จา จารวี ศรีพรหม

ฝึกงาน….จะเป็นยังไง จะเครียดขนาดไหน คือสิ่งที่จาคิดและกังวล ก่อนจะมาที่นี่ แต่ไม่ใช่ ที่นี่เป็นบริษัทที่อบอุ่นเป็นกันเอง รู้สึกว่าโชคดีมากๆที่บริษัทรับเข้ามาฝึกงาน ทั้งงานสวยมีคุณภาพ และความเป็นกันเองเหมือนครอบครัว

ถึงพี่ต๊ะ 

ขอบคุณพี่ต๊ะมากๆนะคะที่เลือกพวกเรามา ดูแลพวกเราทุกคนเป็นอย่างดี ใส่ใจกับน้องๆ คอยแนะนำการทำงาน ขอบคุณประสบการณ์ชีวิต ประสบการณ์ทำงานที่พี่เล่าให้พวกเราได้ฟัง ขอบคุณสำหรับเรื่องกะทันหันตอนนั้น ตกใจจริงๆ ขอบคุณที่พี่ยอมเหนื่อยขับรถนานๆ ตอนแรกไม่คิดว่าพี่จะฮาขนาดนี้ แอบกลัวพี่อยู่นิดๆแหละ ฮ่าๆเลยไม่ค่อยได้ปล่อยมุกกับพี่เท่าไหร่  เกือบลืมค่ะ ขอโทษด้วยนะคะที่ทำให้สับสน  จริงๆแล้วจาก็เป็นผู้หญิงจริงๆนั่นแหละครับ ☺

ถึงพี่อร

ขอบคุณพี่อรนะคะที่ดูแลน้องๆเป็นอย่างดี ขอบคุณกับข้าวฝีมือพี่อร ก๋วยเตี๋ยวกับมัสหมั่นไก่ที่พี่อรทำจาชอบมากๆเลย พี่อรจะคอยเป็นห่วงน้องๆตลอด  เวลาที่พี่ไปประชุมข้างนอก กลับมาก็จะมีของมาฝากด้วย วันนั้นที่พี่อรตากฝนกลับมา อยากบอกว่าเท่มาก  ขอบคุณเสียงกรี๊ดพี่อรที่ทำให้จาได้ตื่นไปโต้รุ่งกันนะคะ   ☺

ถึงพี่เกียรติ

บอกตรงๆนะพี่เกียรติ เจอกันครั้งแรก พี่ดูจริงจังมาก เงียบไปนิด แต่หลังจากนั้นไม่กี่วัน พี่เปลี่ยนไป  พี่เป็นคนตลกเฮฮามาก ชอบแกล้งน้องๆ พูดให้น้องๆขำตลอด ขอบคุณที่คอยสอน แนะนำด้านการทำงาน ขอบคุณประการณ์ต่างๆที่พี่เล่า (หลายรอบ) แต่มันก็ดีนะ จริงๆ แล้วก็ ดูแลสุขภาพเยอะๆด้วยนะคะ

พี่บอม

วันแรกที่ไปบริษัทพี่เป็นคนแรกที่จาเจอ นึกว่าเป็นน้องจาอีก พี่บอมผู้แข็งแกร่งไม่ว่าจะสถาณการณ์ไหนๆ ผู้ที่ดูแลโกโปรยิ่งชีพ  พี่ทำทุกๆอย่าง พี่เป็นคนเก่ง พี่สอนโค้ด หยอกๆน้องๆ บางทีก็มีคำคมบาดใจ  สอนการเดินหายตัวในบ้านด้วย ซักพักพี่ก็มาอยู่หลังเก้าอี้จา  ขอบคุณพี่สำหรับเรื่องงาน และการแลกเปลี่ยนความคิด  ยังไงก็ดูแลสุขภาพด้วยเองเยอะๆนะคะ

ถึงต้อม

เพื่อนคนแรกที่เจอ หน้าบริษัท ไม่นึกว่าจะเจอเพื่อนมาจากสถาบันเดียวกัน หญิงเป็นผู้ชายที่พูดเยอะจัด! แล้วก็แอบจู้จี้ด้วย แต่ว่ามันก็ดี ขอบคุณนะที่คอยถามเรื่องงาน เวลาที่จาคิดไม่ออก หญิงก็บอกทุกครั้ง ขอบคุณที่เดินเป็นเพื่อนกลับบ้าน พากระโดดเก็บลูกอะไรก็ไม่รู้ เดินผ่านทุกวัน กระโดดแทบจะทุกวัน หวังว่าอยู่ที่มหาลัยจะเดินผ่านกันบ้าง

ถึงจ๋อม

เพื่อนร่วมสถาบันอีกคน มาพร้อมกับคนข้างบนนั่น มื้อแรกจ๋อมทำลาบ คือเหมือนนะ อร่อยๆ แล้วก็มุกที่จ๋อมเล่น เล่นนิ่งๆแต่ได้ใจความมาก ขอบคุณนะจ๋อมที่ทำให้เพื่อนมีเสียงหัวเราะ อีกอย่างคือจ๋อมผู้ครองรถมอไซต์ ใครจะไปไหนบอกจ๋อม ยินดีที่ได้รู้จัก อยู่มหาลัยคงเดินผ่านแบบหมอลำได้เจอกันบ้างนะ

ถึงต่อ

หมอต่อ หมอคอม เจอครั้งไม่นึกว่าเป็นเพื่อนนะ คิดว่าเป็นพี่ที่บริษัท  มาแรกๆไม่ค่อยได้คุยอะไรกันมากมาย แต่พอซักพักก็มีมุกบ้าง ขอบคุณก่อนเลยที่ช่วยแกะคอมในตอนนั้น ถึงแม้ว่าแกะไปแล้วจะไม่มีไรเปลี่ยนแปลงก็ตามนะฮ่าๆ ขอบคุณต่อที่คอยช่วยเรื่องกราฟฟิคด้วย และก็ขอโทษด้วยที่คอยวางยาเรื่องงานตลอด ฮ่าๆๆๆ ยังไงก็ HD นะต่อ

ถึงฮมังสีโสว 

น้องโสวววววววผู้ชื่นชอบการเรียนรู้ ชอบถามมากๆเลย แล้วก็ดูตื่นเต้นกับหลายๆเรื่องอยู่เหมือนกัน  ขอบคุณโสนะที่คอยถามว่าเหนื่อยไหมตอนพายเรือ ช่วยพายตลอดเลยแม้จะสั้นๆ ขอโทษด้วยที่บางครั้งบอกให้หลบกิ่งไม้ไม่ทัน รอยหนามข่วนเก็บไว้เป็นความทรงจำดีๆละกันนะ น้องโสว

ถึงมิ้น

มิ้นเป็นผู้หญิงที่เก่ง ห้าวๆดี ทำงานก็สวยด้วย ขอบคุณที่ช่วยแนะนำงานกราฟฟิคให้ ขอบคุณที่พาไปกินของอร่อยๆที่ตลาดรถไฟ  คอยฟังมุกแป้กๆตอนอยู่ในครัวตลอด ห้องจามีที่นอนนะ แต่หมอนใบเดียว ฮ่าๆๆ คอเคล็ดกันไปตามๆกัน

ถึงใหม่

ผู้หญิงที่เจ๋งสุดๆ ฮาได้ตลอดเวลา  ชอบเวลาที่ใหม่พูดนะ มันดูน่าฟัง และก็มีเอกลักษณ์ดี ขอบคุณที่พาไปเที่ยวนะใหม่ อยู่กับใหม่แล้วสนุกจริงๆ ห้องจามีที่นอน แต่หมอนก็ใบเดียว เหมือนเดิม ฮ่าๆ

ถึงมิ้ง

มิ้งก๊ะ ขอบคุณมากๆที่ให้ซบไหล่ ตอนอยู่บนรถนะ รู้สึกว่าหัวจะลงไปกระแทกไหล่แรงอยู่เหมือนกัน  ขอบคุณที่ไปยืนทอดหมู ทอดไก่ หน้าเตา ร้อนไปด้วยกัน ปล่อยมุกไปด้วย ขำบ้างไม่ขำบ้าง  ยังจำตอนร้องเพลงได้ด้วย คิดไปแล้วก็ขำเหมือนกัน ฮ่าๆ

ถึงน้องน้ำ 

น้องน้ำคนที่พูดเบาๆเหมือนกันเนอะ  น้องน้ำเป็นน้องที่น่ารัก ทำงานก็สวยด้วย ชื่นชมๆ น้องน้ำจะมีเมนูอาหารมาใหม่ๆตลอด เต้าฮู้น้ำแดง…จะบอกเพิ่งเคยกิน อร่อยดีนะ ขอให้เป็นน้องที่น่ารักของพี่ๆต่อไป ตั้งใจเรียนนะน้องน้ำ

ถึงอาท

อาทคือเพื่อนที่เราเจอกันล่าสุดเลย ถึงอาทจะเพิ่งมา แต่ก็รู้สึกว่าเราอยู่ด้วยกันมานานแล้ว อาทชอบวาดรูป ชอบถ่ายรูป อารมณ์ศิลปินมาเต็ม ของจริง! อาทเข้ากับเพื่อนๆได้เร็วมาก ยังอยู่ฝึกงานอีกนาน อย่าเหงานะ ถ้าเจออะไรน่าตื่นเต้น มาเล่าให้จาฟังก็ได้

การที่ได้มาฝึกงานที่เมาเทน ได้รับทั้งมิตรภาพและความผูกพันธ์ จากพี่ จากเพื่อน จากน้อง จนกลายเป็นคำว่า ครอบครัว ขอบคุณพี่ๆ ที่เลือกพวกเราทั้งหมดให้ได้มาเจอกัน คอยดูแลพวกเราทุกๆอย่างเป็นอย่างดีมาตลอด ให้พวกเราได้ทำกับข้าว มันทำให้เราสนิทกันมากขึ้น ขอบคุณเพื่อนๆที่มาเจอกัน มาหัวเราะ พูดคุย ทำงานด้วยกัน ขอบคุณน้องที่ทำให้บริษัทมีสีสัน ขอบคุณการนั่งรถไฟอันยาวนาน ที่ทำให้เราได้หันหน้าพูดคุยกันมากขึ้นกว่าเดิม สองเดือนกว่าๆ กับเรื่องราวมากมายที่เกิดขึ้นที่นี่ เป็นสิ่งที่ค่าและมีความหมายมากๆ ^^  #MountainThailand #MountaiStudio #mtv602 #ภูผา

จา จารวี ศรีพรหม
เทคโนโลยีสารสนเทศ คณะวิทยาศาสตร์
มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์