เจมส์ ภากร ลิ่วรุ่งโรจน์

สวัสดีครับ ผม ภากร ลิ่วรุ่งโรจน์ ชื่อเล่น เจมส์ #MJR1001 มาจาก มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย คณะนิเทศศาสตร์ สาขาการกระจายเสียงและแพร่ภาพ อยู่ปี4 เทอม2 แน่นอนว่าทางมหาวิทยาลัยให้ทุกคนหาที่ฝึกงาน โดยเพื่อนส่วนใหญ่ของผมตามสาขานี้ต้องไปฝึกงานตามสถานีหรือโทรทัศน์ ช่องต่างๆ แต่ด้วยผมติดเรียนไปด้วยทำงานไปด้วยเลยคิดว่าตัวเองไม่อยากไปพวกสถานีโทรทัศน์ เลยลองหาที่ฝึกงานไกล้ๆกับที่พักและทำงานที่เป็นกันเอง และเวปไซต์ที่ขึ้นมาอันดับหนึ่งคือ mountain และได้ลองสมัครไปบริษัทดู ผมก็ได้ส่งพอร์ตของผมก็คือ การถ่ายรูป งานต่างๆที่ผมเคยถ่ายมาและก็เป็นที่เดียวที่สมัครฝึกงานไปและทางบริษัทบอกว่าจะติดต่อภายในสิบวัน ผมก็รอจนถึงสิบวัน ไม่มีการตอบกลับก็คิดว่าไม่ได้แต่ด้วยอยากฝึกที่นี้ ผมก็เลยไลน์ไปหาบริษัทว่าตัวผมนั้นได้ผ่านเข้ารับการฝึกงานมั้ย และทางบริษัทได้ตอบกลับว่าผ่านและให้ทำเอกสารจากทางมหาลัยมา ผมก็ได้ทำการเข้าไปหาและยื่นเอกสารฝึกงานกับบริษัท ผมได้เริ่มฝึกงานตั้งแต่วันที่14 มกราคม ถึง 5 เมษายน ก็จนถึงวันนี้เป็นความรู้สึกที่คิดว่าหาจากที่ไหนไม่ได้แล้ว มันไม่เหมือนการฝึกงาน มันเหมือนครอบครัว มีความสนิทกันเร็วมากได้ทำกับข้าวกับทุกวัน สอนงานให้ผมทุกวัน ได้รับรู้ข้อดีข้อเสียของแต่ละคน และที่ขาดไม่ได้เลยคือความจริงใจที่มีให้แก่กัน

พี่ต๊ะ พี่เป็นเจ้าของบริษัทที่มีทัศนคติที่ดีมาก คำพูดและการกระทำทุกอย่างแฝงไปด้วยแง่คิด พี่ต๊ะจะบอกทุกคนว่า ให้ช่วยดูแลงานผม เพราะผมเรียนไม่ตรงสายและคำนึงตั้งแต่วันแรกที่พี่บอกผมก็คือ เจมส์อาจจะไม่ได้เอาความรู้พวกนี้ไปทำงานแต่มันก็จะสามารถเป็นสกิลติดตัวของเจมส์ตลอดไป และอยากให้เจมส์ค่อยๆเรียนรู้งานไป จากวันนั้นผมก็ตั้งแต่ใจเรียนรู้งานจากเพื่อนๆทุกคนและพี่ต๊ะ ก็เป็นคนใจกว้างคอยหาทริปเล้กๆพาทุกคนในบริษัทไปเที่ยวและเลี้ยงตลอดเวลา พี่ต๊ะจะเป็นคนพูดตลกและทำให้ทุกคนมีรอยยิ้มเสมอ และสอนให้ทุกๆคนจริงจังกับงานเสมอ เพราะงานคืออาชีพของเรา และสุดท้ายนี้อยากบอกพี่ต๊ะว่าขอบคุณสำหรับทุกๆอย่างที่มอบให้มันคือช่วงเวลาที่มีค่ามากๆตลอด3เดือน

พี่อร เป็นคนสัมภาษณ์ผมเลย และทำให้ผมอยากฝึกงานมากขึ้นเป็นคนกันเองตั้งแต่วันแรกจนวันสุดท้าย เวลาพี่ต๊ะดุ จะมีพี่อรนี่แหละเหมือนแม่มาปลอบ ชอบเล่าเรื่องของพี่อรกับพี่ต๊ะให่ฟังตลอด ทำให้พวกเรารู้สตอรี่ต่างๆของทั้งสองคนและเป็นแม่ครัวหลักคอยทำกับข้าวให้ทุกคนกิน ก็อยากขอบคุณพี่อร ที่ให้โอกาสและความอบอุ่นตั้งแต่วันแรกจนสัปดาห์สุดท้าย

น้องฌาดา เป็นเด็กคนแรกเลยที่ผมเคยอุ้มเคยช่วยพี่อรเลี้ยง และรู้สึกผูกพันมากๆ ตอนนี้น้องอายุได้ 10เดือน มีความน่ารักและเก่งมาก สามารถหัดเดินได้บ้างแล้ว และหวังให้น้องโตขึ้นเป็นเด็กดีของพี่ต๊ะและพี่อร

ปุ๋ย น่าจะเป็นเพื่อนคนแรกที่ช่วยเหลือเลย เข้ามาคุยตั้งแต่วันแรกเคยเดินแนะนำทุกอย่างเกี่ยวกับบริษัท สอนงานต่างๆตั้งแต่ต้น เวลาไปซื้อของก็คอยบอกตลอด ปุ๋ยมีความสามารถในการทำงานมาก ดูจากงานๆทุกชิ้นปุ๋ยจากดีที่สุด ก็อยากขอบคุณปุ๋ยมากๆ ที่คอยช่วยเหลือตลอดมา

ดัน เป็นคนใต้เหมือนกัน เป็นอิสลาม ก็ได้ความรู้ทางศาสนาใหม่ๆจากดันเยอะ และดันก็เป็นคนทำงานเก่งมาก คอยสอนงานตลอดเหมือนกัน เลยเรียกว่า จารย์ดัน และเป็นพ่อครัวหลักประจำบริษัทเลย หว่าว่าเรียนจบเราจะมีโอกาสเจอกันอีกนะ

ดี มากับดันเป็นคนใต้และเป็นอิสลามเหมือนกัน ดีจะสนิทกับผมมาก เพราะจะออกแนวชวนผมลงอ่าง(โพไซดอน) หยอกๆ ผมก็จะคอยแซวดีตลอด ว่าอิสลามเทียมและชอบมาสอนงานผม สอนผมแพคไฟล์ของบริษัท เป็นคนตลกและเลี้ยงน้องฌาดาได้เก่งมาก ผมยกให้เป็นมือวางอันดับหนึ่งเลย ผมก็หวังว่าจบไปจะได้มีโอกาสลงอ่าง(หยอกๆ) เอ้ย เจอกันอีก

แชมป์ เพื่อนคนแรกก่อนเข้าฝึกงาน เพราะเป็นเพื่อนของเพื่อนอีกที เลยเอาไลน์ทักไปหาก่อนฝึกงานและสอบถามข้อมูลจากแชมป์และแชมป์ก็ช่วยเหลือมาโดยตลอดตั้งแต่วันแรกพาไปกินข้าว พาเดินเข้าบริษัท และแนะนำทุกคนให้รู้จักและคอยขับรถให้นั่งไปทริปต่างๆของบริษัท และเป็นกันเองมากๆ และเป็นคนที่มาทำง่านไวมาก มาก่อนเวลาตลอด ขอบคุณช่วงเวลาที่ผ่านมาและ ขอให้ลิเวอร์พูลได้แชมป์นะ

อาย เป็นคนน่ารักมีน้ำใจ ให้คุกกี้ตั้งแต่วันแรก ชวนกินขนมตลอดและชอบทำขนมมาให้เพื่อนๆในบริษัทกิน จนสัปดาห์ที่สองพี่ต๊ะได้ถามว่า อายมีแฟนมั้ย อายบอกเป็นแฟนกับพิม ก็ตกใจนิดหน่อย เพราะทุกคนดูไม่ออก และอายเป็นคนเลี้ยงฌาดาเป็นหลักและคอยเตือนเรื่องงานเพื่อนๆเสมอ หลังจากนี้ หวังว่าจะได้เจอกันอีกและมีขนมมาฝากอีกนะ

พิม เป็นคนแมนๆ ผมชอบแอบดูพิมทำงาน พิมชอบฟังเพลงเกาหลีและฟังการเมืองเป็นอะไรที่ย้อนแย้งและไม่น่าจะเป็นไปได้ แต่พิมทำได้ และพิมก็เป็นผู้หญิงที่เก่งมากในการทำงาน งานของพิมจะไม่เหมือนคนอื่น แบบว่าผมก็บอกไม่ถูกแต่ที่รู้ๆ คือว่ามันเจ๋ง ฝึกงานเสดก็อยากมีโอกาสคุยกับพิมเรื่องการเมืองบ้าง เพราะน่าจะคุยกันได้ดี

มายด์ ทุกคนจะเรียกว่าเต่า เพราะ เหมือนมายด์จะไม่มีคอมั้ง แต่มายด์เป็นคนเงียบๆ แต่เวลาสวนคำพูดมานี้เจ็บเลย ไม่ผมไม่คอยโดนนะ เพราะไม่ค่อยกวนตีนมาย เพราะส่วนใหญ่คนที่โดนจะเป็นดัน ถ้าพูดถึงงานมายด์ ก็เป็นทำงานเก่งงานสวยตลอด ผมจะคอยโหวตงานมายตลอด งานแป๊ะตลอด และหวังว่าจบฝึกงานจะมีโอกาสเจอกันอีกนะ แก๊ง สวนสุนันทา

อาร์ต หรือ เจ๊อาร์ต เป็นคนที่ผมสนิทมากคนนึง แต่เป็นตลกและนิสัยดีมากๆและชอบโดนแซวเรื่องคอมกับแฟนตั้งแต่ช่วงแรกๆเลย จนปัจจุบันกลายเป็นสีสันให้กับบริษัทตลอด แต่ถึงจะตลกแต่เรื่องงานนี้ไม่เป็นรองใคร เป็นคนมีศิลปะในหัวมากความคิดแปลกใหม่เสมอ และเป็นพี่เลี้ยงผมอีกคนนึง เคยดูแลและสอนผมตลอดก็หวังว่าหลังจากนี้ จะได้เจอกันอีกและขอให้อาร์ตมีคอมดีๆและแฟนมากๆ อย่าเที่ยวไปส่องหญิงอื่นละ(หยอกๆ)

อั้ม เป็นคนเงียบๆ แต่ผมมองเค้าเป็นศิลปิน เพราะอั้มในการทำงานมีงานแหวกแนวต่างจากคนอื่น ในการฟังเพลง ทานข้าวจะมีเอกลักษณ์ของตัวเอง ซึ่งพูดได้ว่าอนาคตนี้ ศิลปินชัดๆ และเป็นคนชอบเลี้ยงไก่ชนและมีความฝันจะเปิดฟาร์มไก่ ก็ขอให้อั้ม เดินตามความฝันของตัวเองสำเร็จ

บอย เป็นคนคนคล้ายๆผม ชอบถาม ถามเพื่อความแน่ใจของตัวเองก่อนลงมือทำและบอยชอบมาเลี้ยงน้องกับผมตลอด แต่บอยเป็นคนอาสาทำงานให้กับบริษัทประจำไม่ว่างานนั้นจะทำเป็นหรือไม่ บอยเป็นคนชอบหลับ ไม่ว่าเราจะไปทริปในนั่งรถคันไหนจะเบียดหรือไม่เบียดบอยก็หลับได้ ถือว่าเป็นข้อดีเลย และก็บอยเป็นหนึ่งในแก๊ง อุตรดิตถ์ ถ้ารับปริญญาวันไหนก็บอกนะ ผมจะได้ไป เพราะผมอยากไปเที่ยวเชียงใหม่ และบอยได้พาผมไปดูสาวๆ(หยอกๆ) บอยรักแฟนมาก บอยบอกมา

เต้ย นี่มาวันแรกก็โดนแกล้งเลย ให้ยืนรอหน้าอ๊อฟฟิตแล้วทุกคนทำหน้าตาโหดๆใส่ แต่พอเฉลยก็ตลกมาก เต้ยมาวันแรกๆก็อาสาทำงานของบริษัทเลยถือว่าเก่งมากและเต้ยวาดรูปสวยมากและได้สอนทุกคนวาดและเต้ยก็อยากเป็นครู หวังว่าเต้ยจะได้เป็นครูนะ (แอบสงสารเด็กผู้หญิง 555)

เอลฟ์ เป็นคนดูขรึมๆ แต่จริงๆอารมณ์ขัน แต่เหมือนจะคุยกับผู้หญิงไม่เก่งแต่กับผู้ชายนี่สบายเลย เป็นศิลปินอีกคนนึงร้องเพลง เล่นดนตรีได้แต่เวลาที่ได้อยู่ด้วยกันน้อยไปนิด หวังว่าเอลฟ์จะมีความสุขกับครอบครัว เมาเทน

สุดท้าย ก็อยากขอบคุณพี่ต๊ะพี่อร และเพื่อนน้องๆเมาเทนทุกคน หวังว่าจากนี้จะมีโอกาสได้พบกันอีก ขอบคุณครับ

#MJR1001
เจมส์ ภากร  ลิ่วรุ่งโรจน์
คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย