ประสบการณ์ฝึกงาน

ธาม ธนดล วงษ์มะเซาะ

สาขากราฟิกมัลติมีเดีย

สวัสดีครับผม  ธาม  ธนดล วงษ์มะเซาะ รุ่น#mjr2002 จากวิทยาลัยอาชีวศึกษาสันติราษฎร์ สาขา กราฟิกมัลติมีเดีย ที่มาฝึกที่ Mountain Studio ก็……. พูดได้ป่าวหว่า เอาเป็นว่าตอนแรกไม่รู้จักกับ Mountain Studio เลยไม่รู้อะไรเลยจริงๆแต่ก็เกิดเหตุการณ์ที่ทำให้ เราได้มาเจอประสบการดีๆที่หาจากที่ไหนไม่ได้แน่ๆ วันแรกที่มา ก็มาด้วยความตึง ด้วยความเกรงใจเพราะอยู่ๆก็มาที่นี้แล้วด้วยการสื่อสารที่ไม่ดีพอไม่ได้เอา Note Book มาอีกแล้วพี่ๆหัวหน้าเขาจะคิดยังไงกับเรา จะตึงขนาดไหน คิดต่างๆนาๆ แต่พอแนะนำตัวกันได้สัมผัสแล้วก็ ว้าว!!! ว้าวแบบว้าว!!! เข้ ไม่รู้จะพูดไงแต่แบบ ว้าว!!!!!! สนุกมากทั้งการทำอาหารกันเอง ทำความสะอาด เมื่อคุณมาสัมผัสก็จะรู้เองแหละว่าเป็นยังไง แต่หลังจากได้ทำงานที่บริษัทได้ซักพักด้วยโรค COVID-19 เลยทำให้เราทุกคนต้องห่างกันเป็นระบบ WFH แทนการเข้าบริษัท งานก็ส่งกันผ่านไลน์ แรกๆก็ตะกุกตะกัก เพราะมันเป็นการเปิดประสบการใหม่ WFH แต่ก็ผ่านมาได้ด้วยดี

พี่อ๋อม : ตอนไปวันแรกก็ได้พี่เขานี้หละเรียกเข้าบริษัท แนะนำนู้นนี้นั้น แล้วด้วยที่ว่าพี่อ๋อมเป็น ทอมผมเลยค้อนข้างคุยด้วยง่ายเพราะผมคุยกับผู้หญิงไม่ค่อยเก่งและเกรงมากมายเวลาคุย เรื่องงานพี่อ๋อมทำงานเก่งด้วยเพราะอยู่ ในทีมกราฟฟิค ด้วยแหละเลยทำให้ได้ปรึกษาเรื่องงานกันอยู่บ่อยๆ แล้วก็ยังเป็นโอตะเหมือนกันด้วย แต่ผมไม่ได้สุดทางแบบพี่ แต่ก็มีคนที่ตามเฉยๆก็เลยทำให้มีเรื่องคุยไปอีก ก็เป็นพี่ที่ดีคนนึงเลย

พี่ซาร่า : เอาหละคนนี้เลยทำให้ผมตึงมาก5555 เพราะ 1.แน่นอนพี่เขาเป็นผู้หญิงและ 2.พี่เขาเป็นอิสลามเหมือนผม ย้ำนะว่าเหมือนผมถึงผมจะดูไม่ค่อยเหมือนอิสลามก็เถอะ เพราะบ้านผมไม่ค่อยเคร่งครัดเรื่องศาสนากับผมเท่าไหร่ผมเลยไม่รู้จะวางตัวยังไงกับพี่เขาดี และก็นั้นแหละพี่เขาป็นผู้หญิงเลยไม่ค่อยได้คุยประกอบกับพี่เขาอยู่ ในทีมที่ทำเว็บด้วยเรื่องงานนู้นนี้เลยไม่ได้คุยกันเขาไปอีก แต่ก็เป็นพี่สาวที่ดีอีกคนในบริษัท เป็นคนที่มีความหน้าเชื่อถือรุคดีดูดี เลยยิ่งทำให้ตึงเลย555555

มาถึงเดอะแก๊งที่มาด้วยกัน ด้วยโชคชะตาที่มีต่อกันเลยได้มาที่นี้ 5555555555 

เล็ก : เล็กเป็นเด็กที่ทำอะไรเกินอายุไปอยู่มากเลย แต่ก็เข้าใจแหละ ตอนอยู่วิลัยก็ไม่ได้คุยกันเลย เห็นครั้งสองครั้งเป็นรุ้นน้องที่ไม่ค่อยได้คุยด้วย แต่พอมาทำงานด้วยกันก็สนุกดี แต่ด้วยอายุด้วยหละมั้งเล็กเลยดูจะท้อๆในวันแรกๆที่ทำงานด้วยอุปกรณ์ไม่พร้อมบวกกับงานขับรถที่ต้องทำหาเงินแล้วต้องฝึกงานไปด้วยมันเกินตัวไปมากๆแต่เอ็งก็ผ่านมาได้พี่ก็ดีใจด้วย(และก็ทำกับข้าวอร่อยดี ชีวิตเอ็งทำหลายอย่างเนอะ55555)

อาต : เป็นเพื่อนร่วมสาขากันตั้งแต่ ปวช.1 จนได้เป็นเพื่อนร่วมห้องกันใน ปวส ก็เป็นคนที่ทำงานดีมากมายเพราะเห็นตั้งแต่ตอนที่เรียนอยู่ด้วยกัน ตอนที่รู้ว่าต้องมาด้วยกัน ก็ดีใจ มีคนแบกละโว้ยยยย แต่สุดท้ายก็คือช่วยกันไปกันมาสนุกดีตอนอยู่วิลัยไม่ได้คุยกันไม่ได้สนิทกันเลยแต่พอมาทำงานด้วยกัน 2 อาทิตแรกเลยทำให้รู้นิสัยกันมากขึ้นแต่ก็ด้วยนั้นแหละเพราะ COVID-19 เลยทำให้ห่างๆกัน โดยรวมก็ดีเลยเป็นเพื่อนที่ดีย์

ต่อไปก็เจ้าบ้าน 3+1

พี่ต๊ะ : วันแรก ตึง ตึงตั้งแต่เดินเข้ามาแล้วเจอพี่เขานั่งอยู่น้าคอม สัมผัสได้ถึงรังสีที่ออกมาทำให้มันกดดันหน้าดูเลยแต่จริงๆก็เป็นคนที่แค่จริงจังกับงานพอเวลาเล่นหรือว่างจากงานก็สนุก ยิงมุขแบบรัว รัวเกิน ละส่วนใหญ่ก็จะจาง ไม่รู้จะตบให้ยังไงจริงๆพี่ ถ้าตบไปตายคู่5555555 และด้วยความที่เป็นศิษย์เก่า จากวิลัยเดียวกันเลยทำให้มีเรื่องคุยกันเยอะ แล้วพี่ต๊ะ ก็มี มุมมองต่างๆที่ดีมาก คือพวกเราสามารถเอามาเป็นตัวอย่างในการใช้ชีวิตได้มากมายเลยทั้งมุมมองเรื่องครอบครัวที่ไม่กรีดกันคำหยาบจากลูกจนเกินไปแต่เป็นการสอนแทน มุมมองเรื่องการทำงานการ เมเนจ งาน,เวลา,ชีวิต ซึ่งสุดยอดมากๆ

พี่อร : เป็นเหมือนพี่สาว ที่ค่อยดูแลโดยรวมทั้งงานอาหารการกิน ไหนจะเลี้ยงลูกอีก เรื่องอาหารการกินก็เก่งไม่ว่าจะคิดเมนูอะไรไปก็จะออกมาอร่อยเพราะมีพี่อรช่วย เรื่องงาน จะเป็นพี่ที่ค่อยเช็คงานคู่กับพี่เบ้นเพราะบางจุดที่ว่าละเอียดแล้ว พี่ๆเขาก็จะมองเห็นว่ายังมีพลาดอยู่ให้แก้ไข และเป็นแม่ตัวอย่างที่เลี้ยงลูกไปทำงานไป

พี่เบ้น : ตอนเจอแรกๆก็คิดว่าเป็นคนเงียบ เสียดายที่พึ่งมารู้จักพี่จริงเอาตอนจะจบเพราะจริงๆแล้วคุยสนุกแต่ก็ด้วยนั้นแหละเพราะ COVID-19 เลยทำให้ไม่ได้คุยกันพึ่งจะมาคุยกันจริงๆคือจะจบแล้ว เรื่องงานก็ เป็นพี่ที่มีเทคนิคเยอะมากในการใช้โปรแกรม การถ่ายรูป เป็นพี่ชายที่ถ้ารู้จักจริงๆน่าจะสนุกกว่านี้แน่ๆเสียดายจริงๆ

น้องฌาดา : ก็เอาจริงๆแล้วผมชอบเลี้ยงเด็กนะเพราะหลานๆในตระกูลผมผมก็เคยเลี้ยงมาหมดแล้วแต่พอเป็นลูกของคนอื่นก็กลัวว่าจะไปทำลูกเขาร้องไห้ไหมด้วยหน้าตาและไม่ควรชอบเลี้ยงเด็กเลยไม่ค่อยได้ช่วยเลี้ยงเท่าไหร่แต่พอมาเจอน้องวันสุดท้ายแล้วก็ดีใจที่น้องไม่ได้กลัวเรา เป็นเด็กร่าเริงมากรวมๆน่ารักดี

#MJR2002
สุดท้ายก็ต้องขอบคุณพี่ๆมากที่รักพวกผมมอบโอกาสดีๆประสบการณ์ดีๆมากมายถ้าไม่ติดเรื่องโรคระบาดคงจะได้ประสบการณ์อะไรมากกว่านี้แต่ผมก็ไม่ผิดหวังเลยที่ได้มาที่นี้อยู่ที่นี้มีความสุขความทุกข์ มีทุกอย่างไปด้วยกัน ขอบคุณพวกพี่ๆทุกคนจริงๆครับ