“ จากเชียงใหม่สู่ห้วยขวางกรุงเทพ ” อยากหนีไปให้ไกลที่สุดไปในที่ๆไม่มีใครรู้จัก ไปใช้ชีวิต ไปอยู่กับตัวเอง แต่ก็ลืมไปว่ามันไกลเกินกว่าที่อาจารย์จะให้ไป

เราเดินเข้าบริษัทมาพบกับกลุ่มคนที่กำลังทำความสะอาดบริษัทและเราคิดในใจว่า (แม่งเอ้ยพนักงานรุ่นพี่ที่นี่เยอะจังวะ)แต่แล้วหลังแนะนำตัวก็ได้รู้ว่าทุกคนเป็นรุ่นเดียวกันแค่มาฝึกก่อนเราเฉยๆ 55555 (หน้าแต่ละคนโคตรเฒ่าเด้อ)

ทุ่มกว่าๆของวันส่งโปรเจค จำได้ว่าพึ่งตื่นแบบงัวเงียเลย เราก็เลยเชคเมล์ ปรากฏว่าเมาเทนตอบกลับจ้า 17วันหลังวันที่ส่งใบสมัคร “ทำเรื่องส่งตัวมาได้เลยค่ะ” ดีใจมากกกก ถึงมากที่สุด หลังจากนั้นเราก็อวดเพื่อนไม่หยุดเลยจ้า 555555555