มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา

ตลอดเวลา 4 เดือนที่เมาเทน เป็นช่วงเวลาที่มีค่ามากๆ ยังรู้สึกแฮปปี้เหมือนเดิมตั้งแต่วันแรกจนวันนี้เลยค่ะ

ตัดสินใจว่าจะเอาที่ไหนดี แต่สุดท้าย พอได้มานั่งดูผลงานเว็บเมาเทนจริงๆ จังๆ เลย ตัดสินใจปฏิเสธอีกที่ไปและเลือกเมาเทนแทน และมันทำให้รู้ว่าเราตัดสินใจถูกแล้วที่มาฝึกงานที่นี่

แต่กว่าจะได้ก็เกือบวันสุดท้ายที่จะยื่นเรื่องส่งที่มหาวิทยาแล้ว ตอนนั้นรู้สึกดีใจแล้วโล่งมากๆ ยิ่งได้มามอบตัวตอนแรกก็มองว่าบริษัทเล็กจังและคนน้อยแน่ๆ

กฎบอกว่าถ้าไม่ตอบภายใน 10 วันคือไม่ได้ นี้ก็ลุ้นมากๆเพราะใกล้กำหนดส่งเอกสารให้มอแล้ว แต่สุดท้ายเพื่อนที่ยื่นไปก่อนก็โทรมาหาว่า มีที่ฝึกงานแล้วมารายงานตัวได้เลยคือตอนนั้นนั่งกินชาบูอยู่ อารมณ์แบบอิ่มเลย55555 พอรู้ผลก็เตรียมตัวไปรายงานตัว วันไปคือนั่งวินเลยไปหน้าหมู่บ้านแล้วก็เดินไล่ซอยมา คือมาโผล่ซอยที่วินขับผ่านไปได้แต่ยิ้มอ่อน

ครั้งแรกที่ได้มาพบกันรู้สึกตื่นเต้นมาก เกร็งๆ ทำตัวไม่ถูก รู้สึกกดดัน ทุกอย่างดูเงียบสงบ (โดยเฉพาะหน้าพี่ต๊ะ) ครั้งแรกที่เจอพี่ต๊ะดูเป็นคนน่ากลัว แต่พอได้รู้จักกัน

ก่อนอื่นสวัสดีทุกท่านที่เข้ามาอ่าน..เริ่มเลยแล้วกันก่อนที่จะมาเป็นเด็กฝึกงานที่เมาเทน ตอนแรกก็คิดแล้วคิดอีกว่าจะมาดีไหมแต่พอตัดสินใจที่จะมาแล้วก็ต้องทำให้เต็มที่…

ตอนนี้กำลังพิมพ์ตอนทุกคนเล่นไพ่กันในคืนสุดท้าย ที่ทุกคนเลี้ยงส่งผม มีความสุขมากๆครับ ขอบคุณทุกคนมากๆนะครับ

สวัสดีชนเผ่าเมาเทนสตูดิโอ ก่อนที่จะได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของเมาเทนหนูรู้สึกขอบคุณที่พี่ๆให้โอกาสนักศึกษาตัวเล็กๆอย่างหนูได้เข้ามาฝึกงานที่นี่ ความรู้สึกที่ได้เข้ามาทำงานในช่วงสองอาทิตย์แรกยังมีความรู้สึกเกร็ง และทำตัวไม่ถูก เพราะว่าเพื่อนๆ แต่ละคนมีความชำนาญ

ก่อนเข้ามาฝึกงานก็รู้สึกแอบกังวลนิดๆเพราะก็ไม่ใช่คนที่เก่งกราฟฟิกอะไรมากมาย เข้ามาแรกๆก็คิดว่าจะไหวมั้ยกับ 4 เดือนที่ต้องฝึกงานแต่เอาเข้าจริงเป็น 4 เดือนที่ผ่านไปไวมาก

ตอนแรกไปฝึกอยู่กระทรวงวัฒนธรรม แต่งานไม่ตรงกับสายที่เรียนมา จึงอยากย้ายที่ฝึก ก็เลยให้บิวกับอั้นช่วยถามให้หน่อย จึงได้เข้ามาฝึกงานที่เมาเทน