้สึกสนิทกับพี่มากครับไม่รู้ทำไมทั้งที่ผมได้คุยกับพี่นิดเดียวในตอนสัมภาษณ์ สงสัยภูมิลำเนาเราคงจะใกล้กัน ฮ่าๆ ” สะเด่ย ๆ ๆ ” คำนี้เป็นคำที่รู้สึกจะติดปากพี่แกมากครับในช่วงแรก หลังๆแกไม่ค่อยพูด สงสัยเกิดจากการย้ายภูมิลำเนามาเป็นคนกรุงเทพ ฮ่าๆ พี่เกียรติเป็นคนน่ารัก ใจดี เข้าใจน้องเสมอเวลาต้องการ แอล… เป็นคนที่ทำกับข้าวเก่งมากครับ พอทำเสร็จแกก็จะชอบพูดว่า ” สมมุติว่ามันอร่อยนะ ” แต่รู้สึกว่าพี่เค้าสนใจที่จะกินสัตว์เลี้ยงผมเหลือเกิน ขอบคุณที่ดูแลผมและเพื่อนๆนะครับ รักพี่นะครับ

เนส แจ๊ส เมาท์เทน ภูมิลำเนาใกล้ๆกันกับผมและเป็นรูมเมทในช่วงฝึกงาน ตลอดสองเดือนนี่ผมรู้สึกเหมือนเนสเป็นพี่น้องของผมจริงๆ คุยได้กันได้เกือบทุกเรื่อง เนสเป็นคนโชกโชนประสบการณ์ในการใช้ชีวิตที่หลากหลายรูปแบบ ในสายตาผมเค้าคือโปรแกรมเมอร์ที่เก่งมากคนหนึ่ง แต่การสื่อสารอาจจะมีปัญหากับคนอื่น แต่สำหรับผมเฉยๆนะสงสัยคุยกันแบบรวบรัดเพราะถ้าคุยแบบยืดเยื้อจะเริ่มคุยกันไม่รู้เรื่อง ฮ่าๆ เป็นคนที่มีความเสียสละต่อส่วนรวมอย่างมาก ให้ไปไหนก็ไป ให้ทำอะไรก็ทำ ไม่บ่น เป็นสุดยอดมนุษย์เพื่อนจริงๆ ขอบคุณสำหรับมิตรภาพดีๆนะครับ

ต้า มรต้า – จัสติน มรต้า – จัสติน นวมนิ่ม เพื่อนต่างมหาลัยที่คนส่วนมากชอบคิดว่าผมกับมันมาด้วยกัน ฮ่าๆ ชายหนุ่มผู้มาพร้อมกับสำเนียงทองแดงและน้ำเสียงพลังเบสร้อยเปอร์เซ็น คุยกันครั้งแรกนี่ฟังไม่ค่อยจะรู้เรื่อง เสียงนี่ไม่รู้จะต่ำไปไหน แต่ช่วงหลังๆผมคิดว่าผมติดสำเนียงทองแดงมาจากมันด้วย ฮ่าๆ ต้ามาทำงานในฝ่ายกราฟฟิค ค่อนข้างทำงานลำบากครับเพราะเรียนมาไม่ตรงสาย แต่เพื่อนๆก็ช่วยเหลือเค้าเสมอ ต้าเป็นคนเฮฮาครับ ค่อนข้างงอแงเวลาเพื่อนชวนไปไหน เอะอะ วาร์ป (นอนแบบลืมโลก) เพื่อนๆจะพากันเรียกต้าว่า “ไอ้เด็กดื้อ” ติดต่อค่อนข้างยาก โทรไปแล้วรับสายนี่ถือว่ามีบุญ เป็นเจ้าของคำพูดสุดฮิตประจำออฟฟิศคำว่า “ครับโผมมม” ผมกับต้านี่ไม่รู้สนิทกันตอนไหน รู้สึกตัวอีกทีนี่ก็ต่อมุกกันเละเทะ ฮ่าๆ มีปาร์ตี้ทีไรบ้านนี่ระเบิดตลอด ฮ่าๆ ขอบคุณเสียงเฮฮาและการต่อมุกแบบแอดวานซ์

โบ๊ท เชฟโบ๊ท ประธานโบ๊ท ชายผู้ช่ำชองเรื่องการทำอาหารและการแสวงหาของกิน ถึงไหนถึงกัน งานโบ๊ทแต่ล่ะชิ้นจัดว่าเนี๊ยบเลยทีเดียว ผมได้เรียนรู้เทคนิคการทำงานจากโบ๊ทมาค่อนข้างมากครับ ในเรื่องของการใส่ใจและรายละเอียดต่างๆ โบ๊ทเป็นคนอยุธยาโดยแท้จริงเพราะโปรโมทจังหวัดหนักมาก ฮ่าๆ โทษๆ วาร์ปไปนู้นนี่ตลอดในช่วงวันหยุด เป็นคนที่มีประสบการณ์ทางการท่องเที่ยวและการกิน มากอย่างเหลือเชื่อ อาหารในซอยสุทธิสารน่าจะผ่านการกินของโบ๊ทมาแล้วทั้งนั้น โบ๊ทจะทำอาหารแทนพี่อรและเกียรติในช่วงที่พี่ๆติดธุระ ซึ่งอาหารที่ทำอร่อยถูกปากผมและเพื่อนๆมากครับ เพื่อนๆรอดจากการอดตายได้เพราะชายคนนี้จริงๆ ขอบคุณสำหรับอาหารแสนอร่อยและมิตรภาพดีๆมากครับ สัญญาว่าจะเป็นคนกินง่ายขึ้น ฮ่าๆ

ปาล์ม เป็นเพื่อนคนแรกๆเลยที่ชวนกันสร้างกลุ่มไลน์ จากกลุ่มไลน์ที่โคตรจะเงียบเมื่อหลายเดือนก่อน รู้สึกคึกครื้นมากในช่วงสองเดือนที่ผ่านมา ปาล์มเป็นคนอัธยาศัยดี น่ารักมุ้งมิ้ง งานของปาล์มที่ถนัดจะออกไปแนวคาแรคเตอร์ ผมได้เรียนรู้เทคนิคการใช้โปรแกรมจากปาล์มเยอะมากคือแทบจะเยอะกว่าเพื่อนคนอื่น ประทับใจการทำ typo นี่แหละครับ ผมนี่แบบตะลึง เห้ยทำอย่างนี้ก็ได้หรอ มีสไตล์งานที่ทำที่ชอบคล้ายๆกับของผม ปาล์มเป็นคนที่กินยากจึงเป็นประโยชน์สำหรับคนกินยากแบบผมเหมือนกัน ฮ่าๆ เวลาเลือกเมนูที่กินไม่ได้จะได้มีเพื่อนช่วยแย้ง เป็นคนชอบบ่น ส่วนมากเวลาบ่นเพื่อนก็จะฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง จะงุ้งงิ้งอยู่คนเดียว ฮ่าๆ โทษๆ ขอบคุณสำหรับมิตรภาพดีๆนะครับ

กุล หญิงสาวผู้ไม่กินกระเทียมและทำสีผมมาแล้วเกือบทุกสีที่มีขาย โทษๆ ติดเวอร์ไปหน่อย ฮ่าๆ กุลเป็นคนค่อนข้างพูดน้อยและเสียงเบามากถึงมากที่สุด แต่ในช่วงเล่นเกมนี่จะพูดเยอะและเสียงดังกว่าปกติ เกิดจากอาการหัวร้อนนน งานของกุลแต่ละชิ้นออกมาดูดีมีราคาเสมอ เพอร์เฟคแบบ sss และยังเป็นสุดยอดฟรีแลนซ์สายถึก ที่คลั่งไคล ลู่ฮานซึ่งเค้าเป็นใครผมก็ไม่รู้จัก เป็นคนที่มีประสบการณ์การทำงานสูงมาก ไม่ว่าจะเป็น การ์ตูน นิยาย ภาพประกอบล้วนแล้วแต่เพอร์เฟค ผมได้เทคนิคการใช้โปรแกรมต่างๆมาจากกุลเยอะมาก และกุลเป็นที่พึ่งของเพื่อนได้เสมอเวลาเจอแมลงสาบ เพราะเธอสามารถฆ่ามันได้ด้วยการหักคอ โทษๆ เวอร์อีกละ ขอบคุณแรงกระตุ้นๆดีจากผลงานที่เพอร์เฟคของกุล

บาย ตามี – โดโรธี เจ้าแม่พิธีกรรมการจับคู่ล้างจาน หญิงสาวผู้มีอารมณ์สุนทรี เสพดนตรียุคเก่าๆ บ้านทรายทอง นางเงือกน้อย ยาหย่าย่า บายนี่เล่นได้หมด บายมีความเป็นตัวเอง เป็นคนน่ารัก ไม่ดิ กวนตีนมากกว่าน่ารัก ฮ่าๆ งานของบายจะค่อนข้างเป็นแนวทางตัวเอง ไม่ค่อยจะตลาดเหมือนของเพื่อนคนอื่น บายไม่ค่อยถนัดการใช้โปรแกรมในการทำงานถนัดใช้มือทำซะมากกว่า แต่สองเดือนที่ผ่านบายพัฒนาฝีมือในการใช้โปรแกรมได้เร็วมาก ฝึกต่อไปเรื่อยๆอาจจะเก่งมากกกก มีบุคลิกภายนอกเหมือนนางร้ายในละครไทยอาจมาจากการดึงหน้า แต่จริงๆเป็นคนไร้สาระ ฮ่าๆ โทษๆ บายชอบยิงมุกแปลกประหลาดมาในช่วงเวลาที่แปลกประหลาด (ค่อนข้างจะอธิบายยาก) เป็นคนเฮฮาและมีภรรยาเป็นครีม ฮ่าๆ คำพูดที่เป็นเอกลักษณ์ของบายคือคำว่า ” ยุ่ง ” และ ” น่ารำคาญ ” มันดูรุนแรง แต่ถ้าได้ยินบายพูดมันจะกลายเป็นคำที่ดูมุ้งมิ้งและไร้สาระ ฮ่าๆ” เธอมีนม เรามีนม ตามีนม ” สโลแกนจากบายที่ลองท่องเล่นๆแล้วมันฝังสมอง ขอบคุณมิตรภาพดีๆที่มีให้กัน

ครีม หญิงสาวผู้มาพร้อมกับพริกแกงใต้ ครีมเป็นคนน่ารัก พูดน้อย คอยหัวเราะให้กับการเล่นมุกของเพื่อนถึงมันจะไม่ค่อยฮาก็เถอะ ฮ่าๆ คำพูดที่ผมจะได้ยินจากครีมบ่อยๆก็คือคำว่า ” ไม่ ” หรือ ” ไม่ค่ะ ” แล้วก็ตามด้วยเสียงหัวเราะแห้งๆ โทษๆ ครีมเป็นผู้หญิงที่ชอบโดนผู้หญิงด้วยกันเองลวมลาม โดยเฉพาะบาย ตอนนี้ได้สถาปนาครีมเป็นภรรยาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ครีมเป็น MTV 801 คนเดียวที่อยู่ฝึกนานสุด เพราะคนอื่นฝึกสองเดือนของครีมฝึกสี่เดือน มันก็จะเหงาๆหน่อยนะครับ ขอบคุณสำหรับมิตรภาพที่ดี จงดื่มด่ำกับชาเขียวคัดสรรที่แสนอร่อย อิอิ

นิ้ง เพื่อนตัวเล็ก ผู้หายใจในอากาศพื้นที่ 150 เซนติเมตร นิ้งเป็นคนอัธยาศัยดีมาก ดูเป็นกันเองตั้งแต่วันแรก ขยันทำงานมาก มีความเป็นแม่บ้านแม่เรือนทำอาหารเก่ง ชอบแซวผมกับพี่ต๊ะบ่อยๆ นิ้งไม่ค่อยถนัดในด้านการออกแบบหรือใช้โปรแกรม แต่มีความพยายามในการเรียนและพัฒนาสูงมากกว่าส่วนสูงของตัวเอง โทษๆ ฮ่าๆ สู้ๆต่อไปนะครับ ขอบคุณสำหรับมิตรภาพดีๆที่มีให้กัน

นัท เป็นคนที่อัธยาศัยดีไม่แพ้นิ้งเลย เฮฮาเป็นกันเอง ทำกับข้าวได้ เล่นกีต้าร์ได้ ร้องเพลงได้ เต้นได้ ผีเสื้อกระพือปีกก็มา ฮ่าๆ สายลุยโดยแท้จริง เรื่องงานนัทก็จะปรับแก้เองบ่อย อาจจะเพราะยังไม่มั่นใจในงานตัวเอง แต่ก็สู้ๆนะครับ ขอบคุณมิตรภาพดีๆที่มีให้กัน

ซีดี เป็นคนเงียบๆแต่จะมีมุขประหลาดๆหลุดมาบ้าง แต่เพื่อนก็มีใครเบรคหรืออาจจะไม่มีใครได้สังเกต ฮ่าๆ มีพื้นฐานการใช้โปรแกรมแน่นมาก ดูคล่องตัว ผมเองไม่ค่อยได้คุยกับซีดีเท่าไหร่เพราะซีดีเข้ามาทำงานได้อาทิตย์เดี๋ยวก็ได้เข้าโรงพยาบาลเพราะไข้เลือดออก แต่สิ่งที่เป็นเอกลักษณ์ของซีดี คือ ตอนว่างนี่จะมีท่าเต้นบอยแบนเกาหลีหลุดมาเป็นระยะเหมือนร่างกายสั่งการอัตโนมัติ ฮ่าๆ สู้ๆนะครับ ขอบคุณมิตรภาพดีๆที่มีให้กัน

วันนี้ต้องไกล แต่เราจะได้พบกันใหม่
ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างตลอดสองเดือน คิดถึงทุกคนนะครับ อย่าลืมผมละ

กาย ปฏิรัตน์ ศรีผิวจันทร์
สาขาออกแบบอุตสาหกรรม(เอก นิเทศศิลป์)
คณะศิลปประยุกต์และสถาปัตยกรรมศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาวิทยาลัยอุบลราชธานี