ผมมาที่ Mountain โดยไม่มีใครแนะนำมา ไม่มีข้อมูลอะไร มีแค่ประสบการณ์ฝึกงานในเว็บของรุ่นพี่ที่เคยมาฝึก กว่าจะตอบรับผมก็นานมาก ไปสัมพาทผมก็ไม่ได้ไป ไปถึงก็ถามผมว่ามาทำไม โปรแกรมก็ใช่ไม่เก่ง คอมก็ดันมาพัง ความรู้สึกตอนนั้น แย่มากครับ แต่ความรู้สึกแย่นั่นก็อยู่กับผมได้ไม่นาน เพราะมีเพื่อนมีพี่ที่คอยสอนงานคอยคุยเรื่องต่างๆทำให้ผมผ่อนคลายไม่เครียดกับการทำงาน ถึงแม้งานที่ผมทำออกมาจะสู้เพื่อนๆไม่ได้เลย แต่ผมก็ตั้งใจและเรียนรู้จากเพื่อนๆทุกคน และจะไม่หยุดแค่ฝึกงานเสร็จ กลับมาผมจะพัฒนาต่อไปเรื่อยๆครับ ที่นี่ไม่ใช่แค่ที่ฝึกงาน แต่เป็นเหมือนค่ายที่ พาคนต่างที่ต่างถิ่นมาเจอกัน เป็นประสบการณ์ที่ดีมากๆเลยครับ
พี่เกียรติ: รีบส่งน้องเรียนให้จบเร็วๆนะครับ สู้ๆ ส่งน้องเรียนก็เก็บเงิน หาแฟนแต่งงานมีลูกได้แล้วนะครับ อยู่คนเดียวมันเหงา หาคนดูแลได้แล้วพี่ แก่ไปกว่านี้หายากนะครับ ฮ่าๆ?
พี่ต๊ะ: ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ต่างๆที่พี่เล่าให้ฟัง ขอบคูรที่รับผมมาด้วยความอังเอิญโดยไม่ได้ตั้งใจ และเป็นแรงผลักดัน ในเรื่องงานนะครับ ผมรู้สึกผมชอบงานกราฟฟิกมาก ผมคงไม่ทิ้งมันไปและจะพัฒนาต่อไป พีต๊ะก็อย่าหักโหมกับงานมากไปนะครับ ดูแลสุขภาพด้วยพี่ ออกกำลังกายบ่อยๆ พี่จะไดรู้สึกรีเฟรชมากขึ้นในการทำงานนะครับ?
พี่อร: อยากกลับไปกินกับข้าวฝีมือพี่อรอีกนะครับถ้ามีโอกาส ขอบคุณครับที่ดูแลกันมาตลอด มีลูกก็หวังว่าลูกจะหล่อเหมือนผมนะครับ ไม่รู้จะตั้งชื่อลูกว่าอะไรตั้งว่า หมูยอละกันครับ555?
กาย: ขอบคุณจารกายมากเลยที่คอยสอนงานผมมาตลอด และทำให้ผมหายเครียดสนุกเฮฮา กลับไปอย่าลืมออกกำลังกายอย่างที่บอกนะครับ เบียร์กินมากไปก็ไม่ดี หาวิธีแก้การนอนกัดฟันด้วยนะครับ เป็นห่วงครับ?
โบ๊ท: เสี่ยโบ๊ทคงไม่มีอะไรต้องเป็นห่วงมาก เพราะเสี่ยแม่งเก่งหลายอย่างเลย ก็ขอบคุณครับที่เป็นผู้นำของเพื่อนๆ แนะนำจังหวัดอยุธยาเยอะเลยหวังว่าสักวันคงได้เป็นนายก อบต. อยุทธยานะครับ ขอบคุณมาก ไอหนุ่มยุธยา?
ครีม: =,.= จะพูดอะไรกับครีมดี ฮ่าๆ เหงาไหมไม่รู้ แต่ก็ตั้งใจทำงานต่อสู้ๆละกัน ถึงแม้จำทำงานคนเดียว อิอิ
กุล: กุลทำให้เรารู้สึกถึงมะเขื่อม่วงมาก 555 โทษทีที่กวนตีนมาตลอด ถ้าไม่กวนตีน กุลก็คงไม่คุยกับเราด้วย พักผ่อนด้วยครับดึกๆดื่น ไม่รู้ว่าทำงานหนักหรือเล่นเกมส์ ก็หาเวลานอนนะ?
เนส: สู้ชีวิตต่อไป เลิกเหล้า บุหรี่ กัญชา น้ำท่อม ยาไอซ์ โคเคน ยาบ้า ยาม้า ยีอา แล้วออกกำลังกายกินข้าวเยอะๆ ชีวิตจะได้เจอสาว ที่สวยกว่าพนักงานเซเว่นนะไอบ่าวเนส?
นิ้ง: อย่าเครียดมากเกินไอน้อง ตั้งใจทำงานดีแล้วแต่อย่าเครียดเกินไป อย่ากวนพี่ต๊ะบ่อยหล่ะกวนตอนกินข้าวก็พอเด่วไม่จบ หาเวลาอยู่กับเพื่อนใหม่บ้างละ จะได้สนุกๆกัน?
บาย: บายผู้ที่เหมืนจะเป็นคนติสๆ แต่จริงๆเขาก็แค่คนบ้าที่สูบบุหรี่ ทำไมต้องมองคนอื่นเป็นโรคจิตด้วยเนี่ย เพื่อนคนดีทั้งนั้น หน้าตาดีแต่ดูดกัญชา กับ ดูเหมือนคนบ้าแต่เลี้ยงงู จะเลือกคนแบบไหนฮ่าๆ ขอให้ได้ไปเรียนญี่ปุ่นตามความฝันละกัน?
ซีดี: เป็นคนดีแบบนี้ต่อไปครับ เหล้าเบีย บุหรี่ อย่าเผลอใจไปลอง จะเต้นหน้ากระจกก็บอกเพื่อนด้วยเด่วเพื่อนกลัว ตั้งใจทำงานด้วยเหลือเวลาอีกเยอะสู้ๆ กินข้าวเยอะๆด้วยผอมไป เลิกกินขนมจุกจิกเปลี่ยนไปเป็นกินนมเยอะๆแทน?
ปามล์: ขอบคุณมากปามล์ คนดีที่ว่างเมื่อไหร่เป็นชวนเพื่อนกายมาให้กำลังใจผมในการทำงานเสมอ 5555 ขอบคุณที่คอยแนะนำเรื่องต่างๆในการทำงาน บางทีก็เลิกบ่นบ้างนะ บ่นไรนักครับแหม่ ผักก็กินๆไปเถอะจะได้แข็งแรง?
นัท: เหล้าเบียร์ เบาๆลงบ้างนะ เป็นผู้หญิง ไปที่อื่นมันอันตราย ไม่ได้เหมือนที่นี่ที่มีเพื่อนมีพี่คอยดูแลอยู่ตลอด ทำงานก็สู้ๆ ไม่ต้องเครียดนะมีอะไรก็บอกเพื่อนบอกพี่ที่ฝึกงานได้ นัททำให้ที่ฝึกงานน่าอยู่ขึ้นเยอะเลย ขอบคุณสำหรับทุกเรื่องเลยนะ ขอบคุณ?
สุดท้าย
เวลา 2เดือนที่ mountain มันเหมือนเป็นแค่ความฝัน หลับตาตื่นมาอีกที ก็อยู่บนรถไฟแล้ว คงไม่มีคำพูดซึ้งให้อะไรมากมาย มีแต่คำสั้นๆ
(คิดถึงนะครับทุกคน)
อย่าลืมเรื่องราวที่ผ่าน….ยังมีเรื่องราวที่ดีที่รอให้จดจำ
ต้าร์ ภาณุวัฒน์ นวมนิ่ม
คณะพาณิชย์ศาสตร์และการจัดการ
สาขาการจัดการพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์
มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตตรัง