นก ธันย์ชนก สุกิจชาญยุทธ

ตอนแรกที่รู้ว่าจะต้องฝึกสหกิจ กังวลมาก เพราะไม่รู้ว่าจะส่งที่ไหนดี ผลงานก็ไม่ค่อยได้เก็บไว้แถมงานยังไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เลยกลัวว่าจะสู้คนอื่นๆไม่ไหว ก่อนที่จะมารู้จักที่เมาเท่น ต้องบอกก่อนเลยว่าไม่รู้จักที่นี่เลย แต่ก่อนมาสหกิจ มีวิชาเตรียมก่อนสหกิจ อาจารย์แนะนำที่นี่มา เลยลองเข้าเสิชหาที่นี่ดู พอเข้ามาดูเว็บของที่นี่ปุ๊ปมีความรู้สึกว่า ที่นี่แหละที่ฝึกงานของเรามันเป็นความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูก แต่ความรู้สึกบอกว่าจะต้องฝึกที่นี่ให้ได้ เลยส่งresumeไป ไม่คิดว่าจะได้ พออีกสักสามสี่วันที่พี่อรตอบกลับมาดีใจมากรีบไปโม้เพื่อนใหญ่เลยว่าได้ฝึกที่นี่ ตื่นเต้นมากที่จะได้มาฝึกที่นี่

เจอพี่ต๊ะครั้งแรกตอนไปส่งใบส่งตัวที่ออฟฟิศ ตอนนั้นเกร็งมาก เวลาพี่ต๊ะทำหน้านิ่งๆจะดูน่ากลัว แต่พี่ต๊ะถามนั่นนี่เลยหายเกร็งไปมั่ง พอได้เข้ามาทำงานจริงๆ พี่ต๊ะเป็นคนตลกมาก มีเรื่องเล่ามาให้น้องๆฟังเสมอแต่เวลาทำงานก็จริงจังมาก จริงจังจนหนูกลัว พี่ต๊ะเป็นคนชอบหาอะไรใหม่ๆแปลกๆมาให้ลองอยู่ตลอด เวลามีอะไรพี่ต๊ะก็จะคอยสอนอยู่เสมอ ขอบคุณคอยสอนและให้โอกาสดีๆที่หาจากที่ไหนไม่ได้แบบนี้นะคะ

คนถัดมาพี่อร ผู้หญิงที่ทำอะไรก็เก่งไปหมด โดยเฉพาะการทำอาหาร พี่อรทำอาหารเก่งมากกกก ทำได้ทุกอย่าง ทุกเมนู เวลาหนูอยู่กับพี่อรรู้สึกเหมือนอยู่กับแม่ อบอุ่นแบบบอกไม่ถูก เป็นคนที่จำได้ว่าน้องคนไหนกินอะไรได้กินอะไรไม่ได้ คอยดุน้องๆเวลาทำอะไรไม่เป็นระเบียบเรียบร้อยอยู่เสมอ รักพี่อรนะคะ

พี่เกรียติ เข้ามาวันแรกหนูกลัวพี่เกียรติมาก พี่ดูเงียบๆขรึมๆ ไม่ค่อยพูด แต่พอผ่านไปสักพัก พูดมากมาก สิ่งที่คิดไว้ตอนแรกคือหายไปหมด5555 เวลาพี่เกียรติเข้าครัว พี่เกียรติจะชอบบอกว่า มีอะไรก็ใส่ๆไป ละก็ใส่มันทุกอย่างที่มี แล้วก็ดันอร่อยอีกพี่เกียรติเหมือนเป็นพี่ชายอีกคนของหนู อยู่ด้วยแล้วสบายใจดี คุยได้ทุกเรื่อง มีปัญหาอะไรก็ปรึกษาด้วยได้

พี่ต้อม เจอวันแรกดึงหน้ามากจนไม่กล้าคุยด้วย 555 พอรู้จักจริงๆพี่ต้อมเป็นคนพูดมากมากกว่าพี่เกรียติอีก เริ่มมาสนิทกันก็ตอนนั่งหลังกระบะตอนไปวังตะไคร้พอสนิทๆกันพี่ต้อมก็หนีกลับบ้านไปเฉย เหงามากไม่มีคนให้แกล้ง 555

นิด นิดเป็นคนแรกที่รู้จัก ที่รุ่นเดียวกัน เจอตอนแรกรู้สึกว่าน่ารักดี แต่…เสียงแสบแก้วหูมาก555 แล้วก็นั่งข้างกันมาตลอดจนเกือบฝึกจบ นิดเป็นคนพูดเก่งชวนคุยนั่นนี่ ทำให้วันแรกหายเกร็งไปบ้าง เป็นคนคิดงานเก่ง เวลาคิดงานอะไรไม่ออกจะหันไปดูนิดตลอด เผื่อเราจะได้อะไรมาบ้าง 5555

กี้ ตอนเจอกี้ครั้งแรกรู้สึกถูกชะตาด้วย ดูเป็นคนน่ารักแล้วก็อารมณ์ดี คุยไปคุยมาพึ่งรู้ว่าชอบเกาหลี เลยคุยกันถูกคอไปอีก ชอบมานั่งเม้าท์ซีรีส์กันเวลาเข้าครัว กี้เป็นคนน่ารักกกกก เราชอบหยอกกี้นะเพราะว่ากี้น่ารัก เก็บกางเกงคู่ของเราไว้ให้ดีนะ

จัน แรกๆจันดูเงียบๆ และก็นั่งเครียดกับการเขียนโค้ดอยู่ตลอดเวลาเลยไม่ค่อยกล้ายุ่งด้วยพอเข้าครัวด้วยกันบ่อยๆ เลยรู้สึกว่าเหมือนอยู่กับแม่อีกคน ถ้าติดเกาะแล้วอยู่กับจันนี่รอดแน่ๆ 5555 นิสัยจันไม่ค่อยเหมือนผู้หญิงทั่วไป แต่ก็มีมุมที่เหมือนผู้หญิงเหมือนกัน แต่มุมไหนก็ไม่รู้นะ ต้องสัมผัสเอา 5555 ขอบคุณที่คอยดูแลเรานะจัน

ที คู่จิ้นของเราาา ทีเป็นคนชวนคุยเก่ง เลยสนิทด้วยกันเร็ว ยิ่งกลับหอด้วยกันทุกวันเลยยิ่งสนิทกันไปอีก นิสัยก็เข้ากันได้ดี มีอะไรเหมือนๆกัน เวลาอยากรู้อะไรพอถามที ทีก็จะรู้หมด แม่งเจ๋งอ่ะ ทีเป็นคนที่เก่งนะ ชอบหานู่นหานี่มาทำอยู่ตลอด ละก็ทำได้ดีด้วย

เจ เป็นคนที่หน้าตากับนิสัยขัดกันมาก ยืนยันว่าเจเป็นคนดีจริงๆนะ5555 ช่วยเหลือเพื่อนตลอด มีอะไรปรึกษาได้ ให้คำปรึกษาที่ดีขัดกับหน้า เวลาคุยกับเจถ้าเป็นเรื่องทะลึ่งคุยกับเจไม่ผิดหวังจริงๆ555 คิดว่าไม่ได้เจอกันคงคิดถึงเจมากแน่ๆ เพราะรู้สึกสนิทกับเจอ่มันสนิทไปแล้ว

อา ตอนแรกที่เจอคิดว่าอาน่ากลัว ดุเป็นคนจิกๆเหวี่ยว อาจจะเพราะหน้าตาด้วยแต่พอรู้จักจริงๆ อามีนิสัยผู้หญิงสูงมากกกกก ย้ำว่ามากจะไม่บอกว่าอะไรแต่คงรู้ๆกันอยู่5555 เราคิดว่าอาน่ารักดีนะ ไม่รู้อ่ะว่าทำไมถึงคิดว่าน่ารัก ตลกดี55  อาเป็นคนที่แกล้งแล้วสนุกสุด จะมีรีแอคชั่นที่รู้สึกว่าได้แกล้งแล้วสะใจจริงๆ5555

พี คุณชายพี ผู้ที่ชอบทำอะไรแปลกๆเช่นการกินมายองเนสกับทุกสิ่ง5555 ตอนแรกพีเงียบมากกกก ไม่ค่อยพูดไรเลย พึ่งจะมาพูดมากช่วงหลังๆเอง ขอบใจนายพีที่หุงข้าวให้กินตลอดสี่เดือนมานี้นะ ข้าวก็แข็งบ้างแฉะบ้าง เนอะ5555 แต่แค้นมากเรื่องผ้าเช็ดตัวววววว

เจ้อาย เพื่อนคนละรุ่นที่อยู่ๆก็รู้จัก อายเป็นคนน่ารัก เวลาเมานี่เลื้อยไปทั่ว เห็นอายกลับมาที่เมาเทนบ่อยมากเข้าใจเลยว่าทำไม ว่างๆอย่าเปย์บิงซูอีกนะ 55555 ดีใจมากๆที่ได้รู้จักกัน

สุดท้ายนี้ขอบคุณพี่ๆที่เลือกหนูเข้ามา ไม่ว่าจะด้วยอะไร หนูขอบคุณมากๆจริง มันเป็นประสบการณ์ที่หาจากที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว ได้อะไรกลับไปเยอะมาก ไม่ว่างจะทั้งการทำงาน การอยู่ด้วยกันเป็นทีม การทำอาหารที่หนูไม่เคยทำเป็นเลย แต่พอมาอยู่ที่นี่ก็ทำเป็นทันที สี่เดือนที่มาฝึกคิดว่าที่นี่คงเป็นบ้านอีกหลังไปแล้ว คงไม่ลืมที่นี่แน่ๆ ขอบคุณพี่ต๊ะที่คอบขับรถพาไปเที่ยวที่ต่างๆนะคะ พี่ต๊ะคงเหนื่อยมากแต่ไม่แสดงอาการเหนื่อยให้น้องๆเห็นเลย ขอบคุณพี่อรที่คอยสอนความเป็นระเบียบเรียบร้อย สอนทำอาหารหลายอย่างขอบคุณมากๆนะคะ ขอบคุณพี่เกียรติพี่ชายที่แสนดี? ที่คอยให้คำปรึกษาดีๆกับน้องๆเสมอ ขอบคุณพี่ต้อม ที่มีคำถามอะไรพี่ต้อมก็ตอบได้ทุกหมด

สำหรับเพื่อนๆ เวลาที่ผ่านมาก็เหมือนกลายเป็นเพื่อนสนิทกันไปแล้ว เพราะรู้ทุกเรื่องของแต่ละคนจริงๆ ขอบคุณพี่ต๊ะที่คอยถามเรื่องส่วนตัวของแต่ละคน ทำให้เหมือนรู้จักแต่ละคนแบบเจาะลึกลงไปอีกจากกันแล้วก็คงจะคิดถึงกันมากแน่ๆ ยิ่งไปออกทริปเกือบอาทิตย์ด้วยกันมายิ่งโครตสนิทไปอีกได้เห็นหลายๆมุมของแต่ละคนที่ไม่เคยได้เห็นเวลาอยู่ออฟฟิศ รู้สึกเหมือนรู้จักกันมานาน สบายใจเวลาที่ได้คุยด้วยอยู่ด้วย #MTV702

นก ธันย์ชนก สุกิจชาญยุทธ
สาขามัลติมีเดีย
คณะเทคโนโลยีสื่อสารมวลชน
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล ธัญบุรี