ในวันแรกที่ไปฝึกงาน เอเกิดความท้อแท้เพราะเอทำผิดพลาดไปหลายอย่าง ชุดนักศึกษาก็ไม่ได้ใส่มา โน้ตบุคก็ไม่พาไป ทำให้มีอาการเกร็งๆ ทำตัวไม่ค่อยถูก อีกทั้งยังปรับตัวไม่ได้ ความคิดที่คิดไว้การฝึกงานต้องกดดันมากแน่ๆ แต่พอเริ่มปรับตัวได้ ก็ไม่ค่อยกดดันและยังมีความสุขอีกด้วย เพราะพี่ต๊ะ พี่อร พี่เกียรติ พี่เตย เฟรนลี่มากๆ มีการพูดคุยกัน ทานข้าวเที่ยงด้วยกัน เอคิดว่าคงไม่มีบริษัทไหนที่ทำกันแล้ว อย่างที่พี่ต๊ะเคยพูดไว้เลย ไม่มีหรอกมานั่งตักข้าวให้กัน ทำกับข้าว ทานข้าวคุยกันเฮฮาแบบนี้ รู้สึกอบอุ่นมากๆทำให้รู้สึกว่าเราอยู่เป็นครอบครัวเดียวกัน ครอบครัวเล็กๆที่ทำอะไรหลายๆอย่างด้วยกัน ใน 2 เดือนที่ผ่านมาบางวันมันก็เหนื่อยจริงๆนะคะ จนเอก็อยากจะหยุด แต่เอาเข้าจริงๆถ้าหยุดมันรู้สึกแปลกๆ เงียบๆเหงาๆก็เลยมาทุกวันเลย (อิอิ)
2 เดือนที่มาฝึกงานกับ Mountain Studio ทำให้ได้รู้อะไรหลายอย่างจากพี่ๆในบริษัท ได้เรียนรู้การทำงานร่วมกับเพื่อนๆอีก 2 คนที่มาฝึกงานที่บริษัทเช่นกัน (ได้เพื่อนใหม่ไปเลย :D) ฝึกวินัยตัวเราเองด้วยในเรื่องการตรงต่อเวลา แต่สุดท้ายก็ไม่ค่อยตรง เพราะมาก่อนเวลาทุกครั้ง กลัวมาสายแล้วโดนดุ (555) และได้รับความรู้เกี่ยวกับโปรแกรม การเขียนโค้ดบางอย่างที่เราไม่เคยรู้เรื่องเลย อาจจะเพราะบางครั้งภายในมหาวิทยาลัยนั้นสอนตามที่หลักสูตรกำหนดมาแค่นั้นเอง ไม่ได้เพิ่มเติมจากกรอบที่มีมาให้เลย การฝึกงานที่ Mountain Studio ได้อะไรมากกว่าที่คิด พี่ต๊ะจะให้ข้อคิดเราอยู่เสมอว่าจบออกไปแล้วเราจะเป็นยังไง สอนให้เราคิดเรื่องอนาคต สอนให้คิดสิ่งต่างๆ สิ่งที่เราเรียนมานั้นเทียบไม่ได้เลย เมื่อมาทำงานในบริษัท เพราะงานมันไม่ใช่แค่ขอบเขตเหมือนที่อาจารย์สั่งมาว่าทำอย่างนี้ๆมาส่ง แต่จะเป็นขอบเขตของลูกค้าที่ทำให้เราต้องปรับทำงานตามที่ลูกค้าสั่ง มีหลายสิ่งที่เราต้องเรียนรู้ด้วยตัวเอง และข้อคิดจากพี่เกียรติ การทำอะไรเราสามารถต่อยอดมันไปได้ ไม่ใช่แค่อยู่ในกระดาษแผ่นเดียว เราสามารถสร้างมูลค่าให้มันได้ มันทำให้ได้คิดอะไรหลายๆอย่างกับสิ่งที่เราทำมากขึ้น
ขอบคุณพี่ต๊ะ พี่อร พี่เกียรติ พี่เตย แฮปปี้ เบียร์ สำหรับทุกสิ่งทุกอย่างใน 2 เดือนที่ผ่านมา ไม่ว่าจะกับข้าวตอนเที่ยง (อร่อยจริงๆนะ เอกินได้ตลอดเลยแหละ ^____^) , เลี้ยงอาหาร , พาไปเที่ยวที่ต่างๆ อยากจะบอกว่าเดินทางไปต่างจังหวัดนี้สุดๆเลยคะ ขอบคุณพี่ต๊ะ พี่อรที่พาไปจริงๆนะคะ (แม้ว่าน้องจะได้แค่นั่งเป็นเพื่อนจริงๆ T_T) (ถึงพี่ต๊ะจะคิดว่า ลำบากน้องรึเปล่าวะ พี่ลากน้องมา .. จากใจน้องคิดว่าบางครั้งก็อยากพัก แต่พอไปแล้วมันมีความสุขมากกว่าอยากจะพักอีกคะ .. น้องคิดว่า พักเมื่อไหร่ก็ได้ แต่ความสุขบางครั้งหาได้ยากกว่าซะอีก มันคุ้มค่ากับที่ไปค่ะ) และขอบคุณสำหรับคำแนะนำทุกเรื่องเลยค่ะ
ปล. พี่ต๊ะสู้ๆนะคะ (พี่อร พี่เตย พี่เกียรติด้วยคะ) (^_________^)
เอ สิริญา เรืองศรีศักดิกุล น้องเอ (Éclair ^_^)
มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตตรัง
คณะพาณิชยศาสตร์และการจัดการ สาขาการจัดการสารสนเทศและคอมพิวเตอร์