มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน

ตอนนั้นหนูดีใจมากกกจำได้ว่ากรี๊ดเลยค่ะ >< กับที่อื่นที่หนูได้แล้ว หนูก็ไม่เอาเลยหวังกับที่นี่ที่เดียวเลย แล้วฟ้าก็เป็นใจทำให้หนูสมหวัง5555

ขอบคุณนะคะที่เลือกหนูกราบแบบเบญจางคประดิษฐ์ค่ะ

แอบใจหายเหมือนกันค่ะ เพราะรู้สึกคุ้นชินกับที่เมาเทนแล้ว เพราะเราได้ไปทำงานที่นั่นได้เจอพี่ๆเพื่อนๆเกือบทุกวัน

วันที่ได้รับสายโทรศัพท์คือดีใจมาก ดีใจแบบงงๆ เพราะลืมไปว่าต้องรอการตอบรับจากทางบริษัท แบบว่า… เอ๊ะ! อ้าว!? ฉันได้ที่ฝึกงานแล้วหรอ เย้!

ผมก็ตัดสิ้นในสมัครเลย ผมจำไม่ได้ว่ามีเมลล์ตอบกลับมาตอนไหน แต่มันไม่มีเมลล์ที่มันบอกให้รอถึง 10วันนะ แต่บอกให้ทำเรื่องส่งตัวมาเลย หลังจากได้เมลล์ผมก็โล่งแล้ว มีที่ฝึกงานกับคนอื่นซักที

Mountain ทำให้เรามาเจอกัน เจอเพื่อนใหม่ เจอพี่ที่สอนอะไรหลายๆอย่างให้ ได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ได้หัวเราะได้เครียดด้วยกัน

จนถึงวันที่ฝึกวันแรกก็เดินมาทำงานแต่เช้าเลย ระหว่างเดินก็เจอวานั่งซ้อนวินเข้ามาทำงานแต่เช้าเปิดเข้ามาเจอทุกคนกำลังทำความสะอาด ก็รู้สึกเอ๋อๆว่า เอ๋.. ฉันต้องทำอะไรเนี่ย ?? นั่งงงๆไปเลยจ้าาา

วันแรกที่มาถึงเมาเทน….ก็อยากกลับเลย5555 เพราะว่าตอนนั้นโดนคนทั้งบริษัทแกล้งทำตัวใจร้ายใส่ กดดันมากตอนนั้น แต่พอเฉลยแล้วทุกสิ่งก็คลี่คลาย แล้ววันต่อมาก็เป็นวันคล้ายวันเกิดของเราพอดีก็โดนเซอร์ไพรส์วันเกิดด้วยพิซซ่าชุดใหญ่ ที่ไม่คิดว่าจะโดนเซอร์ไพร์สเลยจริงๆ

พอรู้ว่าต้องออกสหกิจ เลยลองหาที่ฝึกงานใน Google ไปเจอเว็บ Mountain ในเว็บเด็กฝึกงาน เลยเข้ามาดู ส่วนตัวแล้วไม่รู้จักบริษัทนี้มาก่อน แต่พอเข้ามาดูในเว็บ หึ้ยย ยย ยย ย! มันใช่อ่ะ