ประสบการณ์ฝึกงาน

ปลาย พรรณนภา สุมาดง

สาขาสาขาเทคโนโลยีสารสนเทศ(พัฒนาซอฟต์แวร์)

"ปลายยยย !! พี่เค้าตอบรับมาแล้ว! รีบเช็คเมลล์ดูๆของปลายตอบมายัง? ตอนนั้นตัวสั่นใจเต้นแรงไปหมดไม่กล้าเข้าดู เพราะกลัวจะไม่โดนคัดเลือก แต่พอเข้าไปดูแทบกรี๊ดดดดด!!ลั่นหอ > < อธิบายความรู้สึกตอนนั้นไม่ได้เพราะดีใจมากก เอาเป็นว่าจะเริ่มเล่าเรื่องตั้งแต่เริ่มต้นเลยนะ"

ปลายยยย !! พี่เค้าตอบรับมาแล้ว! รีบเช็คเมลล์ดูๆของปลายตอบมายัง? ตอนนั้นตัวสั่นใจเต้นแรงไปหมดไม่กล้าเข้าดู เพราะกลัวจะไม่โดนคัดเลือก แต่พอเข้าไปดูแทบกรี๊ดดดดด!!ลั่นหอ > < อธิบายความรู้สึกตอนนั้นไม่ได้เพราะดีใจมากก เอาเป็นว่าจะเริ่มเล่าเรื่องตั้งแต่เริ่มต้นเลยนะ ถ้าให้เล่าจริงๆคงยาวกว่าจะจบ จะพยายามเรียบเรียงความรู้สึกทั้งหมดให้สั้นๆและได้ใจความที่สุดนะคะ (เพราะปกติก็เป็นคนที่พูดจะไม่ค่อยจะรู้เรื่องเท่าไหร่ 555 )เริ่มต้นคือ ตอนแรกไม่ได้จะมาฝึกงานที่ Moutain กะว่าจะไปฝึกที่เชียงราย แต่ไม่รู้สุดท้ายอะไรโดนใจดันมาเปลี่ยนใจเกือบๆวันสุดท้ายในการหาที่ฝึกงาน   แล้วยิ่งมาศึกษาดูเรื่องราวของ Moutain  สอบถามพี่ที่เคยมาฝึกงานที่นี่ (พี่ ต่อ ณัฐพล เสียงล้ำ) ยิ่งน่าสนใจ พอหลังจากที่สมัครเข้ามาก็ค่อนข้างคิดหนักกลัวจะไม่โดนคัดเลือก ผ่านมาอาทิตย์นึงก็ยังไม่มีการตอบรับ ยิ่งเครียดเข้าไปใหญ่ ☹  จนคิดว่าคงจะหมดสิทธิ์แล้ว พอมาวันหนึ่งเปียวก็ทักเฟสมา……(อย่างที่กล่าวมาตอนเริ่มต้นนั้นหล่ะคะ 555 ) และนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด ^_^ หลังจากวันนั้นมาก็เฝ้ารอวันเวลาที่จะได้มาฝึกงาน Moutain

วันแรกที่ก้าวเข้ามาในออฟฟิศสิ่งแรกที่เห็น… ผช. 2 คน  ผญ. 1 คน ตัวเป็นๆหลังจากที่เคยเห็นแต่ในรูป55 และก็ ทอม. 1 คน ที่ไม่เคยเห็นหน้าเลย (ตอนที่เพื่อนอีก5คนยังไม่มา) ความรู้สึกทั้งหมดที่มีกับแต่ละคนมันก็ได้เริ่มขึ้น..

พี่ต๊ะ เจอครั้งแรกนี่พอเดาได้ว่าเป็นหัวหน้าที่นี่ 55 ตอนแรกก็แอบคิดว่าจะเหมือนในรีวิวอยู่หรา? เพราะพี่ต๊ะ น่ากลัวมากกก(น่ากลัวกว่าทุกคนในออฟฟิศ) คำแรกที่ได้ยินจากปาก “อ้าว หันมาทางนี้” หลังจากที่นั่งเกร็งทำตัวไม่ถูกอยู่ตั้งนาน.. และพี่ต๊ะก็เป็นคนที่มีบุคลิกที่น่ากลัวและน่าเกรงขามมาก เหมือนมีพลังงานซ่อนอยู่ เดินผ่านหลังตอนไหนรู้สึกขนลุกยังไงบอกไม่ถูก พอเวลาผ่านไปทุกอย่างก็เริ่มดีขึ้นๆจนมารู้ตัวอิกทีก็เริ่มไม่ขนลุกล่ะ(แต่ก็ยังมีบ้างเป็นบางครั้ง555)  เอาจริงๆแล้วพี่ต๊ะเป็น ผช. ที่นิสัยน่ารักนะ เป็นผู้นำที่ดีด้วย เป็นคนที่มีอะรัยอยู่ตลอดเวลา งานคืองาน เล่นคือเล่น เป็นคนที่ตลกมากกก บางครั้งแค่เห็นหน้าพี่ก็ทำให้นึกถึงเรื่องตลกที่พี่ต๊ะเคยเล่าให้ฟัง แล้วก็นั่งขำอยู่คนเดียว   (ชอบเวลาที่พี่ต๊ะกับพี่อรพูดกัน น่าร๊ากกก > /// < ) เวลาที่พี่ต๊ะพูดเรื่องนั่นเรื่องนี่ให้ฟัง เพราะจะชอบมีท่าประกอบด้วย จนบางครั้งรู้สึกนึกถึง โน๊ต อุดม 555 พี่ต๊ะเป็นคนที่พูดตรงมากกกคิดยังไงก็พูดแบบนั้นไม่อ้อมค้อม ยอมรับว่าช่วงแรกๆบางครั้งก้มีแอบเก็บไปนอยบ้าง แต่พอเวลาผ่านไปความคิดก็เปลี่ยนไป รู้ว่าทุกสิ่งที่อย่างที่พี่ต๊ะพูดไปก็เพราะหวังดีก็อย่างว่าถ้าไม่หวังดีก็ไม่เสียเวลามาบอกมาสอนหรอก ขอบคุณพี่ต๊ะมากนะคะที่ทำให้หนูอยากพยายามเปลี่ยนตัวเองให้ดีขึ้นขอบคุณแง่คิดดีๆไม่ว่าจะเรื่องงาน เรื่องการใช้ชีวิต รวมถึงเรื่องหัวใจ ขอบคุณมากนะคะ

พี่อร ยอมรับว่าเจอกันครั้งแรกก็งงๆอยู่นะว่าใช่คนเดียวกับที่เห็นในรูปมั้ย? เอาตรงๆเลยนะคะ พอเห็นตัวจริงนี่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง ในรูปจะดูอวบๆแต่ตัวจริง ตัวเล็กนิดเดียว 55 เป็น ผญ. ที่เก่งและแมนมากกก เก่งแทบจะถูกเรื่อง  ดูรวมๆแล้วก็ถือว่าเป็น ผญ. ที่เพอร์เฟคนะ (พี่ต๊ะถือเป็น ผช. ที่โชคดีมากกกถึงมากที่สุดที่ได้พี่อรมาครอบครอง ><) ยิ่งเรื่องทำอาหารหนิต้องยกให้เลย ทำได้ทุกอย่างๆ อร่อยด้วยนะคะ (เผลอๆอร่อยกว่าตามร้านอาหารอิกนะคะ) ต้องมาลองๆดูแล้วคุณจะรู้ 555 พี่อรจะเป็นคนจัดการวางแผนแทบทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นเรื่องอาหารการกิน การแบ่งงาน เวลาจะมีทริปไปไหนก็จะจัดการทุกสิ่งทุกทุกอย่างให้ออกมาดีที่สุด เวลาอยู่ด้วยรู้สึกเหมือนเป็นพี่สาวคนที่ 4 > <  บางครั้งก็รู้สึกเหนื่อยแทนนะ เวลาเห็นพี่อรออกไปคุยงาน ทำนั่นทำนี่หลายๆอย่างพร้อมกัน สู้ๆนะคะพี่อร  สตรองเข้าไว้ค่ะ ^ ^

พี่เกียรติ “ ปีกไก่ 1 ข้าวเหนียว 2”  55555 ตามนั้นหล่ะค่ะ เจอครั้งแรกเงียบขรึมมาก แทบจะไม่กล้ามองหน้า คิดว่าจะเป็นคนที่เงียบๆไม่ชอบสุงสิงกับใคร พอเข้าครัวทำอาหารวันแรกก็ดูเป็นคนที่ตลกๆอยู่นะ แต่ก็ยังรู้สึกตลกแปลกๆอ่ บางมุขที่พี่เล่น แล้วคนอื่นไม่ขำพี่ไม่ต้องสงสัยเพราะมันแป้กมาก บางมุขก็ได้ยินมาบ่อยแล้ว 555 ตอนแรกพี่เกียติเป็นคนที่ไม่คิดว่าสุดท้ายจะสนิทไปไหนมาไหนด้วยกันได้เลยเพราะดูเหมือนเป็นคนที่เข้าหายากนะ แต่กลับตรงกันข้าม ตั้งแต่วันแรกที่ไปกินหมูกระทะด้วยกันแล้วได้นั่งฟังได้พูดกับพี่ รู้สึกสบายใจเป็นกันเองมาก เหมือนคนบ้านเดียวกัน  เพราะเป็นคนอีสานเหมือนกันด้วยหล่ะ เลยรู้สึกพูดคุยกันได้ถูกคอ แล้วต่อไปก็เริ่มได้ไปไหนมาไหนด้วยกัน มารู้ตัวอิกทีก็เริ่มสนิทกันล่ะ ต่อไปตอนเช้าพี่คงต้องได้ไปซื้อปีกไก่เองแล้วนะ    ขอบคุณที่พาปลายกับเปียวไปเปิดหูเปิดตา ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างนะคะ

เปียว ก็ไม่มีอะไรมากเนาะ เพราะเราก็มาด้วยกัน รู้จักกันอย่างดีล่ะ(รู้ทุกซอกทุกมุมก็ว่าได้) 55  เราก็ผ่านอะไรมาด้วยกันเยอะแยะ ตั้งแต่หาที่ฝึกงานล่ะ ถ้าเราตัดสินใจไปเชียงรายตั้งแต่แรก ก็คงจะไม่ได้มาฝึกที่นี่ เวลาที่ปลายมีปัญหารัยขอบคุณที่คอยตอกย้ำและซ้ำเติม! (ไม่ใช่ล่ะ ฮร่าๆ ) ขอบคุณที่คอยให้คำปรึกษาในทุกๆเรื่องมันช่วยได้เยอะเลยนะ ☺  ตั้งใจกันไว้ตั้งแต่แรกว่ากลับจากฝึกงานเราต้อง ผอม และ ขาว ขึ้น.. แต่ ไม่เลย   ไม่เป็นรัยๆกลับไปอุดรเราค่อยเริ่มต้นกันใหม่เนาะ (รึเปล่า?) ไม่มีรัยพูดล่ะเดี๋ยวถ้าเยอะกว่านี้จะเขิลจนไม่กล้ามองหน้า 555 เพราะเราต้องอยู่ด้วยไปกันอิกนาน.. เอาเป็นว่าขอบคุณที่อยู่เคียงข้างกันมาตลอด ผ่านทุกข์ผ่านสุขมาด้วยกัน ขอบคุณนะ ^ ^

นาย เห็นหน้าครั้งแรกนี่ก็พอจะเดาได้ว่าเป็น นศ. ฝึกงานเหมือนกัน มาแรกๆก็ไม่กล้าคุยด้วยนะ แต่พอเวลานานไปเราก็เริ่มสนิทกันมากขึ้นโดยไม่รู้ตัว 555 คงเป็นเพราะว่านายเป็นคนที่ชอบยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือนุ่น นี่ นั่น อยู่ตลอด อะไรที่นายช่วยได้นายก็จะช่วยโดยไม่มีข้อแม้เลย  นายก็ถือว่าเป็นทอมที่แมนมากก เก่งด้วยนะ เล่นกีตาร์เก่งอิกต่างหาก ตอนที่นายฝึกงานเสร็จเหงาค่ต เพราะพวกเราก็เข้ามาพร้อมกัน ยิ่งเวลาที่เห็นหมูสามชั้น  กับน้ำแข็งหนิ คิดถึงเลย 55 เพราะนายจะมีหน้าที่ทอดหมูกรอบ กับเวลาซื้อน้ำแข็งมานายก็จะเป็นคนล้างถังน้ำแข็งให้ตลอด ขอบคุณที่ช่วยสอนกราฟฟิก จากที่ไม่เคยมีพื้นฐานอะไรเลย แต่นายก็ช่วยให้มันดีขึ้นนะ เดี๋ยวจะกลับไปฝึกต่อๆ  ดีใจที่ได้รู้จักกันนะ 😉

อาย ยอมรับว่าเห็นครั้งแรกหนิรู้สึกไม่ค่อยถูกชะตาเลย 555 แต่พออยู่ด้วยกันไป เฮ้ยยจำความรู้สึกแรกๆไม่ได้เลย อายเป็น ผญ. ที่นิสัยน่ารัก ดูมีเสน่ห์ (ถ้าเป็น ผช. คงแอบชอบล่ะ> < ) อยู่ไกล้ๆแล้วมีความสุข เพราะนางจะเป็นคนที่ร่าเริง เฮฮาอยู่ตลอดเวลา ไม่ค่อยเห็นอายเครียดนะ นอกจากเวลาทำงาน แต่ก็ไม่ค่อยเห็นอยู่ดีอ่ คนอะรัยก็ไม่รู้หัวเราะอยู่ตลอดเวลา ใครอยู่ไกล้ๆคงจะไม่เหงา 55 เวลาที่ฟังเพลงก็เหมือนจะมีท่าประกอบอยู่ตลอดเวลา (ตอนนี้ก็เช่นกัน) แล้วยิ่งเป็นเพลงพวกกามิกาเซ่ กับพวกเพลงเกาหลีนะ หืมมม ไม่มีคำบรรยาย 555 Feeling นางมาเต็มจริงๆ ที่พูดถึงไม่ได้เลยจริงๆคือ ขอบคุณนะที่ฮามุขปลายตลอดไม่ว่าจะฮาหรือไม่ฮาก็ตาม (เป็นคนที่ร่าเริงที่สุดเท่าที่เคยรู้จักมา)ขนาดเวลาพูดปกติไม่ได้เล่นมุขอะไรเลย ก็ยังหัวเราะเลย -_-‘ เอาเป็นว่าดีใจ ที่ได้รู้จักคนแบบนี้นะ แม่สาวน้อยโดนน้ำมันลวกทั้งตัว ฮร่าๆๆๆ

ชมพู่ คนเฟลลี่ประจำออฟฟิศ เจอครั้งแรกหนิ ไม่รู้จะเริ่มคุยยังไง เพราะชมพู่เป็นคนหน้าเหวี่ยงมากกก เวลาอยู่เฉยๆหน้าก็จะนิ่ง ไม่กล้าเข้าไกล้เลย แต่เวลาหัวเราะหนิไม่อยากเชื่อ ว่าเสียงหัวเราะนั้นออกมาจากชมพู่ 555 (หัวเราะได้ชั่วร้าย และสะใจมาก!) พอเริ่มมีโอกาสได้พูดคุยด้วยจริงๆ ชมพู่ก็เป็นคนเฟลลี่นะ 55 เป็นอิกคนที่หัวเราะง่าย (แต่ไม่เท่าอาย) และก็คล้ายๆกับอายตรงที่ชอบพวกเกาหลีเหมือนกัน  และสิ่งที่ไม่อยากเชื่อเลยคือ ชมพู่ “ไม่เคยมีแฟน. เฮ้ยยเป็นไปได้งัย > < แต่ก็หายากนะ ผญ. แบบนี้เหล้าก็ไม่ค่อยดื่ม (ไม่นับวันที่อยู่หัวหินนะ55) ชมพู่ก็ลองเปิดใจ ลองคุยลองเรียนรู้บ้างง จะได้รู้รสชาติของความรัก 55 *หลังจากจบฝึกงานไปจะรอฟังข่าวนะ จะรอดูหน้าแฟนคนแรกชมพู่ด้วย

มด ก็เป็นอิกคนที่ไม่รู้จะเริ่มพูดด้วยยังไง เพราะเอาตรงๆ ดูจากบุคลิกภายนอกแล้วดูเป็นเหมือนคนหยิ่งๆ ก็เลยไม่กล้าเข้าหา 55 แต่พอเวลาผ่านไปอะไรๆก็เปลี่ยนไป ที่จริงมดเป็นคนที่อัธยาศัยดีนะ เรื่องกราฟฟิกก็ไม่ต้องพูดถึง ออกแบบอะไรก็สวยไปหมด (เป็นแรงบันดาลใจเลยหล่ะ)แล้วยิ่งเรื่องเกาหลีหนิเข้ากันได้เป็นปี่เป็นขลุ่ยกับ ชมพู่ อาย เวลาที่ฟังพวกมดคุยกันเรื่องนี้ที่รัยนะ ไม่รู้เรื่องด้วยเลย 55 แต่ก็ฟังแล้วเพลินนะ สนุกดี555 เดี๋ยวจะลองไปติดตามพวกซี่รี่เกาหลีดูถ้ามีโอกาศได้เจอกันอีก จะได้มาเม้าท์มอยด้วย ^^

จันทร์ คนนี้พีคมากกก เจอกันครั้งแรกนึกว่าจะเป็นคนเงียบๆโลกส่วนตัวสูง ไม่พูดไม่จากับใคร แต่ที่จริงแล้ว เป็นคนที่พูดน้อยแต่ถ้าได้เปล่งออกมานะ เหอะๆๆ มันมีอะไรมากกว่านั้น รู้ๆกันอยู่ 555 จันทร์เป็นคนที่เหมือนมีอะไรในหัวเยอะมากก ทั้งเรื่องมีสาระและไร้สาระ เป็นคนที่น่าค้นหานะ ตลก (บางครั้งก็กวน…ด้วยนะ) 555 แต่ชอบๆ  น่าเสียดายเริ่มสนิทกันช้าเกินไป  ยินดีและดีใจที่ได้ที่ได้รู้จักนะ

กี้ ก็เป็นอย่างที่คิดนะเพราะดูจากบุคลิกดูเป็นคนที่พูดเก่ง และกี้ก็ไม่ทำให้ผิดหวังเลย  อาจจะเยอะกว่าที่คิดด้วยซ้ำ 555  วันไหนมีปาตี้และกี้ไม่อยู่นะ เหมือนขาดอะไรไปเลยไม่มีเจ้ามือมาพาเล่นไพ่โดเรม่อน กลับปราจีนเป็นช่วงๆ เป็นคนที่เหมือนจะทุ่มเทให้รุ่นน้องมากกกอาจจะมีอะไรแอบแฝงอยู่ข้างใน แต่เราจะไม่พูดถึงเนาะ555 จันร์กับกี้จะอยู่ที่ Moutain  อีกนานน ถ้ามีโอกาสกลับมาเจอกันอิก หวังว่ากี้จะไม่”นก”แล้วนะ เป็นกำลังใจให้ 😉

พี่ตัอม เจอครั้งแรกก็งงอยู่นะว่าเป็นใคร มารู้ทีหลังว่าเป็นพี่ที่เคยฝึกงานที่นี่ และก็ยอมรับว่าตอนแรกๆก็สับสนนะว่าพี่เป็น….รึเปล่า? แต่พอนานไปเริ่มได้รับรู้เรื่องนั่นเรื่องนี้…ก็หายสงสัย ที่จริงพี่ก็เป็นผู้ชายแมนๆนี่เอง 555 พี่ต้อมเป็นคนที่เก่งรอบด้านนะ และชอบศึกษาค้นคว้าหาความรู้อยู่ตลอดเวลา สุดยอดเลยพี่ 55

พี่โม ช่างภาพของเรา และก็เป็นรุ่นพี่ที่เคยฝึกงานที่ Moutain  เวลาที่มีปาตี้อยู่ออฟฟิศจะยิ่งสนุกมากขึ้นไปอิกถ้ามีพี่โมมาอยู่ในงานด้วย  เป็นคนที่เพิ่มสีสันให้ออฟฟิศเลยก็ว่าได้

(พยายามพูดสั้นๆแต่สุดท้ายก็ยาวจนได้ มันอาจจะวกวนไปวนมานะ 555) ก็ไม่รู้จะพูดยังไงนอกจากขอบคุณที่รับเด็กบ้านนอกคนนี้ เข้ามาฝึกงานที่นี้ ขอบคุณพี่ๆ เพื่อนๆที่ Moutain ทุกคนที่ทำให้การฝึกงานทีนี่เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมาก อยู่ดีกินดี(น้ำหนักขึ้น 3-4โล)  ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำให้เราได้มาเจอกัน ผูกพันกันขนาดนี้ ได้ประสบการณ์อะไรหลายๆอย่าง เรียนรู้การทำงานจริงๆ น้อยที่นะที่จะไว้ใจมอบหมายงานให้เด็กฝึกงานได้ทำจริงๆขนาดนี้ แต่ละวันนี่มีอะไรให้ตื่นเต้นอยู่ตลอด มันไม่สามารถอธิบายออกมาได้หมด เอาเป็นว่าถ้าใครอยากได้อะไรหลายๆอย่างที่ ไม่ใช่แค่เพียงการฝึกงานเพื่อให้จบๆไป ต้องที่นี่เลย Mountain  Studio แล้วคุณจะไม่ผิดหวังกับสิ่งที่ตัดสินใจเลือก

ปลาย พรรณนภา  สุมาดง
สาขาเทคโนโลยีสารสนเทศ(พัฒนาซอฟต์แวร์)
มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี