ซิน ธัญญลักษณ์ อันต์นฤทธิกุล

สวัสดีค่ะ(ซิน) ธัญญลักษณ์ อันต์นฤทธิกุล รุ่น#MJR2004  มาจากมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน นครราชสีมาค่ะ ที่เลือกฝึกงานที่นี่ ซึ่งเราเล็งที่ฝึกงานไว้หลายที่มาก คืออาจารย์จะให้เลือกที่เราสนใจจริงๆมา3อันดับ และเมาเทนเป็นอันดับ1ใน3ที่สนใจ เพราะมีรุ่นพี่หลายรุ่นอยู่ได้ฝึกงานที่นี่และเรา

ก็ได้ไปหาข้อมูลและรีวิวในเพจซึ่งเป็นที่สนใจมากๆ และได้เห็นนักศึกษาฝึกงานมาฝึกที่นี่เยอะ

เลยลองสมัครเข้าไปและส่งPortflio ให้กับบริษัทดู และรอการตอบรับเมลมาอีกครั้ง ในช่วงนั้นเราก็รอ

บริษัทอื่นๆด้วย มีสัมพากษย์ไม่ผ่านบ้าง และการับฝึกงานบางบริษัทไม่ตรงกับวันที่เราต้องไปฝึก

และเราก็ได้รับเมลล์ว่าให้มาสัมภาษณ์ และมีสายจากบริษัทโทรมาให้ไปสัมวันไหนช่วงไหน

แล้วพอถึงวันสัมภาษณ์เราได้ไปกับเพื่อนคนนึง ซึ่งก่อนหน้านี้มี่เพื่อนอีก3คนที่ได้ที่นี่ไปก่อน

พอถึงเมาเทนน่าจะประมาณ12.00ตรงมั้งนะเพราะพี่เค้าเป็นคนตรงเวลามากก เข้าไปถึงเปิดประตู

ก็เจอพี่ต๊ะนั่งติดประตูทางเข้าเลย และมีเด็กึกงาน2-3คน และมีพี่เบนซ์ที่คอยสัมภาษณ์ พี่เค้าก็แบบ

ถามไม่ค่อยเยอะเลย ถามเรื่องทั่วไป5555 พี่เค้าบอกว่าจริงๆรับแล้วแต่อยากให้มานี่ล่ะ เราก็เลย

ตัดสินใจฝึกที่นี่เลยเพราะ กลัวไม่มีที่ฝึก555555 เพราะจะหมดเขตหาที่ฝึกงานแล้ว555555

 

เริ่มจากการฝึกงานวันแรกเลย โครตตื่นเต้นเลยอ่ะเพราะไม่รู้ต้องทำยังไงกำลังเดินถึงที่ทำงานก็เจอปิ่น

กำลังลงรถยนต์ นึกในใจเด็กฝึกงานแน่ๆ พอเดินเข้ามาก็เจอออมสินกับจัสมินเลยตอนแรกนึกว่ารุ่นพี่

เค้า5555 ไม่ได้แก่นะ เพื่อนดูโตๆเหมือนผู้ใหญ่กัน ทีนี้ก็ช่วยกันจัดโต๊ะและเพื่อนก็แบบแนะนำชื่อและก็

บอกว่าทุกวันทร์ต้องมีBigclenning ทำความสะอาด เช็คโต๊ะถูพื้นไรงี้แต่ละคนก็แบ่งหน้าที่ไป พอตอนเที่ยงใช่ป้ะ คือนี่คิดว่าเราต้องไปาหาไรกินอีกเองแต่คือไม่ใช่555 คือเราต้องมาทำอาหารกินกันเอง

คือแบบบริษัทอื่นคือเที่ยงก็แยกย้ายหาไรกินกันเอง มีที่นี่ละที่แบบลงีมือช่วยกันทำเลย สำหรับเราเราว่า

คุ้มนะทั้งได้ฝึกการทำอาหาร ได้กินอาหารตั้ง3อย่างซึ่งเราว่าคุ้มในเงิน50บาท ที่สำคัญคืออิ่มมาก5555

ถ้าพูดถึงการทำงานวันแรกพี่ๆก็ยังไม่ได้ให้ทำไรมาก ก็จะมีถามเพื่อนว่าให้ช่วยหน่อยบ้างนิดนึง 

ถ้าเราไม่เข้าใจเพื่อนก็จะบอกจะสอนให้ ก็ผ่านพ้นวันนั้นไปด้วยดี

 

(Team Mountain)

 

พี่ต๊ะ : วันแรกที่เจอพี่ต๊ะคือแบบกลัวมากก5555 เพราะเพื่อนที่ไปสัมก่อนบอกพี่เค้าดูดุๆเราก็นี่แบบ

เกร็งรอเลยจ้าา มาแรกๆก็ไม่กล้าพูดเลยค่ะเพราะเกรงกลัวไปหมดและไม่รู้จะพูดอะไร ถึงวันนี้ตอนนี้

หนูก็ดูเหมือนไม่ค่อยพูดแต่จริงๆๆหนูก็พูดนะคะที่ไม่พูดเพราะหนูไม่รู้จะพูดอะไรมั้งคะ55555555

แต่หนูรู้สึกว่ารู้สึกกล้าพูดกล้าเล่นบ้างนิดหน่อยมากกว่าตอนรแกๆ พี่ต๊ะเป็นคนจริงจริงกับการทำงานมาก

เล่นคือเล่นทำงานก็คือทำงาน พี่เป็นคนเฮฮาตลกค่ะชวนหัวเราะตลอดเว55555 และที่สำคัญเป็นคนที่

ทุ่มให้กับเด็กๆที่มาฝึกงานมากๆ เหมือนซัพพอร์ตตลอด อยากกินอะไรก็พาไปบ้าง และก็ได้พาไปเที่ยว

สวยๆทุกที่ ซึ่งรู้สึกว่าเป็นบุญมากๆที่เจอบริษัทดีอย่างงี้ เหมือนพี่ๆที่คอยใส่ใจดูแลเราเอาเป็นว่าเหมือนน้องๆทุกคนเป็นครอบครัวไปแล้วค่ะ 

 

พี่อร : พี่อรบอกเลยเก่งทุกอย่างเลยค่ะสามารถทำได้ทุกอย่างเลย โดยเฉพาะการทำงานเนี่ยคือแบบ

อร่อยทุกอย่าง ไม่ว่าจะเมนูไหนหรือเป็นเมนูแรกที่พึ่งเคยทำก็คืออร่อยมากค่ะ และอาหารที่หนูชอบ

เดอะเบสสุดคือ ไก่ทอดซอสเกาหลี ไข่ยัดไส้ ผัดเปรี้ยวหวาน คือดีมากค่ะ มีครั้งนึงหนูกลับบ้านลอง

ไปทำลองไปทำไข้ยัดไส้ปรากฏว่าไม่เหมือนค่ะ เลิก55555 พี่อรเป็นคนที่แบบมีงานเยอะมากๆและ

ทุกวัน แต่พี่ก็จัดการได้หมดไม่ว่าจะเรื่องงานและต้องเลี้ยงน้องอีก พี่อรเป็นคนเฮฮายิ้มเก่งและพี่อร

ชอบเล่าเรื่องเกี่ยวกับบ้านเกิดให้กับทุกๆคนฟังอยู่บ่อยๆด้วยค่ะ55555

 

พี่เบนซ์ : พี่เบนซ์เป้นคนเงียบๆพูดน้อย เรียบร้อยอยู่นะ55555 เป็นพี่เลี้ยงของเด็กฝึกงานนั่นเอง

เวลามีงานอะไรก็จะบรีฟให้ก่อน จะสอนว่าต้องทำยังไงจริงๆและเป็นคนที่ทำงานเก่งด้วยค่ะ

หนูกับพี่เบนซ์คือไม่ค่อยได้พูดด้วยกันเท่าไรน้อยมากๆเลยค่ะ ถ้าพูดทุกวันก็ตอนเช้าตอนเย็น

กับคำว่า “พี่เบนซ์ สวัสดีค่ะ “ แค่นี้5555 แต่หลังๆใกล้จะจบเนี่ยเริ่มเราก็กล้าพูดกล้าคัยเล่นด้วย

ละ ตอนไปเที่ยวภูเก็ตละมั้งพูดด้วยมากสุด555 จริงๆพี่เบนซ์ก็เป็นพูดนะอาจะเป็นที่ลุคกับนํ้าเสียง

ละมั้งคะ และที่สำคัญพี่ชอบเล่นมุขบ่อยมาก55555มุขอะไรคะเนี่ยยย หยอกนะ ฮ่าๆ

จี : ถ้าพูดถึงจีนะ มาวันแรกที่เห็นจีนึกว่าเป็นพนักงงานบริษัทนี่เลยยกมือไหว้55555ไม่คิดว่า

จะเป็นรุ่นน้องเรา จีเป็นญาติของพี่อรที่มาอยู่ที่นี่ช่วยทั้งงานบริษัทและทำความสะอาด ไปซื้อ

ของให้พี่ๆบ้าง แรกๆก็ไม่ค่อยคุยหรอกน้องดูเงียบๆ แต่พอไปๆมาๆจีเป็นคนกวนมากก55555

คือบางครั้งเราก็ไม่เล่นแต่ก็แบบกลัวน้องจะหน้าเสีย555 และจีเป็นที่แบบไม่ค่อยเข้าใจตรง

กับเรา และอะไรอีกหลายๆอย่างอ่ะ แต่ช่างมันไป55555 แต่จีเป็นคนที่ช่วยงานดีนะแต่อยาก

ให้จีตั้งสติและทำให้รอบคอบกว่านี้นิดนึงและที่พี่ๆสอนไปอยากให้จีจำและไปใช้ในในาย

ข้างหน้านะ

 

น้องฌาดา : น้องฌาดาน่ารักมากๆน้องเข้ากับพี่ๆได้กับทุกคนที่มาฝึกงานชอบเล่นด้วย

แบบเด็กบางคนก็ไม่กล้าเล่นกับคนที่พึ่งรู้จักแรกๆ  น้องเป็นเด็กฉลาดมีไหวพริบ ยิ้มหวานเก่ง

นี่เป็นคนชอบเล่นกับน้อง5555   น้องชอบพูดอังกฤษใส่และชอบร้องเพลงมาก5555 และก็จำชื่อ

เพื่อนๆที่ฝึกงานครบทุกคนเลย เป็นเด็กพูดเก่งมากๆกับเด็กที่อายุเท่านี้ นี่ชอบแกล้งร้องไห้

และน้องมาโอ๋คือน่ารักมาก55555

 

( Team Internships  )

 

พี่เมย์ : พี่เมย์เป็นรุ่นพี่ที่ฝึกงาน นอกนนั้นก็มีแต่รุ่นเดียวกัน ถ้าพูดถึงพี่เมย์พี่เป็นคนพูดตรงมากๆ5555

และคิดว่าพี่เหมือนผู้ใหญ่มากๆในการพูดการเล่าเรื่องต่างๆและความคิดของพี่ และพี่เมย์ชอบดุจีมาก

พี่เมย์ชอบว่าจี5555 ทุกๆคนจะบอกว่าพี่ฮาร์ตคอ5555 เราก็คุยกันไม่ค่อยบ่อยๆเลยล่ะแต่ก็มีถามนู้นถามนี้บ้าง เกี่ยวกับเรื่องที่เที่ยวที่กรุงเทพพี่ก็แนะนำให้ พี่เมย์บอกไม่ค่อยกล้าคุยกับหนูเพราะหนูพูดน้อย

อาจจะเป็นตอนนั้นที่ได้อยู่ด้วยกันแปปเดียวละมั้ง ถึงตอนนี้อาจจะสนิทขึ้นมาหน่อยก็ได้นะคะ ยังไง

ยินดีที่ได้รู้จักค่าาา

 

ปิ่น : เห็นปิ่นคนแรกเลยล่ะในบริษัทเมาเทน เพราะวันนั้นปิ่นพึ่งลงจากรถกำลังเข้าบริษัท555555

ตอนแรกๆที่เห็นปิ่น ปิ่นดูเหมือนเป็นคนหงุดหงิด และดูสีหน้าออกที่เหมือนเพื่อนบอก เพราะอาจจะ

เป็นคนที่หน้าเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว แต่พอมารู้จักจริงๆนะจำได้ว่านั่งข้างปิ่น ปิ่นเป็นคนใจเย็นนะเอาจริงๆ

เราถามไรปิ่นนี่ล่ะจะสอนและมันหลายครั้งมาก แต่ปิ่นไม่ดูรำคาญอ่ะ555 ปิ่นก็พูดกับเราอยู่นะแต่ไม่ค่อยบ่อยนั่นละ555 และปิ่นชอบแอบแกล้งด้วย อาจจะเป็นตอนนั้นด้วยล่ะที่ยังไม่กล้าเล่นยังงอายๆเขิน

ตามลุคเค้า555 ถึงเราจะอยู่ึกงานกันแปปเดียวแต่เราดีใจที่ได้รู้จักปิ่นนะ 

 

จัส :  นี่บอกเลยเค้ามาวันแรกก็เห็นเลยว่าเฮฮาอเลิทจริงๆ บอกเลยถ้าไม่มีจัสนี่ไม่มีสีสันเลยล่ะ

จำได้ว่าคุยแรกๆตอนนั้นเราไปซื้องของเป็นเวรเราสองคน จัสก็ถามนู้นถามนี่ละก็ได้พูดคุยกันบ้างนิดนึง

จัสชวนคุยมากตอนนั้นแต่นี่ไม่ค่อยพูดเลย5555 อาจจะยังไม่ชินและตอนแรกเหมือนที่บอกกับทุกๆคน

จัสเป็นคนตลกเสียงดังวันไหนจัสไม่มาทำงานก็ดูเงียบๆเหมือนขาดตัวหลักไป55555คือไม่มีไม่ได้จริงๆ

และเรื่องการทำงานจัสก็ชอบช่วยหเหลือทุกและอันไหนเราไม่เข้าใจก็มีถามบ้าง แต่บางครั้งก็ไม่กล้าคุยด้วย ตอนเวลาจัสเครียดๆหงุดหงิด555555คือนี่ทำตัวไม่ถูกเลย เราึกงานจบพร้อมกันพอดีมันทำให้

เค้าได้รู้จักกล้าคุยกับจัสมากขึ้นอยู่นะอต่บางทีก็เถอะ555

 

ออมสิน : ตอนที่เค้าเจอออมครั้งแรกอ่ะดูภายนออกเหมือนเป็นคนแรงๆ55555เลยไม่ค่อยกล้าคุยด้วย

แต่พอรู้จักจริงๆอ่ะออมเป็นคนนิสัยดีมากๆเฟรนลี่เข้าได้กับทุกคนและที่สำคัญเป็นคนใจเย็นมากของมากเลยอ่ะ ถ้าแบบเวลาจะใจร้อนก็ดูเหมือนใจเย็นอยู่ดี สำหรับในเพื่อนๆฝึกงานต่างมอเค้าว่าเค้าพูดกับออมมากสุดละมั้งพูดด้วยละมันสบายใจอ่ะ ถ้าเรื่องการทำงานบอกเลยออมเป็นคนช่วยเหลือมากๆและก็

เวลาตรงไหนที่เค้าไม่รู้ออมก็จะบอกว่าทำไงอะไรงี้ ชอบออมที่เป็นคนพูดใจเย็นจริงๆและพูดไรได้หลายเรื่องอยู่นะกับออม ออมเป็นที่น่าเข้าหาอ่ะ5555 เนี่ยไม่ได้เจอกันแล้วอย่าลืมดูแลสุขาพตัวเองและก็

พักผ่อนเยอะๆน้าาา

 

เก้า : ตั้งแต่อยู่ด้วยกันเรียนด้วยกันน้อยมากจริงๆที่จะได้คุยกับเก้าอ่ะ เพราะเราอยู่คนละกลุ่มด้วย

เรียนเสร็จก็กลับคือไม่ได้คุยด้วยเลย ส่วนมากจะถามงานในเฟสมากกว่าเก้าเป็นคนเรียนเก่งมาก งานนี่แบบดีทุกงานต้องยกให้เค้าเลย55555 พอมาอยู่เมาเทนฝึกงานนี่ดีใจเหมือนกันนะแบบได้คุยกับเก้ามากขึ้น และแบบได้รู้ว่าเก้าก็พูดอ่ะแบบนี่คิดมาตลอดว่าเหมือนเก้าไม่ค่อยเข้าหาใครจะพูดคุยกับคนที่สนิทและกลุ่มของเก้ามากว่า แต่พอเราได้มาฝึกงานด้วยกันเราได้รู้จักกันมากขึ้นเยอะเก้าเป็นคุยสนุกเหมือนกันนะเอาจริงและเก้าก็เป็นคนที่ใจเย็นด้วยล่ะ แบบพวกเรื่องงานอ่ะตอนแรกคิดว่าเก้าจะหงุดหงิด เพราะนี่ไม่รู้ว่าเก้านิสัยไงอ่ะแต่เอาจริงเก้าคือตั้งใจสอนเค้ามากอ่ะ เอ้ออมีอย่างนึงเก้าเป็นคนพูดเพราะมากกก

จะแทนว่าเรากับเค้า และเค้าไม่เคยเห็นเก้าพูดคำหยาบเลย แต่มีอย่างนึงเก้าก็ไม่เบาเลยน้าาา เรื่องพวกนั้นอ่ะ ไม่แพ้เค้าเลย5555หยอกนะ ให้มันเป็นสีสันของชีวิตล่ะเนาะจริงๆเราเรียบร้อยใช่ป่าวฮ่าๆ

 

ฟ้า : เพื่อนฟ้าเป็นรูมเมจเราเอง ซึ่งนางก็อยู่กลุ่มเดียวกับที่มหาลัยเราด้วย5555 คือฟ้าได้ที่นี่ก่อนเราเหมือนฟ้าจะเลือกเอาที่นี่อยู่แล้วมั้งนะ ถ้าพูดถึงฟ้าเป็นที่ชอบยิ้มอ่ะ และเป็นคนที่เข้าหาคนง่าย และก็

บอกเลยที่บริษัทต้องเรียนว่าสายดื่มค่ะ ฟ้าดื่มเก่งตลอดด ในกลุ่มนี่ฟ้าพูดคุยกับบริษัทเยอะสุดละ

ฟ้าเป็นคนขี้เล่นจะกล้าเล่นกับพี่ๆเพื่อนๆ ถ้าพูดการทำงานฟ้าเป็นคนที่ขยันสุดๆขยันอะไรขนาดนั้นมาถึงหอฟ้าก็ยังเปิดโน้ตบุ้ค นั่งทำงานเป็นนี่แบบรู้สึกผิดเลย5555 ฟ้าก็ช่วยเหลืองานในบริษัทดีและเร็ว เพื่อนฟ้าเป็นคนทำอาหารเก่ง หั่นเก่งสุดแม่ศรีเรือนสุด ดีใจด้วยที่แบบเราได้ใช้ชีวิตด้วยกันตลอด4เดือนทั้งในหอและก็ที่มหาลัยตั้งแต่ปี1จนถึงปี4 และหลังจากฝึกงานขอให้เราสู้ไปด้วยกันอีกนิดก็จะจบแล้ว ไม่รู้ว่าเราจะได้นัดกันเป็นกลุ่มอีกทีตอนไหนเนาะ5555เลิฟยูวนะจ้ะ

 

พอย : คนสุดท้ายท้ายสุดขาดไม่ได้เลยเพื่อนพอย55555 พอยเป็นรูมเมจของเราและก็เป็นเพื่อนสนิทใน

กลุ่มสุดละมั้งไปไหนก็ไปด้วยสุด กลับบ้านมามอก็มาด้วยกัน พอยได้ที่นี่ประมาณเราแต่ไปสัมภาษณ์ก่อน

นี่รู้ว่าพอยมาที่นี่พอดีก็รู้สึกมีเพื่อนอ่ะละเป็นเพื่อนที่อยู่กลุ่มเราพอดี พอยเหมือนเป็นคนจะเงียบๆคือไม่มีไรก็ไม่พูดนะบางครั้ง  แต่นั้นล่ะอย่าขอให้พูดเถอะพูดมากพูดเร็ว และพอยเป็นคนที่สร้างความเฮฮาในบริษัทสร้างรอยยิ้มเสียงหัวเราะ พูดถึงการทำงานของพอย เป็นคนทำงานเร็วอยู่ ละแบบมีงานไรที่บริษัทก็จะช่วยอยู่ ไม่อยากพูดไรเยอะเลยเพื่อนเพราะเราก็รู้ๆกันอยู่กลับไปขอให้เราสู้ไปด้วยกันเพื่อนพอย

แปปเดียวละจะจบแล้ว ดีใจที่ได้รู้จักเด้อตลอดเวลาที่ได้รู้จักมาไม่ผิดหวังเลยรวมทั้งเพื่อนฟ้าด้วย รักๆ

 

และหลังจากนี้หนูขอขอบคุณ Montain studio ที่ได้เรียนรู้การทำงานของที่นี่การทำงานเป็นทีมของเมาเทน ที่สำคัญขอบคุณพี่ต๊ะพี่อรอย่างมากเลย ที่ดูแลเราและซัพพอร์ตไม่มีที่ไหนแล้วล่ะที่แบบพี่ๆคอยเอาใจใส่น้องๆฝึกงานขนาดนี้ ที่นี่เหมือนครอบครัวและเหมือนเป็นบ้างหลังที่สองค่ะ เราได้ทั้งหลายอย่างมากจากที่นี่ ไม่ว่าจะการทำงาน การทำอาหาร เส้นทางของกรุงเทพ การใช้ชีวิต การแนะนำหลายเรื่อง จากพี่ๆ และยังได้เพื่อนๆเพิ่มขึ้นอีกด้วยจากมหาลัยอื่น ได้แลกเปลี่ยนความรู้และได้รับประสบการณ์ใหม่ๆ

อีกเยอะ ตลอดระยะเวลา4เดือนมันเหมือนนานมากแต่แปปเดียวก็จบฝึกงานแล้ว แอบใจหายเหมือนกันค่ะ เพราะรู้สึกคุ้นชินกับที่เมาเทนแล้ว เพราะเราได้ไปทำงานที่นั่นได้เจอพี่ๆเพื่อนๆเกือบทุกได้ไปเที่ยว

หลายๆที่ ที่ทำให้หนูได้เจอมิตรภาพดีๆทุกคนในบริษัท และถ้ามีเรื่องไหนที่ผิดพลาดหรือไม่ดีทำให้พี่ๆไม่พอใจ พวกหนูทุกคนต้องขอโทษด้วยนะคะ หลังจากนี้ก็ไม่ได้เจอพี่ๆแล้วหนูจะจดจำว่าครั้งนึงเคย

ได้ฝึกงานที่ดีๆแบบนี้และมีเพื่อนที่น่ารักกันทุกคน ว่างๆถ้าหนูมีโอกาสเข้ามากรุงเทพหนูจะมาเยี่ยมที่นี่

ละมาหาพี่ๆค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักกับ Mountain studio 🙂